Designs for improving energy efficiency in historical buildings are tailor made. For initiators the flexible character of design processes raises uncertainty about why certain energy measures are (not) allowed. How is decision making in thedesign process organised? And what mechanisms influence tailor made designs? In this paper we present an integral design method for energy efficient restoration. Our theoretical background draws on two sources. Firstly, we follow design theory with distinct generic and specific designs. Secondly we use the ‘heritage-as-a-spatial-factor’ approach, where participants with different backgrounds focus on adding value to heritage. By applying the integral design method, we evaluate decision making processes and reflect on heritage approaches. We suggest how the integral design method can be improved andquestion the parallel existence of heritage approaches.
Sporen uit het verleden zijn het waard bewaard te wordenvoor volgende generaties!In het onderzoeksproject Energieke Restauratie (2011-2013)van het kenniscentrum NoorderRuimte istwee jaar onderzoek gedaan naar restauratie, energieconceptenen herontwikkeling van historische gebouwen. Dit project,gefinancierd door SIA-RAAK, werd uitgevoerd in samenwerkingmet vele bedrijven en instellingen in Noord-Nederland.Energieke Restauratie verwijst naar een integrale aanpak vanbehoud en vernieuwing in historische gebouwen, met eenhoge ambitie voor energiebesparing.Een ‘Energieke Restauratie’ begint met het herkennen vanwensen en randvoorwaarden in het vooronderzoek. Zo wordtbij het ontwerp rekening gehouden met historische waarden,energie, en gebruikerswensen. Uiteraard wordt er bij derestauratie van een historisch gebouw veel aandacht besteedaan effecten op de lange termijn, bijvoorbeeld voor hetvoorkomen van schade aan historische materialen, flexibiliteitvoor (toekomstig) gebruik, energielasten en gebruikscomfort.Op 19 september 2013 vond de afsluitende internationaleconferentie ERIC2013 plaats in Groningen. Met trots bieden wiju nu het magazine Energieke Restauratie aan, waarin u korteweergaves vindt van de presentaties op ERIC2013, voornamelijkin het Engels. Bovendien zijn de volledige artikelen van veledeelnemers aan de conferentie opgenomen.Verder vindt u een beknopt overzicht van alle uitgevoerde casestudies van Energieke Restauratie.Tot slot bedanken wij iedereen die heeft bijgedragen aan detotstandkoming van dit magazine: de schrijvers van de artikelen,de vormgever en uiteraard de sponsors die het drukken van ditmagazine mogelijk hebben gemaakt.
Peat swamp forests in Southeast Asia are under heavy pressure. Deforestation, forest degradation, wildfires, and drainage have damaged or destroyed substantial areas of the once extensive peat swamp forest formations. Several efforts are underway to rehabilitate degraded peat forests areas in order to restore some of the valuable ecosystem services these forested areas once provided. However, these efforts often result in (mixed)-plantations that only partly resemble the original peat forests. Information about these peat swamp forests' complex origin and ecology is needed to improve restoration outcomes further. Our paper analyses historical data from coastal peat swamp forests in Sarawak and Brunei and discusses the potential to use this as the reference value for intact peat forests. We describe the observed stand structure and species composition for pristine peat swamp forest, and we analyze the population structure of three dominant peat swamp forest species: Gonystylus bancanus (ramin), Dactylocladus stenostachys (jongkong) and Shorea albida (alan batu). We compare the historical data with data from recently measured, degraded peat swamp forests. We discuss our results in relation to processes of peat dome formation, nutrient availability and hydrology, and give recommendations for peat swamp forest management and restoration.
MULTIFILE
Worldwide, coral reefs are rapidly declining due to increased sea water temperatures and other environmental stresses (Figure 1). To counter the extinction of major coral reef building species on the island of Bonaire, the non-profit organization Reef Renewal Foundation Bonaire is restoring degraded reef sites using corals that are grown in local nurseries. In these nurseries, corals are propagated on artificial trees using fragmentation. After 6-8 months of growth in the nursery, the corals are transplanted to degraded reef sites around the island. Over the years more than 21.000 corals have been outplanted to reef restoration sites in this way. These corals show high survivorship under natural reef conditions but remain under threat by environmental disturbances, such as increased water temperatures, diseases, and competition with macroalgae. A promising intervention to increase reef persistence and resilience is to manipulate the coral-associated microbiome. At present, the composition of the microbiome in nursery-reared and outplanted corals on Bonaire is unknown. The aim of the current project is to identify and isolate naturally occurring beneficial bacteria that may stimulate the resilience of these corals. Our key objectives are: 1) to assess the presence of functionally beneficial bacteria in corals in nursery and restoration sites on Bonaire using metagenomic screening. 2) to design culture strategies to isolate these functionally beneficial bacteria. In the future, a selection of these beneficial bacteria can be applied to the corals to increase their resilience against environmental disturbances.
De koraalriffen van de Caribisch Nederlandse eilanden St. Eustatius en Saba zijn van groot ecologisch en economisch belang. Door een opeenstapeling van bedreigingen is de hoeveelheid driedimensionale structuur op het rif afgenomen en zijn herbivore sleutelsoorten verdwenen. Het rif wordt overwoekerd met algen, die nieuwe koraalaanwas bemoeilijken. Lokale natuurbeheerorganisaties STENAPA en SCF willen artificiële riffen inzetten, om het ecosysteem door middel van “Building with Nature” te herstellen. Artificiële riffen worden wereldwijd in toenemende mate gebruikt, maar de doeltreffendheid hangt in sterke mate af van hoe er rekening is gehouden met de lokale omstandigheden en doelstellingen. Als de riffen goed functioneren kunnen sleutelsoorten herstellen en kan koraal zich weer vestigen. De natuurbeheerorganisaties willen weten hoe artificiële riffen optimaal bij kunnen dragen aan het herstel van het koraalrif ecosysteem bij St. Eustatius en op de Saba bank. Van Hall Larenstein, STENAPA, SCF, IMARES, CNSI en Golden Rock Dive Centre werken samen in het AROSSTA (Artificial Reefs on Saba and Statia) project om deze vraag te beantwoorden. Hiervoor worden verschillende soorten artificiële riffen gebouwd van lokaal natuursteen en van veelgebruikte “reef balls”. De functionaliteit van de verschillende soorten artificiële riffen wordt bepaald door gedurende 1,5 jaar de vestiging van zee-egels, vissen en koraal te onderzoeken. Na afloop van dit project zal duidelijk zijn welk type artificieel rif het meest geschikt is voor beide onderzoeklocaties. Daarnaast is bekend wat het effect is van het gebruikte materiaal en het aanbrengen van extra schuilplaatsen op de functie van artificiële riffen. Tenslotte wordt inzicht gegeven in hoeverre artificiële riffen een bijdrage leveren aan het herstel van aangrenzende gebieden. Omdat het onderzoek uitgevoerd wordt op twee locaties, met contrasterende omstandigheden, zullen de resultaten van regionaal belang zijn om bestaande en toekomstige artificiële riffen optimaal te laten functioneren.
The Dutch main water systems face pressing environmental, economic and societal challenges due to climatic changes and increased human pressure. There is a growing awareness that nature-based solutions (NBS) provide cost-effective solutions that simultaneously provide environmental, social and economic benefits and help building resilience. In spite of being carefully designed and tested, many projects tend to fail along the way or never get implemented in the first place, wasting resources and undermining trust and confidence of practitioners in NBS. Why do so many projects lose momentum even after a proof of concept is delivered? Usually, failure can be attributed to a combination of eroding political will, societal opposition and economic uncertainties. While ecological and geological processes are often well understood, there is almost no understanding around societal and economic processes related to NBS. Therefore, there is an urgent need to carefully evaluate the societal, economic, and ecological impacts and to identify design principles fostering societal support and economic viability of NBS. We address these critical knowledge gaps in this research proposal, using the largest river restoration project of the Netherlands, the Border Meuse (Grensmaas), as a Living Lab. With a transdisciplinary consortium, stakeholders have a key role a recipient and provider of information, where the broader public is involved through citizen science. Our research is scientifically innovative by using mixed methods, combining novel qualitative methods (e.g. continuous participatory narrative inquiry) and quantitative methods (e.g. economic choice experiments to elicit tradeoffs and risk preferences, agent-based modeling). The ultimate aim is to create an integral learning environment (workbench) as a decision support tool for NBS. The workbench gathers data, prepares and verifies data sets, to help stakeholders (companies, government agencies, NGOs) to quantify impacts and visualize tradeoffs of decisions regarding NBS.
