The anthocyanin composition of five purple leaves cultivars of Ocimum basilicum L. was investigated by reversed-phase HPLC with mass-spectrometric detection by ESI mode with ion partial fragmentation as well as preparation of dried differently colored forms of anthocyanins encapsulated into maltodextrinmatrix. Analysis of the mass spectra revealed that according to the chromatographic profile the set of basil cultivar anthocyanins under investigation may be divided into two groups with the common feature being ahigh level of acylation with (mainly) p-coumaric, ferulic and malonic acids of the same base: cyanidin-3-dihexoside-5-hexoside. The presence of acylation with substituted cinnamic acids permits us to obtain solutions not only with a red color (the property of the flavylium form) but also with blue shades of coloration due to quinonoid and negatively charged quinonoid forms. All forms except that of flavylium are not stable in solution but stable enough to prepare dried encapsulated forms by lyophilization. Although the loss of anthocyaninswith drying is not negligible, the final product is characterized with high stability for storage in a refrigerator.
This study theorizes on the sociomateriality of food in authority-building processes of partial organizations by exploring alternative food networks (AFNs). Through the construction of arenas for food provisioning, AFNs represent grassroots collectives that deliberately differentiate their practices from mainstream forms of food provisioning. Based on a sequential mixed-methods analysis of 24 AFNs, where an inductive chronological analysis is followed by a qualitative comparative analysis (QCA), we found that the entanglements between participants’ food provisioning practices and food itself shape how authority emerges in AFNs. Food generates biological, physiological and social struggles for AFN participants who, in turn, respond by embracing or avoiding them. As an outcome, most AFNs tend to bureaucratize over time according to four identified patterns while a few idiosyncratically build a more shared basis of authority. We conclude that the sociomateriality of food plays an important yet indirect role in understanding why and how food provisioning arenas re-organize and forge their forms of authority over time. Pascucci, S., Dentoni, D., Clements, J., Poldner, K., & Gartner, W. B. (2021). Forging Forms of Authority through the Sociomateriality of Food in Partial Organizations. Organization Studies, 42(2), 301-326. https://doi.org/10.1177/0170840620980232
War and conflict are usually seen as major hindrances to travel and tourism. The daily diet of war and conflict stories that have emanated from the second uprising (Intifada), give the impression that the tourism industry is the least likely sector to flourish. This article provides an overview of some of the alternative forms of tourism found in the literature on tourism and attempts to contextualise the form of tourism it is exploring. It starts by setting a definitional context of tourism and political instability, which is followed by visiting alternative tourism and the different forms of it as well as the analysis of tourism industry in Palestine and finally the examination of new forms of tourism in Bethlehem and the surrounded areas.
LINK
De technische en economische levensduur van auto’s verschilt. Een goed onderhouden auto met dieselmotor uit het bouwjaar 2000 kan technisch perfect functioneren. De economische levensduur van diezelfde auto is echter beperkt bij introductie van strenge milieuzones. Bij de introductie en verplichtstelling van geavanceerde rijtaakondersteunende systemen (ADAS) zien we iets soortgelijks. Hoewel de auto technisch gezien goed functioneert kunnen verouderde software, algorithmes en sensoren leiden tot een beperkte levensduur van de gehele auto. Voorbeelden: - Jeep gehackt: verouderde veiligheidsprotocollen in de software en hardware beperkten de economische levensduur. - Actieve Cruise Control: sensoren/radars van verouderde systemen leiden tot beperkte functionaliteit en gebruikersacceptatie. - Tesla: bij bestaande auto’s worden verouderde sensoren uitgeschakeld waardoor functies uitvallen. In 2019 heeft de EU een verplichting opgelegd aan automobielfabrikanten om 20 nieuwe ADAS in te bouwen in nieuw te ontwikkelen auto’s, ongeacht prijsklasse. De mate waarin deze ADAS de economische levensduur van de auto beperkt is echter nog onvoldoende onderzocht. In deze KIEM wordt dit onderzocht en wordt tevens de parallel getrokken met de mobiele telefonie; beide maken gebruik van moderne sensoren en software. We vergelijken ontwerpeisen van telefoons (levensduur van gemiddeld 2,5 jaar) met de eisen aan moderne ADAS met dezelfde sensoren (levensduur tot 20 jaar). De centrale vraag luidt daarom: Wat is de mogelijke impact van veroudering van ADAS op de economische levensduur van voertuigen en welke lessen kunnen we leren uit de onderliggende ontwerpprincipes van ADAS en Smartphones? De vraag wordt beantwoord door (i) literatuuronderzoek naar de veroudering van ADAS (ii) Interviews met ontwerpers van ADAS, leveranciers van retro-fit systemen en ontwerpers van mobiele telefoons en (iii) vergelijkend rij-onderzoek naar het functioneren van ADAS in auto’s van verschillende leeftijd en prijsklassen.
Various companies in diagnostic testing struggle with the same “valley of death” challenge. In order to further develop their sensing application, they rely on the technological readiness of easy and reproducible read-out systems. Photonic chips can be very sensitive sensors and can be made application-specific when coated with a properly chosen bio-functionalized layer. Here the challenge lies in the optical coupling of the active components (light source and detector) to the (disposable) photonic sensor chip. For the technology to be commercially viable, the price of the disposable photonic sensor chip should be as low as possible. The coupling of light from the source to the photonic sensor chip and back to the detectors requires a positioning accuracy of less than 1 micrometer, which is a tremendous challenge. In this research proposal, we want to investigate which of the six degrees of freedom (three translational and three rotational) are the most crucial when aligning photonic sensor chips with the external active components. Knowing these degrees of freedom and their respective range we can develop and test an automated alignment tool which can realize photonic sensor chip alignment reproducibly and fully autonomously. The consortium with expertise and contributions in the value chain of photonics interfacing, system and mechanical engineering will investigate a two-step solution. This solution comprises a passive pre-alignment step (a mechanical stop determines the position), followed by an active alignment step (an algorithm moves the source to the optimal position with respect to the chip). The results will be integrated into a demonstrator that performs an automated procedure that aligns a passive photonic chip with a terminal that contains the active components. The demonstrator is successful if adequate optical coupling of the passive photonic chip with the external active components is realized fully automatically, without the need of operator intervention.
Chronische gewrichtsaandoeningen zijn veelvoorkomende aandoeningen waarmee patiënten bij de fysiotherapeut of oefentherapeut komen. Aandoeningen zoals artrose en reuma veroorzaken problemen in het dagelijks functioneren vanwege pijn en verminderde mobiliteit. Genezing is vaak niet mogelijk, maar het bevorderen van zelfmanagement kan verergering voorkomen. Oefentherapeuten en fysiotherapeuten spelen een centrale rol in het ondersteunen van zelfmanagement bij patiënten met gewrichtsaandoeningen. De inzet van online toepassingen, waaronder mobiele applicaties, en online platforms, die gericht zijn op het bevorderen van zelfmanagement (in dit voorstel gedefinieerd als Behavioral Intervention Technologies: BITs) kunnen patiënten met chronische gewrichtsaandoeningen ondersteunen. Echter, voor veel professionals is het onduidelijk hoe BITs kunnen worden ingezet om zelfmanagement te vergroten en hoe dit gecombineerd kan worden met fysieke begeleiding. Daarom onderzoeken we in dit tweejarige project de manier waarop oefen- en fysiotherapeuten coaching op zelfmanagement via BITs kunnen vormgeven. In werkpakket 1 brengen we met een review, observaties en een concept mapping in kaart welke elementen en randvoorwaarden van BITs belangrijk zijn voor het bevorderen van zelfmanagement. Zodra we inzicht hebben in deze elementen en randvoorwaarden wordt in co-creatie met stakeholders toegewerkt naar beroepsrollen en beroepscompetenties die voorwaardelijk zijn voor het gebruik van BITs. Met de input van deze onderzoeksactiviteiten ontwikkelen we samen met de doelgroep de AmSOS methodiek die professionals helpt bij het gebruik van BITs om zelfmanagement te bevorderen bij patiënten met chronische gewrichtsaandoeningen (WP2). Om te bepalen in hoeverre de methodiek bruikbaar is in de praktijk wordt in WP3 een haalbaarheidsstudie opgezet waarbij 25 eerstelijnsfysio- en/of oefentherapiepraktijken de AmSOS methodiek gaan gebruiken in de behandeling van patiënten met chronische gewrichtsaandoeningen. Omdat gewrichtsaandoeningen een substantieel onderdeel zijn van de curricula, maar tegelijkertijd weinig aandacht wordt besteed aan technologie en zelfmanagement, ontwikkelen we in WP4 een onderwijsmodule voor scholing van studenten en praktiserende oefen- en fysiotherapeuten.
