Inaugurele rede uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van lector aan Hogeschool van Hall Larenstein, 16 juni 2023. Rivieren en beken zijn een gemeenschappelijk, gedeeld goed (in het Engels: common property). De grote rivieren stonden via transport van sediment aan de oorsprong van ons Deltaland en zijn een manifestatie van een belangrijk gedeeld proces: de waterkringloop (Fig. 1). De biogeochemische processen binnen diehydrologische kringloop zorgen voor ons belangrijkste gemeenschappelijk goed: zoet water. Oppervlaktewater – zoals zeewater – verdampt, en wordt door de wind in de vorm van wolken landinwaarts gebracht. Daar valthet als neerslag en zakt in de aarde, wordt gebruikt door planten, verdampt of stroomt vanuit een groter of kleiner stroomgebied via beken en rivieren terug naar zee. Het is daarbij van levensbelang voor ons allen: mensen, dieren en planten. Wij gebruiken rivieren en beken voor ons drinkwater, omvoedsel te verzamelen, als transportader, als riool, als natuurlijke hulpbron inagrarische en industriële productie, voor energieproductie (zowel waterkracht als koeling), als aantrekkelijke woonplaats en voor recreatie. Maar ook wilde dieren en planten gebruiken het als drinkwater,transportader, om voedsel te verzamelen en als leefomgeving. Daarnaast genieten we van de schoonheid van rivieren en beken en biedt het onsinspiratie. Een goed beheer van (het stroomgebied van) beken en rivieren is daarom een gemeenschappelijk belang, waarbij het cruciaal is om de draagkracht van onze watersystemen te kennen en ze niet te overschrijden. Soms moeten we daarvoor terug of verder kijken: naar hoe het vroegerwas, hoe onze buren het doen, of hoe het zou kunnen. In deze rede wordt geschetst hoe er met natuur-gebaseerd rivierbeheer op zoek wordt gegaan naar grote gemene delers: maatregelen waar velen baat bij hebben en waar de belangen ook samenvallen, terwijl we binnen de systeemgrenzen blijven en de draagkracht niet wordt overschreden.
MULTIFILE
The European Union Water Framework Directive (WFD) encourages water managers to implement active stakeholder involvement to achieve sustainable water management. However, the WFD does not describe in detail how member states should operationalize participation. The need for local experience and local understanding of collaborative governance (co-governance) processes remains. The WaterCoG project evaluated 11 local pilot schemes. Building on the participatory, qualitative evaluation of pilot schemes from Sweden, United Kingdom, Denmark, The Netherlands, and Germany, the authors take a closer look at how co-governance can improve water governance, how water managers can make best use of tools and knowledge, and how they can improve process designs. The results reflect how social learning and successful co-governance are linked. Social learning as a shared understanding of complex ecosystem and water-management issues can be supported with active stakeholder involvement and citizen science. As such, in co-governance processes, stakeholders need technical access to data and knowledge and a shared process memory. This enables them to develop a shared understanding and facilitates bringing together competing interests and finding new solutions. Participatory tools became part of successful processes by building trust and knowledge based on commitment. However, proficient process design and facilitation make these tools more effective.
Climate change and changing land use challenge the livability and flood safety of Dutch cities. One option cities have to become more climate-proof is to increase infiltration of stormwater into soil through permeable pavement and thus reduce discharge of stormwater into sewer systems. To analyze the market receptivity for permeable pavements in the Netherlands, this article focuses on the perception of end-users towards key transition factors in the infrastructure transformation processes. Market receptivity was studied on two levels: (1) on the system level, by analyzing 20 key factors in the Dutch urban water sector that enable wider application of permeable pavements; and (2) on the technology level, by analyzing 12 key factors that explain why decision makers select permeable pavements or not. Results show that trust between cooperating partners was perceived as the system level key factor that needs to be improved most to facilitate the wider uptake of permeable pavements. Additionally, the association of end-users with permeable pavement, particularly their willingness to apply these technologies and their understanding of what kinds of benefits these technologies could bring, was regarded the most important receptivity attribute. On the technology level, the reliability of permeable pavement was regarded as the most important end-user consideration for selecting this technology
