The platform for open and practice-oriented research

Products 782

product

Gross motor function in children with spastic cerebral palsy and cerebral visual impairment

PURPOSE: To investigate whether the adapted version of the Gross Motor Function Measure-88 (GMFM-88) for children with Cerebral Palsy (CP) and Cerebral Visual Impairment (CVI) results in higher scores. This is most likely to be a reflection of their gross motor function, however it may be the result of a better comprehension of the instruction of the adapted version.METHOD: The scores of the original and adapted GMFM-88 were compared in the same group of children (n=21 boys and n=16 girls), mean (SD) age 113 (30) months with CP and CVI, within a time span of two weeks. A paediatric physical therapist familiar with the child assessed both tests in random order. The GMFCS level, mental development and age at testing were also collected. The Wilcoxon signed-rank test was used to compare two different measurements (the original and adapted GMFM-88) on a single sample, (the same child with CP and CVI; p<0.05).RESULTS: The comparison between scores on the original and adapted GMFM-88 in all children with CP and CVI showed a positive difference in percentage score on at least one of the five dimensions and positive percentage scores for the two versions differed on all five dimensions for fourteen children. For six children a difference was seen in four dimensions and in 10 children difference was present in three dimensions (GMFM dimension A, B& C or C, D & E) (p<0.001).CONCLUSION: The adapted GMFM-88 provides a better estimate of gross motor function per se in children with CP and CVI that is not adversely impacted bytheir visual problems. On the basis of these findings, we recommend using the adapted GMFM-88 to measure gross motor functioning in children with CP and CVI.

PDF

product

The contribution of advanced glycation end product (AGE) accumulation to the decline in motor function

Diminishing motor function is commonly observed in the elderly population and is associated with a wide range of adverse health consequences. Advanced Glycation End products (AGE’s) may contribute to age-related decline in the function of cells and tissues in normal ageing. Although the negative effect of AGE’s on the biomechanical properties of musculoskeletal tissues and the central nervous system have been previously described, the evidence regarding the effect on motor function is fragmented, and a systematic review on this topic is lacking. Therefore, a systematic review was conducted from a total of eight studies describing AGE’s related to physical functioning, physical performance, and musculoskeletal outcome which reveals a positive association between high AGE’s levels and declined walking abilities, inferior ADL, decreased muscle properties (strength, power and mass) and increased physical frailty. Elevated AGE’s levels might be an indication to initiate (early) treatment such as dietary advice, muscle strengthening exercises, and functional training to maintain physical functions. Further longitudinal observational and controlled trial studies are necessary to investigate a causal relationship, and to what extent, high AGE’s levels are a contributing risk factor and potential biomarker for a decline in motor function as a component of ageing process.

PDF

product

Gross motor function, functional skills and caregiver assistance in children with spastic cerebral palsy (CP) with and without cerebral visual impairment (CVI)

Abstract Aim: To determine whether the level of gross motor function and functional skills in children with cerebral palsy (CP) and cerebral visual impairment (CVI) as well as caregiver assistance are lower in comparison with the corresponding group of children experiencing CP without CVI. Method: Data aggregated from 23 children experiencing CP with CVI were compared with data from children with CP without CVI matched for Gross Motor Function Classifi cation System, mental development and age at testing. Scores for Gross Motor Function Measure-88 (GMFM-88) and the Pediatric Evaluation of Disability Inventory-NL (PEDI-NL) were employed to compare the level of gross motor function, functional skills and caregiver assistance between both groups. The Wilcoxon Signed Rank Test was utilized with a signifi cance level of p 0.05. Results: Children with CP with CVI, mean ( SD) age 6.4 1.5, scored signifi cantly lower than those with CP without CVI, mean age 6.3 1.6, on all GMFM-88 dimensions and the total score ( p 0.001) and on the PEDI-NL in the sections of Functional Skills and Caregiver Assistance as well as in those of domains self-care ( p 0.001), mobility ( p 0.001) and social functioning ( p 0.001). Concerning the modifi cations scale, the scores for children with CP and CVI were signifi cantly lower regarding mobility (no modifi cation , p 0.05), social functioning (no modifi cation, p 0.05) and social functioning (child-oriented, p 0.05). Conclusion: CVI contributes to diminished gross motor function and functional skills in children experiencing CP with CVI compared with children with CP without CVI. Children with CP and CVI also require increased support at the level of caregiver assistance. Specifi c interventions need to be developed for children experiencing CP with CVI in order to improve gross motor function, functional skills and caregiver assistance.

LINK

product

Assessing Children's Fine Motor Skills With Sensor-Augmented Toys: Machine Learning Approach

BACKGROUND: Approximately 5%-10% of elementary school children show delayed development of fine motor skills. To address these problems, detection is required. Current assessment tools are time-consuming, require a trained supervisor, and are not motivating for children. Sensor-augmented toys and machine learning have been presented as possible solutions to address this problem.OBJECTIVE: This study examines whether sensor-augmented toys can be used to assess children's fine motor skills. The objectives were to (1) predict the outcome of the fine motor skill part of the Movement Assessment Battery for Children Second Edition (fine MABC-2) and (2) study the influence of the classification model, game, type of data, and level of difficulty of the game on the prediction.METHODS: Children in elementary school (n=95, age 7.8 [SD 0.7] years) performed the fine MABC-2 and played 2 games with a sensor-augmented toy called "Futuro Cube." The game "roadrunner" focused on speed while the game "maze" focused on precision. Each game had several levels of difficulty. While playing, both sensor and game data were collected. Four supervised machine learning classifiers were trained with these data to predict the fine MABC-2 outcome: k-nearest neighbor (KNN), logistic regression (LR), decision tree (DT), and support vector machine (SVM). First, we compared the performances of the games and classifiers. Subsequently, we compared the levels of difficulty and types of data for the classifier and game that performed best on accuracy and F1 score. For all statistical tests, we used α=.05.RESULTS: The highest achieved mean accuracy (0.76) was achieved with the DT classifier that was trained on both sensor and game data obtained from playing the easiest and the hardest level of the roadrunner game. Significant differences in performance were found in the accuracy scores between data obtained from the roadrunner and maze games (DT, P=.03; KNN, P=.01; LR, P=.02; SVM, P=.04). No significant differences in performance were found in the accuracy scores between the best performing classifier and the other 3 classifiers for both the roadrunner game (DT vs KNN, P=.42; DT vs LR, P=.35; DT vs SVM, P=.08) and the maze game (DT vs KNN, P=.15; DT vs LR, P=.62; DT vs SVM, P=.26). The accuracy of only the best performing level of difficulty (combination of the easiest and hardest level) achieved with the DT classifier trained with sensor and game data obtained from the roadrunner game was significantly better than the combination of the easiest and middle level (P=.046).CONCLUSIONS: The results of our study show that sensor-augmented toys can efficiently predict the fine MABC-2 scores for children in elementary school. Selecting the game type (focusing on speed or precision) and data type (sensor or game data) is more important for determining the performance than selecting the machine learning classifier or level of difficulty.

PDF

Assessing Children's Fine Motor Skills With Sensor-Augmented Toys: Machine Learning Approach

product

Principles of motor learning to support neuroplasticity after ACL injury

Athletes who wish to resume high-level activities after an injury to the anterior cruciate ligament (ACL) are often advised to undergo surgical reconstruction. Nevertheless, ACL reconstruction (ACLR) does not equate to normal function of the knee or reduced risk of subsequent injuries. In fact, recent evidence has shown that only around half of post-ACLR patients can expect to return to competitive level of sports. A rising concern is the high rate of second ACL injuries, particularly in young athletes, with up to 20% of those returning to sport in the first year from surgery experiencing a second ACL rupture. Aside from the increased risk of second injury, patients after ACLR have an increased risk of developing early onset of osteoarthritis. Given the recent findings, it is imperative that rehabilitation after ACLR is scrutinized so the second injury preventative strategies can be optimized. Unfortunately, current ACLR rehabilitation programs may not be optimally effective in addressing deficits related to the initial injury and the subsequent surgical intervention. Motor learning to (re-)acquire motor skills and neuroplastic capacities are not sufficiently incorporated during traditional rehabilitation, attesting to the high re-injury rates. The purpose of this article is to present novel clinically integrated motor learning principles to support neuroplasticity that can improve patient functional performance and reduce the risk of second ACL injury. The following key concepts to enhance rehabilitation and prepare the patient for re-integration to sports after an ACL injury that is as safe as possible are presented: (1) external focus of attention, (2) implicit learning, (3) differential learning, (4) self-controlled learning and contextual interference. The novel motor learning principles presented in this manuscript may optimize future rehabilitation programs to reduce second ACL injury risk and early development of osteoarthritis by targeting changes in neural networks.

LINK

product

Perspectives on theory and application of implicit and explicit motor learning in neurological rehabilitation

Movement is an essential part of our lives. Throughout our lifetime, we acquire many different motor skills that are necessary to take care of ourselves (e.g., eating, dressing), to work (e.g., typing, using tools, care for others) and to pursue our hobbies (e.g., running, dancing, painting). However, as a consequence of aging, trauma or chronic disease, motor skills may deteriorate or become “lost”. Learning, relearning, and improving motor skills may then be essential to maintain or regain independence. There are many different ways in which the process of learning a motor skill can be shaped in practice. The conceptual basis for this thesis was the broad distinction between implicit and explicit forms of motor learning. Physiotherapists and occupational therapists are specialized to provide therapy that is tailored to facilitate the process of motor learning of patients with a wide range of pathologies. In addition to motor impairments, patients suffering from neurological disorders often also experience problems with cognition and communication. These problems may hinder the process of learning at a didactic level, and make motor learning especially challenging for those with neurological disorders. This thesis focused on the theory and application of motor learning during rehabilitation of patients with neurological disorders. The overall aim of this thesis was to provide therapists in neurological rehabilitation with knowledge and tools to support the justified and tailored use of motor learning in daily clinical practice. The thesis is divided into two parts. The aim of the first part (Chapters 2‐5) was to develop a theoretical basis to apply motor learning in clinical practice, using the implicit‐explicit distinction as a conceptual basis. Results of this first part were used to develop a framework for the application of motor learning within neurological rehabilitation (Chapter 6). Afterwards, in the second part, strategies identified in first part were tested for feasibility and potential effects in people with stroke (Chapters 7 and 8). Chapters 5-8 are non-final versions of an article published in final form in: Chapter 5: Kleynen M, Moser A, Haarsma FA, Beurskens AJ, Braun SM. Physiotherapists use a great variety of motor learning options in neurological rehabilitation, from which they choose through an iterative process: a retrospective think-aloud study. Disabil Rehabil. 2017 Aug;39(17):1729-1737. doi: 10.1080/09638288.2016.1207111. Chapter 6: Kleynen M, Beurskens A, Olijve H, Kamphuis J, Braun S. Application of motor learning in neurorehabilitation: a framework for health-care professionals. Physiother Theory Pract. 2018 Jun 19:1-20. doi: 10.1080/09593985.2018.1483987 Chapter 7: Kleynen M, Wilson MR, Jie LJ, te Lintel Hekkert F, Goodwin VA, Braun SM. Exploring the utility of analogies in motor learning after stroke: a feasibility study. Int J Rehabil Res. 2014 Sep;37(3):277-80. doi: 10.1097/MRR.0000000000000058. Chapter 8: Kleynen M, Jie LJ, Theunissen K, Rasquin SM, Masters RS, Meijer K, Beurskens AJ, Braun SM. The immediate influence of implicit motor learning strategies on spatiotemporal gait parameters in stroke patients: a randomized within-subjects design. Clin Rehabil. 2019 Apr;33(4):619-630. doi: 10.1177/0269215518816359.

PDF

Perspectives on theory and application of implicit and explicit motor learning in neurological rehabilitation

People 1

person

Baudina Visser

PhD Candidate

Projects 20

project

Aanpak van Complexiteit neurorevalidaTIE (ACTIE): Motorisch leren na een beroerte beter begrijpen

Het aanleren en verbeteren van bewegingen is essentieel voor mensen in de revalidatie. Mensen met een verworven neurologische aandoening (bijvoorbeeld volwassenen na een beroerte), moeten bewegingen vaak opnieuw leren en verbeteren om weer zelfstandig te kunnen functioneren. Dit motorisch leren is een complex en multifactorieel proces. Zorgprofessionals zoals fysio- en ergotherapeuten willen graag een meer inzicht hebben in deze complexiteit zodat zij interventies (nog) meer op maat kunnen aanbieden. Dit maatwerk is nodig voor het duurzaam aanleren en verbeteren van bewegingen. Op het moment is onvoldoende duidelijk welke factoren (mogelijk) van invloed zijn. Docenten, studenten en praktijkbegeleiders (zoals Paramedisch Centrum Zuid) van de zorgopleidingen van Zuyd Hogeschool hebben samen met onderzoekers sterk behoefte aan een beter en vollediger overzicht van deze potentieel beïnvloedende factoren, dat zij in dit project samen met experts vanuit verschillende onderzoekdisciplines (Radboud Universiteit, VU Amsterdam, Universiteit Hasselt, Brunel University) willen ontwikkelen. Doelstelling van dit project is een inventarisatie van factoren die het leren van bewegingen bij mensen na beroerte in de praktijk kunnen beïnvloeden. Hiervoor zal een expertpanel een overzicht van factoren samenstellen op basis van theorie en onderzoeksresultaten. Vervolgens worden de geïdentificeerde factoren door zorgprofessionals (binnen het Kennisnetwerk CVA Nederland) beoordeeld op herkenbaarheid (praktische relevantie) en haalbaarheid (praktisch meetbaar) voor de dagelijkse praktijk. Het resultaat van dit project is een overzicht van factoren die (in theorie en praktijk) het aanleren en verbeteren van bewegingen na een beroerte kunnen beïnvloeden. Deze inventarisatie is een eerste stap om de haalbaarheid van een dynamisch model voor motorisch leren na een beroerte voor de praktijk te verkennen. Zowel zorgprofessionals als ook de betrokkenen kennisinstellingen zullen dan ook belangrijke gebruikers van het resultaat zijn.

Finished

project

ADAS als Mobiele Telefoon

De technische en economische levensduur van auto’s verschilt. Een goed onderhouden auto met dieselmotor uit het bouwjaar 2000 kan technisch perfect functioneren. De economische levensduur van diezelfde auto is echter beperkt bij introductie van strenge milieuzones. Bij de introductie en verplichtstelling van geavanceerde rijtaakondersteunende systemen (ADAS) zien we iets soortgelijks. Hoewel de auto technisch gezien goed functioneert kunnen verouderde software, algorithmes en sensoren leiden tot een beperkte levensduur van de gehele auto. Voorbeelden: - Jeep gehackt: verouderde veiligheidsprotocollen in de software en hardware beperkten de economische levensduur. - Actieve Cruise Control: sensoren/radars van verouderde systemen leiden tot beperkte functionaliteit en gebruikersacceptatie. - Tesla: bij bestaande auto’s worden verouderde sensoren uitgeschakeld waardoor functies uitvallen. In 2019 heeft de EU een verplichting opgelegd aan automobielfabrikanten om 20 nieuwe ADAS in te bouwen in nieuw te ontwikkelen auto’s, ongeacht prijsklasse. De mate waarin deze ADAS de economische levensduur van de auto beperkt is echter nog onvoldoende onderzocht. In deze KIEM wordt dit onderzocht en wordt tevens de parallel getrokken met de mobiele telefonie; beide maken gebruik van moderne sensoren en software. We vergelijken ontwerpeisen van telefoons (levensduur van gemiddeld 2,5 jaar) met de eisen aan moderne ADAS met dezelfde sensoren (levensduur tot 20 jaar). De centrale vraag luidt daarom: Wat is de mogelijke impact van veroudering van ADAS op de economische levensduur van voertuigen en welke lessen kunnen we leren uit de onderliggende ontwerpprincipes van ADAS en Smartphones? De vraag wordt beantwoord door (i) literatuuronderzoek naar de veroudering van ADAS (ii) Interviews met ontwerpers van ADAS, leveranciers van retro-fit systemen en ontwerpers van mobiele telefoons en (iii) vergelijkend rij-onderzoek naar het functioneren van ADAS in auto’s van verschillende leeftijd en prijsklassen.

Finished

project

ARts and psychomotoR Interventions for Virtual rEality (ARRIVE)

De COVID-19-pandemie heeft het belang duidelijk gemaakt van continuïteit van zorgverlening binnen de GGZ. Online behandeling is een veelbelovende oplossing daarvoor. Vaktherapie is een vaak ingezette behandeling voor psychiatrische aandoeningen. Vaktherapie is ervaringsgericht en bestaat uit beeldende, dans-, drama-, muziek-, psychomotorische en/of speltherapie. Vaktherapie wordt tot dusverre nog niet online aangeboden. Virtual Reality (VR) is een innovatieve manier om vaktherapie online aan te bieden. Eerder is een innovatieve online vaktherapieruimte ontwikkeld, de VR Health Experience (VRhExp). Hierdoor konden cliënten online vanuit huis aan vaktherapie deelnemen. De VRhExp werd door vaktherapeuten als veelbelovend beschouwd. Tegelijkertijd gaven vaktherapeuten aan specifieke interventies te missen. Het ´ARts and psychomotoR Interventions for Virtual rEality (ARRIVE)´ project stelt zich ten doel om vaktherapeutische VR-interventies te ontwikkelen en te bouwen voor de VRhExp. Vervolgens worden de VR-interventies in pilots onderzocht. Dit wordt gedaan door IT-technici, vaktherapeuten en onderzoekers met behulp van de Design Thinking methode. De VR-interventies worden Open Access beschikbaar gesteld. Door het opnemen van VR-interventies in de VRhExp wordt deze daadwerkelijk bruikbaar voor het aanbieden van online vaktherapie. Dit praktijkonderzoek wordt uitgevoerd door de lectoraten ‘Vaktherapie bij Persoonlijkheidsstoornissen’ en ‘Innovatie in de Care’ van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen in samenwerking met twee vaktherapeutische praktijken (MKB) en GGNet (Centrum voor Geestelijke Gezondheid). De onderzoeksresultaten worden geïmplementeerd in het onderwijs en het werkveld.

Finished

project

Assessing functional vision using innovative eye tracking solutions to improve participation of people with visual, and severe or profound intellectual and multiple disabilities.

Everyone has the right to participate in society to the best of their ability. This right also applies to people with a visual impairment, in combination with a severe or profound intellectual and possibly motor disability (VISPIMD). However, due to their limitations, for their participation these people are often highly dependent on those around them, such as family members andhealthcare professionals. They determine how people with VISPIMD participate and to what extent. To optimize this support, they must have a good understanding of what people with disabilities can still do with their remaining vision.It is currently difficult to gain insight into the visual abilities of people with disabilities, especially those with VISPIMD. As a professional said, "Everything we can think of or develop to assess the functional vision of this vulnerable group will help improve our understanding and thus our ability to support them. Now, we are more or less guessing about what they can see.Moreover, what little we know about their vision is hard to communicate to other professionals”. Therefore, there is a need for methods that can provide insight into the functional vision of people with VISPIMD, in order to predict their options in daily life situations. This is crucial knowledge to ensure that these people can participate in society to their fullest extent.What makes it so difficult to get this insight at the moment? Visual impairments can be caused by a range of eye or brain disorders and can manifest in various ways. While we understand fairly well how low vision affects a person's abilities on relatively simple visual tasks, it is much more difficult to predict this in more complex dynamic everyday situations such asfinding your way or moving around during daily activities. This is because, among other things, conventional ophthalmic tests provide little information about what people can do with their remaining vision in everyday life (i.e., their functional vision).An additional problem in assessing vision in people with intellectual disabilities is that many conventional tests are difficult to perform or are too fatiguing, resulting in either no or the wrong information. In addition to their visual impairment, there is also a very serious intellectual disability (possibly combined with a motor impairment), which makes it even more complex to assesstheir functional vision. Due to the interplay between their visual, intellectual, and motor disabilities, it is almost impossible to determine whether persons are unable to perform an activity because they do not see it, do not notice it, do not understand it, cannot communicate about it, or are not able to move their head towards the stimulus due to motor disabilities.Although an expert professional can make a reasonable estimate of the functional possibilities through long-term and careful observation, the time and correct measurement data are usually lacking to find out the required information. So far, it is insufficiently clear what people with VZEVMB provoke to see and what they see exactly.Our goal with this project is to improve the understanding of the visual capabilities of people with VISPIMD. This then makes it possible to also improve the support for participation of the target group. We want to achieve this goal by developing and, in pilot form, testing a new combination of measurement and analysis methods - primarily based on eye movement registration -to determine the functional vision of people with VISPIMD. Our goal is to systematically determine what someone is responding to (“what”), where it may be (“where”), and how much time that response will take (“when”). When developing methods, we take the possibilities and preferences of the person in question as a starting point in relation to the technological possibilities.Because existing technological methods were originally developed for a different purpose, this partly requires adaptation to the possibilities of the target group.The concrete end product of our pilot will be a manual with an overview of available technological methods (as well as the methods themselves) for assessing functional vision, linked to the specific characteristics of the target group in the cognitive, motor area: 'Given that a client has this (estimated) combination of limitations (cognitive, motor and attention, time in whichsomeone can concentrate), the order of assessments is as follows:' followed by a description of the methods. We will also report on our findings in a workshop for professionals, a Dutch-language article and at least two scientific articles. This project is executed in the line: “I am seen; with all my strengths and limitations”. During the project, we closely collaborate with relevant stakeholders, i.e. the professionals with specific expertise working with the target group, family members of the persons with VISPIMD, and persons experiencing a visual impairment (‘experience experts’).

Finished

project

Beter bewegen door therapie op maat: Gepersonaliseerd motorisch leren in de eerstelijns fysiotherapie

Fysiotherapeuten in de eerste-lijn ervaren problemen met het aanleren en verbeteren van bewegingen bij mensen met neurologische en geriatrische aandoeningen. Er is namelijk relatief weinig bekend over hoe dit proces op maat kan worden vormgegeven in de praktijk. Voor mensen met neurologische en geriatrische aandoeningen is het van essentieel belang om bewegingen die zij ‘kwijt’ zijn opnieuw te leren zodat zij weer zelfstandig kunnen functioneren. Het aanleren en verbeteren van bewegingen, ook motorisch leren genoemd, is echter een complex proces, dat op veel verschillende manieren plaats kan vinden, maar waarbij altijd rekening moet worden gehouden met verschillende patiëntkenmerken (bijv. medische oorzaak, voorkeuren en persoonlijkheid). De huidige kennis op gebied van motorisch leren is vooral gericht op de theorie. Het doel van dit project is om fysiotherapeuten te helpen om deze grote hoeveelheid theoretische kennis en daarnaast de veelal standaard benaderingen te vertalen naar een goed onderbouwde gepersonaliseerde aanpak. Volgende onderzoeksvraag staat daarom centraal: Welke kennis en tools hebben fysiotherapeuten in de eerste-lijn nodig om motorische leerstrategieën gepersonaliseerd toe te passen om neurologische en geriatrische patiënten te ondersteunen bij het leren en verbeteren van dagelijkse bewegingen? Het project is onderverdeeld in drie werkpakketten. In werkpakket A zullen fysiotherapeuten, kennis toepassen en aanvullen en tools (door)ontwikkelen, evalueren en aanpassen (participatory user-centred design) in co-creatie met de patiënten, onderzoekers, docenten en studenten. Werkpakket B bestaat uit een procesevaluatie waarin het gebruik en de ervaringen met de nieuw opgedane kennis en ontwikkelde tools wordt geëvalueerd door fysiotherapeuten en patiënten. In werkpakket C wordt de potentiële maatschappelijke, economische en wetenschappelijke impact van de ontwikkelde kennis en tools bepaald (Business Model Canvas) en worden passende valorisatiestrategieën gekozen. De projectresultaten dragen bij aan de innovatiekracht binnen de fysiotherapie doordat zo veel mogelijk neurologische en geriatrische patiënten efficiënter en effectiever (opnieuw) leren bewegen.

Finished

project

De kracht van het onbewuste leren 2.0

Zorgprofessionals in de revalidatie helpen cliënten met beperkingen om zo goed mogelijk in het dagelijks leven te functioneren. Voor mensen die een beroerte hebben gehad, is het opnieuw aanleren en uitvoeren van dagelijkse bewegingen zoals lopen complex. Aangezien de motorische problematiek meestal vergezeld gaat met cognitieve stoornissen, zoals geheugenstoornissen, wordt het leren extra bemoeilijkt. Therapeuten constateren dat de huidige (veelal verbale) aanpak onvoldoende resultaat bij deze doelgroep oplevert. Nieuwe wetenschappelijke inzichten veronderstellen dat impliciet (onbewust) motorisch leren juist voor de cliënten met cognitieve problemen een aanpak is die het aanleren van bewegingen makkelijker maakt. De centrale onderzoeksvraag: Welke kennis hebben therapeuten nodig om de onbewuste motorische leerstrategieën analogie leren, foutloos leren en observationeel leren toe te passen en ondersteunende technologieën op cliëntgerichte wijze in te zetten om het effectief en efficiënt aanleren en zelfstandig oefenen van het lopen bij cliënten na een beroerte mogelijk te maken? Het onderzoek leverde voor therapeuten wetenschappelijk onderbouwde concrete kennis op over de toepassing van onbewuste motorische leerstrategieën en de inzet van eenvoudige technologieën bij cliënten met een beroerte en mogelijk gepaard gaande cognitieve stoornissen in de dagelijkse praktijk. Tijdens het onderzoek (vier werkpakketten) was er voortdurend een wisselwerking tussen onderzoek en praktijk. Gebleken is dat naast de therapeuten ook informele zorgverleners hun naasten graag willen ondersteunen in hun revalidatietraject. Zij zien dat de onbewuste leerstrategieën een positief effect hebben. Echter de leerstrategieën zijn binnen het RAAKPRO project alleen vertaald naar instructies voor therapeuten. Deze zijn niet geschikt om toegepast te worden door informele zorgverleners. Top-Up project: Kennis over de toepassing van impliciet motorisch leren uit de RAAKPRO aanvraag vertalen naar instructie- en voorbeeldmateriaal voor informele zorgverleners, zoals mantelzorgers, zodat zij de revalidant beter kunnen begeleiden bij het (impliciet) motorisch leren van bewegingen in de thuissituatie en sociale omgeving en het gehele revalidatietraject versterkt.

Finished

project

eToP - Digitale informatieondersteuning voor ouders van zeer en matig te vroeg geboren kinderen

Het TOP-programma is een landelijke evidence-based interventie voor zeer vroeggeboren kinderen (<32 weken zwangerschap) en hun ouders, gericht op het verbeteren van de ouder-kind interactie en de ontwikkeling van het te vroeg geboren kind. Goede informatievoorziening over de ontwikkeling en gezondheid van het te vroeg geboren kind hangt samen met betere ontwikkelingsuitkomsten. Daarom is kennisoverdracht één van de strategieën van het TOP-programma. Deze kennisoverdracht vindt plaats tijdens 12 huisbezoeken. Uit vooronderzoek kwam naar voren dat ouders en kinderfysiotherapeuten (MKB) behoefte hebben aan aanvullende informatievoorziening over slaap, ontwikkeling en voeding. Dit geldt in het bijzonder voor de groep kwetsbare ouders met beperkte gezondheidsvaardigheden, die nu onvoldoende profiteren van de interventie omdat de professionals er niet in slagen de kennis over te dragen. Verder wordt de doelgroep matig vroeggeboren kinderen (32-34 weken zwangerschap) niet behandeld met het TOP programma terwijl de problematiek veelal overeenkomt met de zeer vroeggeboren kinderen. Door de MKB professionals wordt een online informatiemodule (E-TOP) voor het vergroten van kennis en inzicht van ouders over de gevolgen van vroeggeboorte en begeleiding van hun kind als veelbelovend gezien. TOP-therapeuten zien kansen om met deze module een bredere doelgroep te bereiken. De onderzoeksvraag in dit project luidt: “Hoe kunnen kinderfysiotherapeuten, aanvullend op het TOP programma, op een toegankelijke en begrijpelijke manier meer kennis en inzichten overdragen aan ouders over de ontwikkeling van hun zeer en matig vroeggeboren kind?”. In de eerste fase van dit project wordt de online toepassing in co-creatie met de MKB partners, ouders en andere betrokkenen ontwikkeld. In creatieve workshops en focusgroepen, o.a. ouders met beperkte gezondheidsvaardigheden, worden de functionaliteiten, content en tekortkomingen van de online toepassing onderzocht. In de tweede fase wordt het ontwikkelde programma in een haalbaarheidsstudie (n=80) onderzocht op toepasbaarheid, bruikbaarheid en tevredenheid. Doorwerking naar werkveld en onderwijs zal gedurende en na het project plaatsvinden.

Finished

project

International Joint Research Group 'Move in Age'

De samenwerking tussen de onderzoeksgroep FRIA van de Vrije Universiteit Brussel, afdeling oudergeneeskunde van het UMCG Groningen en de onderzoeksgroep (lectoraat) Healthy Ageing, Allied health Care and Nursing van de Hanzehogeschool Groningen is gericht op onderzoek naar bewegingsstoornissen bij veroudering. In het bijzonder wordt gekeken naar paratonic, een bewegingsstoornis bij dementie.The International Joint Research group ‘Move in Age’ concluded in a systematic review that paratonia still is a barely understood and devastating phenomenon in dementia and revealed the urgency of gaining more insight in the pathophysiology. Paratonia, a distinctive change in muscle tone, starts in early stages of dementia and develops further with progress of the disease. Resulting in severe discomfort for patients, but also affecting caregivers since daily care becomes increasingly difficult. It is hypothesized that changes in motor control due to dementia influences peripheral neurological control and biomechanical muscle structures (by crosslinking and inflammation caused by advanced glycation end-products (AGEs).This IJRG started in 2018 and aims to develop a long-term comprehensive research program on movement-related impairments at higher age. The three partners have a strong track record on research in the area of movement-related impairments in older persons; however, each focusing on a specific aspect. In fact, the Frailty in Ageing research group (FRIA) of the Vrije Universiteit Brussel (VUB) is running focused research program on the triad sarcopenia-dynapenia-inflammation with mainly a bio-gerontological and bio-psycho-medical approach; the department of General Practice and Elderly Care Medicine of the University Medical Center Groningen (UMCG) has anongoing research line on the medical aspects of mobility impairments in frail elderly persons and in elderly dementia patients; and finally Research Group Healthy Ageing, Allied Health Care and Nursing of the Hanze University of Applied Sciences Groningen (HUAS) developed a research program on physical, psycho-cognitive and social dimensions of frailty including the functional impact of mobility impairments. In the first 3-5 years, the focus will be on the movement-related impairments that occur in patients with dementia and in specific on paranoia. The programme will be extended towards movement-related impairments in the context of other geriatric syndromes.

Other

Products 782

product

Gross motor function in children with spastic cerebral palsy and cerebral visual impairment

PDF

product

The contribution of advanced glycation end product (AGE) accumulation to the decline in motor function

PDF

product

Gross motor function, functional skills and caregiver assistance in children with spastic cerebral palsy (CP) with and without cerebral visual impairment (CVI)

LINK

product

Assessing Children's Fine Motor Skills With Sensor-Augmented Toys: Machine Learning Approach

PDF

product

Principles of motor learning to support neuroplasticity after ACL injury

LINK

product

Perspectives on theory and application of implicit and explicit motor learning in neurological rehabilitation

PDF