Search results

Ruimte voor vrijheid en transcendentie gevraagd

Organisaties doen aan vorming en toerusting. Leren op de werkvloer is anders dan leren in het reguliere onderwijs. Voor organisaties die hun professionals willen vormen en toerusten is het belangrijk om duidelijk te hebben wat voor persoonsvorming zij in het vormingsproces nastreven. Ook is het belangrijk dat de vrijheid van de professional wordt gerespecteerd en er ruimte is voor transcendentie in het vormings- en toerustingsproces. Ruimte voor vrijheid om te voorkomen dat de organisatie de hermeneutische ruimte van de professional binnendringt; ruimte voor transcendentie om professionals rust en inspiratie te bieden in het vormingsproces.

Niemand past in één hokje

Naar een nieuw evenwicht tussen vrijheid en gelijkheid

Boekbijdrage aan Sociaaldemocratie op zoek naar nieuwe verbanden. Arthur Lehning begint zijn prachtige rede Over vrijheid en gelijkheid met de eerste zin uit het Contrat social van Rousseau: ‘De mens wordt vrij geboren, en overal bevindt hij zich in ketenen’. Er klinkt een diepe droefheid in door. Waarom is de oorspronkelijke vrijheid van de natuurstaat verloren gegaan? Het antwoord is even eenvoudig als beklemmend: het is de mens zelf die zich de ketenen heeft aangedaan. Om samen te leven met de andere mensen, heeft hij zich van zijn vrijheid beroofd. Historisch gezien zal dit beeld van het verloren gaan van de natuurstaat niet kloppen, dat wist Rousseau ook wel, maar het plaatst ons wel op een indringende manier midden in het centrale probleem van de menselijke samenleving: ‘hoe kunnen wij onze vrijheid behouden wanneer wij ons in een gemeenschap met anderen verbinden’. Of in termen van de sociale architect: ‘Hoe moet de sociale orde in een samenleving worden vormgegeven opdat de vrijheid van de mensen gewaarborgd wordt?’ In de vele antwoorden die in de loop van de geschiedenis op deze vraag gegeven zijn komt altijd het woord gelijkheid voor, wie het antwoord ook geeft. En altijd gaat het dan over de aard van de verhouding tussen vrijheid en gelijkheid. Van complementair tot strijdig, van eenduidig tot paradoxaal, van parasitair tot mutualistisch: alle mogelijke verhoudingen in alle gradaties hebben in de literatuur wel een plaats gekregen. Een kleine beschouwing over gelijkheid en vrijheid kan niet meer inhouden dan een kortstondige rondvlucht over het woud van al die geschriften om vervolgens beide voeten weer op de grond te zetten en conclusies te trekken over de keuzes die een sociaaldemocratische partij zou moeten maken gezien haar beginselen.

Excellentie door doceerstrategie: vrijheid en structuur in balans voor elke student

Studenten verschillen in hun leervoorkeuren. Wanneer studenten meer intrinsiekgemotiveerd zijn, neemt hun welbevinden en betrokkenheid toe. Het lesgeven aan hoog gemotiveerde honours studenten stelt andere eisen aan honours docenten. Docenten geven aan te worstelen met het vinden van de juiste balans tussen het bieden van vrijheid en structuur. In deze bijdrage presenteren we de resultaten van de interviews met docenten. De onderzoeksvraag die we in deze bijdrage beantwoorden is: wat zijn de behoeften met betrekking tot vrijheid en structuur van honours en reguliere studenten om te kunnen floreren in hun studie en hoe sluiten docenten daar door hun begeleiding op aan?

Doet de ‘nieuwe professional’ als maatstaf de zorgboer in de toekomst recht?

Met de introductie van het begrip ‘nieuwe professional’ wordt aangezet tot een andere manier vandenken over en door professionals. Door deze nieuwe manier van denken worden er andere eisengesteld aan zorg- en welzijnswerkers. Het debat over deze andere eisen kan betrekkelijk nieuwe professionals als zorgboeren mogelijk tekort doen. De intrinsieke waarde die de zorgboerderij als welzijnsaanbod heeft, wordt als gevolg van de transitie mogelijk ook afgemeten aan de hand van de acht bakens (kenmerken) waarlangs het profiel van de ‘nieuwe professional’ wordt ontwikkeld. De zorgboer moet zich met zijn kwaliteiten juist onderscheiden van de reguliere zorg- en welzijnsprofessional

Naar een nieuw beschavingsoffensief : Over het begrip ‘vrijheid’ in het pedagogisch denken.

Het thema "vrijheid, een vervloekte zegen" lijkt pedagogen op het lijf geschreven. Zo lang als de pedagogiek bestaat worstelt ze met de spanning tussen grenzen stellen en vrijheid bieden. In de samenleving van vandaag lijkt de vrijheid een probleem geworden. De politiek wijst dan al snel naar opvoeders en pedagogen: zij moeten kinderen weer leren waar de grenzen liggen. Zij moeten kinderen normen en waarden bijbrengen, nieuwe deugdzaamheid, om de vrijheid in te dammen en uitwassen te voorkomen. Een nieuw beschavingsoffensief. Het is echter de vraag of opvoeders en pedagogen zich daarvoor moeten lenen. Is het terecht dat de overheid deze grote verantwoording bij hen neerlegt? Of moeten we ons maar liever niet voor het karretje van een nieuwe moraal laten spannen. Tegen de achtergrond van de traditie van het christen-pedagogisch denken wordt nagegaan in hoeverre het hedendaagse beschavingsoffensief opvoeders en pedagogen past.