Onze samenleving is sterk gedigitaliseerd. Het internet is de arena waarin wij werken, onze financiën regelen, boodschappen doen, waar ons sociale leven plaatsvindt en we liefde zoeken.1 Als gevolg van deze digitalisering is cybercriminaliteit in toenemende mate een probleem. De prevalentie van deze ‘nieuwe’ vormen van criminaliteit overstijgt inmiddels de ‘traditionele’ vormen van criminaliteit. Statistieken over de gehele wereld laten een vergelijkbaar beeld zien. Onderzoek laat zien dat slachtoffers van cybercriminaliteit negatieve (financiële, psychologische en emotionele) gevolgen ondervinden (bijv. Cross e.a. 2016; Jansen & Leukfeldt 2018; Worsley e.a. 2017; Reyns & Randa 2015). Deze gevolgen worden geregeld versterkt door onbegrip voor het slachtoffer, gebrek aan ondersteuning (Worsley e.a. 2017; Cross e.a. 2016; Notté e.a. 2020) en onvoldoende kennis en mogelijkheden vanuit de politie en justitie om zaken succesvol aan te pakken (Leukfeldt e.a. 2013a; 2013b; 2018). Het bestaande slachtofferbeleid is gebaseerd op kennis over en onderzoek naar de ervaringen van slachtoffers van offline criminaliteit (zie bijv. Leukfeldt e.a. 2018). Het is van belang om meer kennis over deze vormen van slachtofferschap te genereren en te delen over de hele linie van wetenschap, beleid, opsporing, vervolging en ondersteuning.
Binnenkort is de kans één op tien dat er alarmbellen gaan rinkelen als u de Verenigde Staten probeert binnen te komen. Reden: u lijkt volgens de computer niet genoeg op uw gezichtsscan. Biometrie - digitaal opgeslagen lichaamskenmerken - moet terroristen buiten de deur houden, maar belooft vooral veel vals alarm.
Dagelijks worden we via kranten, radio, televisie en internet op de hoogte gehouden van wat er in Nederland en in de wereld speelt. Veel van de berichten hebben direct of indirect te maken met religie of religieuze gevoelens en uitingen van mensen. Dit is niet verwonderlijk, want religie is een belangrijk onderdeel van onze cultuur. In kunst, literatuur en architectuur, maar ook in waarden en normen, gewoontes en tradities zitten religieuze elementen verweven. Ondanks de dalende kerkelijkheid in Nederland is religie ook vandaag de dag nog een belangrijke maatschappelijke factor. In politieke debatten over bijvoorbeeld ritueel slachten, het boerka-verbod of de status van het homo-huwelijk spelen religieuze argumenten een rol van betekenis. Volgens sommige mensen een veel te grote rol; volgens andere mensen een cruciale. In ieder geval levert het ons met enige regelmaat nieuwe termen op zoals: ‘weigerambtenaar’ of ‘religiestress’. Desondanks is kennis van religie binnen het beroepenveld van de journalistiek vaak onvoldoende aanwezig om hier goed en helder over te berichten. Dit boek wil daarom de rol van religie in de samenleving belichten, vooral met het oog op de praktijk van de aankomende journalist. Ook wil het aankomende journalisten helpen om zich op een eerlijke en professionele wijze tot het verschijnsel religie te verhouden.
