Games zijn bedoeld voor vermaak, maar we kunnen ze ook opvatten als een vorm van cultuur. Ze vertellen iets over de samenleving waarin ze zijn gemaakt: al dan niet met opzet komen er via de verbeelding van de makers opvattingen over de samenleving in games terecht. Games zetten op hun beurt aan tot verbeelding, waardoor gamers zich mogelijk gestimuleerd voelen na te denken over die samenleving. Toch is het aannemelijk dat gamers daar weinig voor voelen, omdat dit een plezierige ervaring in de weg kan staan. Maar gamers blijken wel degelijk geneigd tot reflectie op de wereld om ons heen, over het leven, over goed en kwaad. Ruim driekwart van de gamers uit dit onderzoek zegt dat wel eens te doen. Tegen de verwachting is daarbij geen verschil te zien tussen reguliere gamers en professionals, zoals reviewers en game designers. Verondersteld werd dat die laatstgenoemden zich beroepsmatig vaker aangezet voelen tot reflectie op de wereld om ons heen. Vaker dan verwacht blijken gamers een kunstervaring te ondergaan bij het spelen van games. In de context van deze studie wil dat zeggen dat die spelers ‘tussen de regels door’ commentaar op de spel- en verhaalgebeurtenissen hebben opgemerkt, dat hen aan het denken zette over de wereld. Daarbij was geen verschil te zien tussen mainstream games en indiegames. De verwachting dat de meeste gamers vooral de bijzondere vormgeving van games noemen als reden om ze als kunst te bestempelen is ten slotte wel bevestigd. Dit laat meteen ook het verschil zien tussen de gangbare esthetische kunstopvatting en wat ik in deze studie onder kunst versta: het ervaren van een betekenisproces dat stimuleert tot reflectie op het leven.
Video games have the potential to educate and engage people—especially young people—in climate change and energy issues by facilitating the development of helpful thoughts, feelings, and actions. The objective of the present article is to propose a set of game attributes that could maximise the cognitive, emotional, and behavioural engagement of players, and lay the foundations for future work. We have used semi-structured interviews with experts to identify a set of game attributes and a group discussion with teenagers to validate them. By applying grounded theory in our analysis of the experts’ responses, we have developed a framework for climate change engagement through serious games. It consists of 15 key attributes that we have classified in three dimensions: cognitive, emotional, and behavioural. Literature review drawn on sources in social psychology, communication and education has contributed to further explain and justify the inclusion of each of the attributes.
This chapter discusses educational aspects and possibilities of serious games. For researchers as well as game designers we describe key learning theories to ground their work in theoretical framework. We draw on recent metareviews to offer an exhaustive inventory of known learning and affective outcomes in serious games, and to discuss assessment methods valuable not only for research but also for efficient serious game design. The implementation and design of serious games are outlined in separated sections. Different individual characteristics that seem to be strongly affecting process of learning with serious games (learning style, gender and age) are discussed with emphasis on game development.
MULTIFILE
The latest IPCC Report (2022) provided by the UN shows us that, to guarantee a safe future for upcoming generations, we must change how we lead our lives on several levels. However, the increasing urgency to act and behave in a way that is not damaging the climate is bringing many psychological concerns to young generations. Worldwide reports are demonstrating how the issue of eco-anxiety is increasing daily, and how young people are feeling more hopeless than ever. Climate change has become a climate crisis, and individuals are experiencing pressure and fear incessantly (Marks et al., 2021). We, as Climate Streamers, have often found ourselves in this situation as well, but rather than freezing, we decided to take this challenge and think of solutions. Therefore, with the support of Breda University of Applied Sciences, the Performatory community, the BUas Startup Support Team, and outside mentors, we created Climate Streamers Foundation: a new youth-led non-profit organisation and a movement working towards a more inclusive and less polarised climate action. By working with leisure elements and a positive and appreciative approach, we want to give back hope, voice and power to the youth and inspire each other genuinely and sustainably. The purpose of this application is to allow us to elaborate a feasibility study concerning our MVP (minimum viable product), the card game, and boost the overall concept. We intend to implement the researched data to improve the design and sales management. The card game aims to stimulate appreciative conversations by giving space to players to express their opinions and personal stories and it is designed so everyone can play it, regardless of background and knowledge. After giving 200 games in production, we launched the card game in July 2022.
Kinderen met een autisme spectrum stoornis (ASS) kunnen zich vaak moeilijk in anderen verplaatsen en hebben moeite met sociale interactie. In de behandeling van kinderen met ASS wordt ingezet op het trainen van deze sociale vaardigheden (SoVa). SoVa-trainingen hebben echter te weinig effect. Het probleem van de huidige sociale vaardigheidstraining (SoVa) is enerzijds het gebrek aan motivatie bij kinderen met ASS om de training vol te houden en anderzijds de beperkte toepassing van dat wat in de SoVa training wordt geleerd naar het dagelijks leven. Zorgprofessionals concluderen dat aanpassing van de werkvormen gewenst is en hiervoor is een innovatieve blik nodig. De professionals willen nadrukkelijk kijken naar de inzet van digitale toepassingen. Om het effect van de SoVa-trainingen te vergroten wordt in dit project een zgn. Behaviour Change Support System (BCSS) ontwikkeld. Dit BCSS zal bestaan uit een aantal (digitale) toepassingen die met elkaar een logisch samenhangend geheel vormen, passend bij de doelen en methodische kaders die professionals hanteren in de SoVa-trainingen. De toepassingen moeten een set van op maat aan te bieden interventies zijn, gericht op belangrijke c.q. vaak benodigde vaardigheden in sociale interactie. Naast de ontwikkeling van het BCSS richt het project zich ook op het delen van kennis die gegenereerd wordt gedurende het ontwikkelproces van dit BCSS. Het project is een samenwerkingsverband tussen de lectoraten Zorg voor Jeugd, Zorg & Innovatie in de Psychiatrie en iHuman (NHL Hogeschool), het lectoraat User- Centered Design (Hanzehogeschool) en het lectoraat ICT innovatie in de Zorg (Windesheim). Daarnaast wordt samengewerkt met zorgaanbieders van kinder en jeugdpsychiatrie in Noord Nederland (Accare, Kinnik en GGZ Drenthe), diverse scholen basis- en voortgezet onderwijs in Noord-Nederland, het RGOc, de RUG en het kenniscentrum Kinder en Jeugdpsychiatrie. De ontwikkeling van de digitale toepassingen wordt gedaan door 8Dgames.
The growing use of digital media has led to a society with plenty of new opportunities for knowledge exchange, communication and entertainment, but also less desirable effects like fake news or cybercrime. Several studies, however, have shown that children are less digital literate than expected. Digital literacy has consequently become a key part within the new national educational policy plans titled Curriculum.nu and the Dutch research and policy agendas. This research project is focused on the role the game sector can play in the development of digital literacy skills of children. In concrete, we want to understand the value of the use of digital literacy related educational games in the context of primary education. Taking into consideration that the childhood process of learning takes place through playing, several studies claim that the introduction of the use of technology at a young age should be done through play. Digital games seem a good fit but are themselves also part of digital media we want young people to be literate about. Furthermore, it needs to be taken into account that digital literacy of teachers can be limited as well. The interactive, structured nature of digital games offers potential here as they are less dependent on the support and guidance of an adult, but at the same time this puts even more emphasis on sensible game design to ensure the desired outcome. The question is, then, if and how digital games are best designed to foster the development of digital literacy skills. By harnessing the potential of educational games, a consortium of knowledge and practice partners aim to show how creating theoretical and practical insights about digital literacy and game design can aid the serious games industry to contribute to the societal challenges concerning contemporary literacy demands.
