Purpose: The study aims to understand the meaning of event-based and place-based community practices, as well as the resulting social impacts. Design/methodology/approach: An ethnomethodological approach was followed (participant observation and interviews were supplemented by secondary data), with the analysis being exploratory and interpretative. Findings: The festival and the place reinforce the community’s social practices, which have impacts beyond the festival, benefiting individuals, the community and the place, becoming a means for valorisation and diffusion of the rural way of life, and placemaking. Research limitations/implications: In this study the authors focus on social practices in the context of an event and of a place (the village where the event occurs). The authors connect to theories of practice, which they apply in the analysis. The value of the study lies on the underlying mechanisms (how communities exercise social practices in the context of festivals, and what social impacts may lead to) rather than its context-dependent specific results. Practical implications: National and regional authorities can play a role in providing local communities with adequate tools to overcome the challenges they encounter. This can be done by issuing appropriate (events) plans and policies while giving room for the locals to voice their opinions. Social implications: Community-based festivals are key social practices that can strategically impact placemaking, strengthening community bonding, forging connections with outsiders and promoting well-being practices that discourage rural depopulation. Originality/value: There is a scarcity of research that deepens the understanding of the role of festivals in placemaking and their social impacts, particularly in the rural context. This study contributes to closing this gap by focussing on the social practices of a community-based festival in a village in the interior of Portugal.
LINK
31-12-2023Purpose: The study aims to understand the meaning of event-based and place-based community practices, as well as the resulting social impacts. Design/methodology/approach: An ethnomethodological approach was followed (participant observation and interviews were supplemented by secondary data), with the analysis being exploratory and interpretative. Findings: The festival and the place reinforce the community’s social practices, which have impacts beyond the festival, benefiting individuals, the community and the place, becoming a means for valorisation and diffusion of the rural way of life, and placemaking. Research limitations/implications: In this study the authors focus on social practices in the context of an event and of a place (the village where the event occurs). The authors connect to theories of practice, which they apply in the analysis. The value of the study lies on the underlying mechanisms (how communities exercise social practices in the context of festivals, and what social impacts may lead to) rather than its context-dependent specific results. Practical implications: National and regional authorities can play a role in providing local communities with adequate tools to overcome the challenges they encounter. This can be done by issuing appropriate (events) plans and policies while giving room for the locals to voice their opinions. Social implications: Community-based festivals are key social practices that can strategically impact placemaking, strengthening community bonding, forging connections with outsiders and promoting well-being practices that discourage rural depopulation. Originality/value: There is a scarcity of research that deepens the understanding of the role of festivals in placemaking and their social impacts, particularly in the rural context. This study contributes to closing this gap by focussing on the social practices of a community-based festival in a village in the interior of Portugal.
LINK
31-12-2023Even though more than seventy-five years have passed since the end of WWII, its prominence in entertainment media productions along with the global emergence of memorial markers have contributed to its omnipresence in people’s minds. Nevertheless, the perception of this historical event is still far from reaching consensus as nations tend to interpret and remember episodes in accordance with their perspective, thus adding up to the complexity of WWII and of Holocaust memories. With this in mind, this article describes the idiosyncrasies of Portugal’s recent tribute and remembrance strategies for the victims of WWII. The country’s neutral status, along with a set of cultural and historical specifics, has led to the dissemination of tropes leading to the idea of Portugal as an inherently tolerant and mild-mannered nation. A perception that is often fostered by resorting to monuments, museums, tourism and leisure activities. Despite evidence provided, mostly, by recent academic studies and documentary films, these tropes continue to fuel Portuguese popular imagination and are still prevalent in some recently established WWII memory places.
Tropisch hardhout voor bouw en interieur veroorzaakt veel schade aan kwetsbare tropische bossen (ontbossing, nutriënten-onttrekking, onvervangbare schade aan biodiversiteit en dierenleven, onwenselijke werkomstandigheden lokale arbeiders). Bamboe lijkt een goed alternatief, maar wordt nog voornamelijk geïmporteerd uit Azië met een negatieve impact op de footprint van bamboeproducten. Europees geteelde bamboe zou, als een bruikbaar alternatief voor de Aziatische bamboe en tropische hardhoutsoorten, de negatieve footprint aanzienlijk kunnen beperken. Het Centre of Expertise Future Makers van ArtEZ hogeschool voor de kunsten onderzoekt samen met bamboeproducent Bamboologic en ontwerper Floor Beckering of de in Portugal geproduceerde bamboe voldoende kwaliteit kan krijgen op basis van het natuurlijke bindmateriaal lignine. Belangrijke partner hierbij is Stichting Hout Research (SHR) die veel kennis heeft op het gebied van Aziatische bamboe en zeer geïnteresseerd is om de kwaliteiten van Europees bamboehout te testen en mee te denken over interessante toepassingsgebieden. Masterstudenten van Future Makers vaste onderzoekspartner Wageningen Universiteit & Research zullen deelonderzoeken voor hun rekening nemen. Het project past binnen de ambities ‘Nederland Circulair in 2050’ en sluit aan op de transitieagenda’s van ‘Bouw’ en ‘Consumptiegoederen, vooral waar het gaat om duurzame houttoepassingen in bouw, interieurafwerking en meubels. De uitkomsten van het onderzoek zijn dan ook relevant voor de gehele bouw- en interieursector. Deze KIEM-aanvraag hoopt een eerste aanzet te zijn in vervolgonderzoek naar mogelijke productie en implementatie van bamboe en bamboeproducten.
Bamboe is een hoogwaardig, zeer bestendig snelgroeiend natuurproduct waarvan de productie wordt gedomineerd door Azië. Het wordt al eeuwen toegepast in Europa als decoratief en constructief materiaal voor (interieur)architectuur en gebruiksvoorwerpen. Bamboe wordt beschouwd als een duurzaam alternatief voor de toenemende schaarste aan duurzame, inheemse (hard)houtsoorten. De huidige subtropische teelt en verwerking van bamboe, gekenmerkt door mono-culturele plantages, inefficiënt watergebruik tijdens het groeiproces en het gebruik van schadelijke conserveringsmiddelen bij verwerking van bamboevezels, ondermijnen het duurzaam potentieel. Bovendien veroorzaakt het vervoer van Azië naar Europa een CO2-uitstoot die de CO2-opname van bamboe tenietdoet. Om van Europees bamboe een duurzaam materiaal te maken onderzoekt het ArtEZ-lectoraat Tactical Design op verzoek van diverse MKB-partners hoe we een nieuwe, duurzame waardeketen kunnen ontwikkelen – van teelt tot product – op basis van Europees geteelde bamboe voor toepassingen in interieur en exterieur die zowel economisch als ecologisch kan concurreren met Aziatisch bamboe en Europees hout. Aanleiding is de aanplant in 2017 van de eerste bamboeplantage in Zuid-Portugal conform Europese en lokale regelgeving rondom biodiversiteit en watergebruik. In 2021 vindt op deze plantage de eerste oogst plaats. Het is daarmee de eerste poging bamboe op grote schaal, transparant en duurzaam in Europa te telen. De vraag is hoe deze bamboe duurzaam verwerkt en de reststromen meervoudig verwaard kunnen worden binnen Europa voor bouw, interieur, meubels en textiel met gebruik van zowel de bamboestam als van lignine (voor lijmproducten), vezels en cellulose (voor garens/textiel). Om deze vragen te beantwoorden is een consortium samengesteld van innovatieve bedrijven die representatief zijn voor en kunnen bijdragen aan een duurzame keten voor bamboeproducten zoals BambooLogic (bamboeproducent), Bambooder (vezelextractie), Inducoat (duurzame coating), Miscancell (cellulose-extractie) en BSM Factory (meubelproducent) die i.s.m. met kennisinstellingen (WUR, Stichting Hout Research), productontwerpers en ontwerpstudenten duurzame prototypes zullen ontwikkelen van halffabricaten, bouw- en interieurproducten met Europees bamboe.
