Dysarthritic Parkinson speech is characterised by impairment of expressive linguistic prosody, even making it difficult to understand. While rigidity and bradykinesia can be held responsible for a general decline in speaking ability, the origin of prosodic impairment must be seen in the light of the accompanying impairments of receptive prosody such as the inability to recognize intonational meaning and make lexical distinctions based on stress contrasts . The stimulating effect of music on motor coordination in afflicted patients suggests that music might have a similar effect on vocal behavior. It could be hypothesized that the singing of Parkinson patients might remain relatively unaffected by the disease. In this study, vocal improvisation was used to compare the singing of Parkinson patients with that of healthy controls, matched for age and gender. When F0 , range, mean absolute slope, and tempo were contrasted, Parkinson patients did not differ significantly from controls.
Sexual functioning is often impaired in patientswith Parkinson’s disease (PD) and may affect quality oflife of patients and their spouse. However, little is knownabout the practice patterns of neurologists with regard todiscussing sexuality in this field. The aim of this cross-sectional study was to evaluate to what extent neurologistsdiscuss sexuality with PD patients. A 22-item questionnairewas sent to 139 neurologists specializing in PD. The surveycontained questions about their attitudes, knowledge, andpractice patterns with respect to sexual dysfunction (SD) inpatients with PD. The response rate of the survey was66.9%. Most participants (56.8%) stated that they addresssexuality in less than half of their PD patients. High age ofpatients (42.0%), insufficient consultation time (37.5%),and a lack of patients’ initiative to raise the topic them-selves (36.4%) were frequently reported barriers towardsdiscussing sexuality. The majority of participants consid-ered that discussing sexuality is a responsibility that laywith neurologists (85.2%), nurses (73.9%), and patients(72.7%). One quarter of the neurologists reported to haveinsufficient or no knowledge on SD. The majority of par-ticipants regarded screening for SD important or slightlyimportant (85.2%). A large proportion of Dutch neurolo-gists specializing in PD do not routinely discuss sexualitywith their PD patients. Sexual healthcare in PD patientsmay benefit from time-efficient tools and agreements onwho is responsible for discussing SD. Furthermore, rec-ommendations in PD guidelines on screening and manag-ing SD should be adapted to fit everyday practicehttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ CC BY 4.0https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
MULTIFILE
The realization of one’s musical ideas at the keyboard is dependent on the ability to transform sound into movement, a process called audiomotor transformation. Using fMRI, we investigated cerebral activations while classically-trained improvising and non-improvising musicians imagined playing along with recordings of familiar and unfamiliar music excerpts. We hypothesized that audiomotor transformation would be associated with the recruitment of dedicated cerebral networks, facilitating aurally-cued performance. Results indicate that while all classically-trained musicians engage a left-hemisphere network involved in motor skill and action recognition, only improvising musicians additionally recruit a right dorsal frontoparietal network dedicated to spatially-driven motor control. Mobilization of this network, which plays a crucial role in the real-time transformation of imagined or perceived music into goal-directed action, may be held responsible not only for the stronger activation of auditory cortex we observed in improvising musicians in response to the aural perception of music, but also for the superior ability to play ‘by ear’ which they demonstrated in a follow-up study. The results of this study suggest that the practice of improvisation promotes the implicit acquisition of hierarchical music syntax which is then recruited in top-down manner via the dorsal stream during music performance. In a study of audiomotor transformation in Parkinson patients, we demonstrated a dissociation between dysprosody in speech and music. While patients’ speech could reliably be distinguished from that of healthy individuals, purely on the basis of aural perception, no difference was observed between patients and healthy controls in their ability to sing improvised melodies.
LINK
Er wordt in de media steeds meer gecommuniceerd over toekomstige behandelingen voor chronische ziektes. Patiënten waarbij huidige behandelingen niet effectief genoeg zijn, worden hier ook aan blootgesteld. Welk effect heeft dit op ze?Doel Het doel van het onderzoek is tweeledig: Wetenschappelijk inzicht krijgen in hoe stemming en gedrag van chronisch zieken afhangen van nieuwsberichten over behandelingen. Praktische handvatten creëren voor de communicatie van nieuwe behandelingen in groepen chronisch zieken. Resultaten Dit onderzoek loopt nog. Na afronding vind je hier een samenvatting van de resultaten. Looptijd 01 november 2015 - 01 augustus 2020 Aanpak We kijken naar de kwalitatieve en kwantitatieve eigenschappen van berichten in media over toekomstige behandelingen. We richten ons hierbij op Diabetes Mellitus type 1 en 2 en de Ziekte van Parkinson omdat over deze ziektes veel gecommuniceerd wordt en de doelgroep relatief toegankelijk en mondig is. We kijken naar (nieuws)berichten in kranten, fora en magazines en onderzoeken de volgende vraagstellingen: Welke trends zijn zichtbaar over aantallen, bronnen en journalistieke genres? In welke fase van onderzoek zitten de besproken therapieën? In hoeverre wordt er overdreven in deze berichten? Welke berichten zorgen voor een snelle verspreiding van informatie, ofwel geruchten? Welke eigenschappen van berichten leiden tot effecten op kennis, emotie en gedrag van de patiënt?
Er wordt in de media steeds meer gecommuniceerd over toekomstige behandelingen voor chronische ziektes. Patiënten waarbij huidige behandelingen niet effectief genoeg zijn, worden hier ook aan blootgesteld. Welk effect heeft dit op ze?Doel Het doel van het onderzoek is tweeledig: Wetenschappelijk inzicht krijgen in hoe stemming en gedrag van chronisch zieken afhangen van nieuwsberichten over behandelingen. Praktische handvatten creëren voor de communicatie van nieuwe behandelingen in groepen chronisch zieken. Resultaten Dit onderzoek loopt nog. Na afronding vind je hier een samenvatting van de resultaten. Looptijd 01 november 2015 - 01 augustus 2020 Aanpak We kijken naar de kwalitatieve en kwantitatieve eigenschappen van berichten in media over toekomstige behandelingen. We richten ons hierbij op Diabetes Mellitus type 1 en 2 en de Ziekte van Parkinson omdat over deze ziektes veel gecommuniceerd wordt en de doelgroep relatief toegankelijk en mondig is. We kijken naar (nieuws)berichten in kranten, fora en magazines en onderzoeken de volgende vraagstellingen: Welke trends zijn zichtbaar over aantallen, bronnen en journalistieke genres? In welke fase van onderzoek zitten de besproken therapieën? In hoeverre wordt er overdreven in deze berichten? Welke berichten zorgen voor een snelle verspreiding van informatie, ofwel geruchten? Welke eigenschappen van berichten leiden tot effecten op kennis, emotie en gedrag van de patiënt?
In de zorg voor mensen met de ziekte van Parkinson en hun mantelzorger(s), is samenwerken tussen professionals van verschillende disciplines essentieel, maar ook samenwerken met de cliënt en zijn of haar mantelzorger. Voor een goede samenwerking zijn ook communicatieve vaardigheden en zelfregulatie belangrijk. Onlangs (2018) is een nieuw competentieprofiel opgesteld voor ParkinsonNet zorgverleners waarin de rollen samenwerken en communiceren nader zijn uitgewerkt. Professionals werkzaam met mensen met complexe problematiek in de beroepspraktijk zijn vaak nog onvoldoende voorbereid op deze vaardigheden. De kwaliteitsmonitor van ParkinsonNet laat zien dat deze vaardigheden aandacht behoeven bij zorgverleners aangesloten bij ParkinsonNet. Daarnaast blijkt dat deze professionals zelf moeilijk in actie kunnen komen om deze punten te verbeteren. Doel van dit project is directe versterking van de samenwerkingsvaardigheden van deelnemers in een regio aangesloten bij ParkinsonNet, middels een experimenteel leertraject (leerlaboratorium). Hierbinnen zal ook aandacht worden gegeven aan de vaardigheden ‘communiceren’ en ‘zelfregulatie’. Tevens willen we inzicht krijgen in een core-set van indicatoren nodig voor ter ondersteuning van een experimenteel leertraject die bijdraagt aan samenwerken, communiceren en zelfregulatie ter verbetering van kwaliteit van zorg bij complexe problematiek. Het leerlaboratorium betreft drie bijeenkomsten in een doorlooptijd van een jaar, waarbij zorgverleners, studenten, (ervarings)deskundigen en onderzoekers samenwerken en leren. De inhoud van de bijeenkomsten wordt mede ontworpen door de deelnemers en er wordt gebruik gemaakt van eigen casuïstiek. Door het samenbrengen van de verschillende disciplines, belanghebbenden en expertise verwachten we een krachtige experimentele leeromgeving te creëren die de ontwikkeling van bovengenoemde vaardigheden versterkt. Het leerlaboratorium wordt geëvalueerd middels een responsieve evaluatie: een participatieve en democratische methode waarbij kennis, ervaringen en ideeën van de diverse belanghebbenden worden betrokken. Dit beoogt – naast evaluatieresultaten over de werkzame factoren voor een dergelijk leertraject voor netwerksamenwerking in de complexe zorg – ook een leerproces op gang te brengen onder de deelnemers.
