Psychotherapie helpt mensen met ernstige (borderline) persoonlijkheid- stoornissen, maar er is veel uitval. collaborative care verbetert de omstandigheden voor behandeling en de werkrelatie, tot tevredenheid van patiënten, naasten en verpleegkundigen.
Dit is alweer de vijfde editie van het congres Met het oog op behandeling. De afgelopen jaren hebben we gezien dat de maatschappelijke belangstelling voor mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB) sterk toeneemt. Dit jaar is er zelfs een Interdepartementaal Beleidsonderzoek gedaan door diverse ministeries over de positie van mensen met een LVB in de Nederlandse samenleving. In het onderzoeksrapport wordt gepleit voor het verbeteren van de communicatie tussen algemene voorzieningen en deze burgers. Voor alle professionals in het brede sociaal domein wordt aanbevolen dat zij meer kennis en vaardigheden moeten hebben voor hun hulp- en dienstverlening aan mensen met een LVB. Dat geldt voor alle professionals in het sociaal domein en in het bijzonder voor professionals die werken voor cliënten met een LVB waarbij sprake is van ernstige gedragsproblematiek en psychische problemen. In dat geval moet je kunnen omgaan met ‘onbegrepen gedrag’ en agressie en wil je beschikken over de beste, actuele kennis op dat gebied.
Een bespreking van het boek van Paul Verhaeghe; "Identiteit" met duiding van relevantie voor wetenschap en begeleidingspraktijk. Er is geen wezenlijke identiteit, zegt Verhaeghe. Hij beschouwt genen min of meer als hardware , maar “wie wij worden hangt grotendeels af van onze omgeving”. Identiteit loopt via het proces van enerzijds identificatie (gelijkheid, identificatie met een groep) en anderzijds seperatie (verschil, streven naar eigenheid). In de neoliberale samenleving is de pendel te ver doorgeslagen naar seperatie, omdat de algemene opvatting is dat de mens een economisch en calculerend wezen is. de mens is echter ook sociaal en altruïstisch. De samenleving is sterk geïndividualiseerd en onderlinge verbondenheid is geërodeerd. Verhaeghe pleit voor afschaffing van bonussen en adviseert arbeidsorganisaties af te zien van fatalistische uitspraken als "de mens is van nature gericht op winstmaximalisatie, zo zit de mens nu eenmaal in elkaar". Vragen die leiders en begeleiders zichzelf kunnen stellen zijn: 1. Welke rol speel ik als begeleider in een maatschappij- en organisatiewereld die gedomineerd wordt door neoliberale ideeën? 2. Vanuit welk mens- en wereldbeeld handel ik zelf als begeleider? 3. Hoe verhoud ik mij als begeleider tot het door Verhaeghe geschetste spanningsveld?
