Abstract Background Visuospatial neglect (VSN) is a cognitive disorder after stroke in which patients fail to consciously process and interact with contralesional stimuli. Visual Scanning Training (VST) is the recommended treatment in clinical guidelines. At the moment, several mixed reality versions of Visual Scanning Training (VST) are being developed. The aim of this study was to explore the opinions of end-users (i.e., therapists) on the use of Virtual Reality (VR) and Augmented Reality (AR) in VSN treatment. Methods Therapists played one VR and two AR Serious Games, and subsequently flled out a questionnaire on User Experience, Usability, and Implementation. Results Sixteen therapists (psychologists, occupational, speech, and physiotherapists) played the games, thirteen of them evaluated the games. Therapists saw great potential in all three games, yet there was room for improvement on the level of usability, especially for tailoring the games to the patient’s needs. Therapists’ opinions were comparable between VR and AR Serious Games. For implementation, therapists stressed the urgency of clear guidelines and instructions. Discussion Even though VR/AR technology is promising for VSN treatment, there is no one-size-fts-all applicability. It may thus be crucial to move towards a plethora of training environments rather than a single standardized mixed reality neglect treatment. Conclusion As therapists see the potential value of mixed reality, it remains important to investigate the efcacy of AR and VR training tools.
Introduction: Visuospatial neglect (VSN) is common after stroke and can seriously hamper everyday life. One of the most commonly used and highly recommended rehabilitation methods is Visual Scanning Training (VST) which requires a lot of repetition which makes the treatment intensive and less appealing for the patient. The use of eHealth in healthcare can increase options regarding improved treatment in the areas of patient satisfaction, treatment efficacy and effectiveness. One solution to motivational issues might be Augmented Reality (AR), which offers new opportunities for increasing natural interactions with the environment during treatment of VSN. Aim: The development of an AR-based scanning training program that will improve visuospatial search strategies in individuals affected by VSN. Method: We used a Design Research approach, which is characterized by the iterative and incremental use of prototypes as research instruments together with a strong human-centered focus. Several design thinking methods were used to explore which design elements the AR game should comply with. Seven patients with visuospatial neglect, eight occupational therapists, a game design professional and seven other healthcare professionals participated in this research by means of co-creation based on their own perspectives. Results: Fundamental design choices for an AR game for VSN patients included the factors extrinsic motivation, nostalgia, metaphors, direct feedback, independent movement, object contrast, search elements and competition. Designing for extrinsic motivation was considered the most important design choice, because due to less self-awareness the target group often does not fully understand and accept the consequences of VSN. Conclusion: This study produced a prototype AR game for people with VSN after stroke. The AR game and method used illustrate the promising role of AR tools in geriatric rehabilitation, specifically those aimed at increasing the independence of patients with VSN after stroke. 2020 The Authors. Publishing services by Elsevier B.V. on behalf of KeAi Communications Co. Ltd. This is an open access article under the CC BY-NC-ND license (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/).
Geriatrische revalidatie: Lectorale rede Marije Holstege Inspiratie uit de praktijk Mijn interesse voor de geriatrische revalidatie is gewekt toen ik als fysiotherapeut aan het werk ging in verpleeghuis De Noordse Balk in Wormerveer. Daar zag ik de grote uitdagingen die gepaard gaan met de groep kwetsbare ouderen die na een meestal acute opname in het ziekenhuis vanwege een beroerte, gebroken heup of achteruitgang van functioneren, gaan revalideren om weer terug naar huis te kunnen. Dit doen zij onder begeleiding van een team van professionals met verschillende expertises. De ervaringen die ik heb opgedaan en de voorbeelden uit de praktijk inspireren mij nog steeds in mijn huidige werk als onderzoeker. Bijzonder lectoraat Geriatrische revalidatie Het bouwen aan het praktijkonderzoek in de geriatrische revalidatie en de al bestaande samenwerkingen tussen Omring en Hogeschool Inholland maakten dat er ook een gezamenlijke ambitie was om een bijzonder lectoraat in te stellen voor geriatrische revalidatie. De leeropdracht richt zich op het optimaliseren van de geriatrische revalidatie door het slimmer (met innovatieve interventie én door inzet digital health) en het samen door ontwikkelen naar toekomstbestendige zorg. Dit om de best mogelijk passende zorg te kunnen geven samen met de professionals, revalidanten en hun naasten. Ik ben er trots op dat Omring deze leerstoel heeft ingesteld in samenwerking met Hogeschool Inholland en het daarmee mogelijk maakt om de onderzoekslijnen binnen deze leerstoel verder te verstevigen. Dit doe ik door een bijdrage te leveren aan de verbinding tussen onderzoek, praktijk en onderwijs. Ik krijg vaak de vraag wat een lector eigenlijk doet. Een lector doet praktijkgericht onderzoek naar vraagstukken uit de praktijk om te achterhalen wat oorzaken zijn en mogelijke oplossingen. Dit om bij te dragen aan het verder optimaliseren van geriatrische revalidatie, zelfredzaamheid en eigen regie van revalidanten en naasten, professionalisering van studenten, docenten en professionals van Hogeschool Inholland en Omring. En daarbij ook landelijk deze kennis te delen. Door deze samenwerking kunnen we het onderwijs en de studenten structureel verbinden aan relevante praktijkgerichte vraagstukken. Dit doe ik zeker niet alleen, maar met een heel team van onderzoekers binnen het lectoraat; we noemen dit de kenniskring. De onderzoekers in de kenniskring doen naast het werk in de praktijk onderzoek. Ze doen dit samen met studenten, die onderzoek- en innovatieopdrachten uitwerken, samen met gedreven professionals uit de praktijk én in samenwerking met docenten, collega-lectoren en externe onderzoekspartners. Vooral het samen doen maakt dit werk ontzettend leuk. Aan het eind van mijn rede kom ik terug op hoe die samenwerking eruitziet.
