This paper examines how a serious game approach could support a participatory planning process by bringing stakeholders together to discuss interventions that assist the development of sustainable urban tourism. A serious policy game was designed and played in six European cities by a total of 73 participants, reflecting a diverse array of tourism stakeholders. By observing in-game experiences, a pre- and post -game survey and short interviews six months after playing the game, the process and impact of the game was investigated. While it proved difficult to evaluate the value of a serious game approach, results demonstrate that enacting real-life policymaking in a serious game setting can enable stakeholders to come together, and become more aware of the issues and complexities involved with urban tourism planning. This suggests a serious game can be used to stimulate the uptake of academic insights in a playful manner. However, it should be remembered that a game is a tool and does not, in itself, lead to inclusive participatory policymaking and more sustainable urban tourism planning. Consequently, care needs to be taken to ensure inclusiveness and prevent marginalization or disempowerment both within game-design and the political formation of a wider participatory planning approach.
MULTIFILE
What is this publication about?In this publication on ‘New urban economies’, we search for answers and insights to a key question: how can cities foster economic development and develop ‘new urban economies’. And, importantly, how can they do that:◗ in concertation with different urban stakeholders, ◗ responding adequately to key challenges and developments beyond their control, ◗ building on the cities’ own identity, industries and competences, ◗ in a sustainable way, ◗ and without compromising weaker groups.
Het doel van dit project was om samen met alle betrokkenen te komen tot een gedragen adviesprogrammering voor het urban sportpark Zuilense Vecht, dat ligt op de gemeentegrenzen van Utrecht en Stichtse Vecht. Allereerst zijn geleerde lessen opgemaakt naar aanleiding van interviews met professionals die betrokken waren bij andere urban sportparken. Deze lessen zijn meegenomen naar het vervolg van dit project, waarbij we hebben gewerkt aan een adviesprogrammering in co-design met alle betrokkenen (sport- en welzijnsprofessionals uit de wijken, professionals uit urban sports en de MBO sportacademie; én kinderen en jongeren zelf).
Dit project heeft tot doel in kaart te brengen hoe virtuele en fysieke sociale interacties in de vrije tijd zich tot elkaar verhouden. Wat is de impact van virtualisering van de vrijetijd op lokale praktijken? Vrijetijdspraktijken worden traditioneel gezien als gelegenheden bij uitstek om op een laagdrempelige manier in contact te komen met anderen en worden aangewend om sociale cohesie te bewerkstelligen (bijvoorbeeld via urban gardens). Het internet heeft echter voor nieuwe vormen van vrijetijdsbesteding en daarmee gepaard gaande sociale interactie gezorgd. Het is mogelijk om -bijvoorbeeld in het kader van een hobby zoals gamen- contact te leggen met gelijkgestemden aan de andere kant van de wereld. Dit roept de vraag op naar de invloed van digitale media en individualisering van de vrije tijd op de omvang en aard van sociale netwerken die aan de basis staan van sociale cohesie en sociaal kapitaal. Mogelijk versterken virtuele praktijken lokale sociale netwerken. Aan de andere kant kunnen mensen met een beperkte toegang tot de virtuele wereld buitengesloten raken. Onderzoek is nodig om te begrijpen hoe virtuele en fysieke sociale contacten op elkaar inwerken. In afstemming met bewoners en lokale organisaties beoogt dit project vervolgens een antwoord te geven op de vraag hoe de interactie tussen virtuele en fysieke praktijken succesvol kan bijdragen aan de kwaliteit van de sociale leefomgeving. Het onderzoek zal een mixed methods benadering toepassen om inzicht te verkrijgen in de (micro)dynamiek van de interactie tussen virtuele en fysieke vrijetijdspraktijken Vervolgens zullen de resultaten van het onderzoek benut worden om met bewoners en lokale organisaties een instrument te ontwikkelen om zowel fysieke als virtuele sociale verbindingen in de buurt in kaart te brengen en te versterken. Het project maakt deel uit van het onderzoeksprogramma Placemaking and Events van Breda University of Applied Sciences.
Supermarkets are essential urban household amenities, providing daily products, and for their social role in communities. Contrary to many other countries, including nearby ones, the Netherlands have a balanced distribution of supermarkets across villages and urban neighbourhoods. However, spatial supermarket patterns, are subject to influential developments. First, due to economies of scale, there is a tendency for supermarkets to increase their catchment areas and to disappear from peripheral villages. Second, supermarkets are now mainly located in residential areas, although the urban periphery appears to be attractive for the retail sector, perhaps including the rise of hypermarkets. Third, today, online grocery shopping is still lagging far behind on other online shopping products, but a breaks through will dilute population support for in-store supermarkets and can lead to dramatic ‘game changer’ shifts with major spatial and social effects. These three important trends will reinforce each other. Consequences are of natural community meeting places at the expense of social cohesion; reduced accessibility for daily products, leading to more travel, often by car; increasing delivery flows; real estate vacancies, and increasing suburban demand increase for retail and logistics. Expected changes in supermarket patterns require understanding, but academic literature on OGS is still scarce, and does hardly address household behaviour in changing spatial constellations. We develop likely spatial supermarket patterns, and model the consequences for travel demand, social cohesion and real estate demand, as well as the distribution between online and in-store grocery shopping, by developing a stated preference experiment, among Dutch households.
Urban Sports is een verzamelnaam voor sporten die in de stedelijke omgeving - niet in clubverband - worden uitgeoefend. Het is een van de snelst groeiende takken van sport, ter illustratie: bmx- en skateparken zijn t.o.v. 2014 qua bezoekersaantallen met 326% gestegen. Tevens zijn dit sporten die een meer individuele en vrije benadering vragen én die bovenal een enorme groeimarkt zijn. In een eerder project uit 2015 is er bottom-up onderzoek gedaan naar wat urban sporters willen op het gebied van gamificatie met de vraag: Wat gebeurt er wanneer we elementen van digitaal gamen toevoegen aan de fysieke gameplay van urban sports? Dit heeft een veelbelovend concept opgeleverd, waar op dat moment de technologie en markt nog niet rijp voor waren. Ondertussen is de Urban Sports markt flink geprofessionaliseerd, is de technologie toegankelijker en goedkoper geworden. Urban Sports Performance Centre, Fontys ICT en GameSolutionsLab zien daarom kansen om het genoemde concept door te ontwikkelen voor de urban Sports markt. Maar ook voor zowat alle sporten in een hal én markten in revalidatie, zorg, fitness en scholen. Playful Layer for Urban Sports, ofwel het PLUS-concept voegt een interactieve speelse laag toe aan bestaande sportfaciliteiten. Door een combinatie van dynamische projecties en detectie van mensen en objecten. Wordt de urban sporter in een mixed-reality game omgeving gebracht met echte en geprojecteerde elementen. Kenmerken van de beoogde oplossing zijn: 1. Het projecteren en detecteren van personen op een bestaande omgeving voor (urban) sports inclusief objecten; 2. Het wordt een mobiel systeem dat overal (tijdelijk) te installeren is en geen hoge installatiekosten heeft; 3. End-user-programming, de gebruiker kan zelf game-elementen aan een bestaande ‘low-tech’ omgeving toevoegen.
