An investigation in the learning effects of integrated development projects. In two subsequent semesters the students were asked how they rated their competencies at the start of the project as well as at the end of it. The students voluntarily filled out a questionnaire. After the last questionnaire a number of students were also interviewed in order to learn more about their perceptions. It was a remarkable outcome of these interviews that a lot of students tended to give themselves lower ratings in the end if they met any difficulties in for instance communication or co-operation during the project. Then the questionnaire showed a decrease in the student's ratings, while anyone else would say the student did learn something after recognizing these difficulties. It required a different interpretation of the outcomes of the questionnaires. The investigation showed that co-operating in general and in multidisciplinary teams in particular, co-operating with companies and also working according to plans are the four objectives that are recognized mostly by the students. The factors that actually contribute to, or block, the learning effects remained unknown yet.
An investigation in the learning effects of integrated development projects. In two subsequent semesters the students were asked how they rated their competencies at the start of the project as well as at the end of it. The students voluntarily filled out a questionnaire. After the last questionnaire a number of students were also interviewed in order to learn more about their perceptions. It was a remarkable outcome of these interviews that a lot of students tended to give themselves lower ratings in the end if they met any difficulties in for instance communication or co-operation during the project. Then the questionnaire showed a decrease in the student's ratings, while anyone else would say the student did learn something after recognizing these difficulties. It required a different interpretation of the outcomes of the questionnaires. The investigation showed that co-operating in general and in multidisciplinary teams in particular, co-operating with companies and also working according to plans are the four objectives that are recognized mostly by the students. The factors that actually contribute to, or block, the learning effects remained unknown yet.
Many countries and health systems are pursuing integrated care as a means of achieving better outcomes. However, no standard approaches exist for comparing integration approaches across models or settings, and for evaluating whether the key components of integrated care are present in different initiatives. This study sheds light on how integrated care is being implemented in Australia, using a new tool to characterise and compare integration strategies at micro, meso and macro levels. In total, 114 staff from a purposive sample of 38 integrated care projects completed a survey based on the Rainbow Model of Integrated Care. Ten key informants gave follow-up interviews. Participating projects reported using multiple strategies to implement integrated care, but descriptions of implementation were often inconsistent. Micro-level strategies, including clinical-professional service coordination and person-centred care, were most commonly reported. A common vision was often described as an essential foundation for joint work. However, performance feedback appeared under-utilised, as did strategies requiring macro-level action such as data linkages or payment reform. The results suggest that current integrated care efforts are unevenly weighted towards micro-level strategies. Increased attention to macro-level strategies may be warranted in order to accelerate progress and sustain integrated care in Australia.
De technische en economische levensduur van auto’s verschilt. Een goed onderhouden auto met dieselmotor uit het bouwjaar 2000 kan technisch perfect functioneren. De economische levensduur van diezelfde auto is echter beperkt bij introductie van strenge milieuzones. Bij de introductie en verplichtstelling van geavanceerde rijtaakondersteunende systemen (ADAS) zien we iets soortgelijks. Hoewel de auto technisch gezien goed functioneert kunnen verouderde software, algorithmes en sensoren leiden tot een beperkte levensduur van de gehele auto. Voorbeelden: - Jeep gehackt: verouderde veiligheidsprotocollen in de software en hardware beperkten de economische levensduur. - Actieve Cruise Control: sensoren/radars van verouderde systemen leiden tot beperkte functionaliteit en gebruikersacceptatie. - Tesla: bij bestaande auto’s worden verouderde sensoren uitgeschakeld waardoor functies uitvallen. In 2019 heeft de EU een verplichting opgelegd aan automobielfabrikanten om 20 nieuwe ADAS in te bouwen in nieuw te ontwikkelen auto’s, ongeacht prijsklasse. De mate waarin deze ADAS de economische levensduur van de auto beperkt is echter nog onvoldoende onderzocht. In deze KIEM wordt dit onderzocht en wordt tevens de parallel getrokken met de mobiele telefonie; beide maken gebruik van moderne sensoren en software. We vergelijken ontwerpeisen van telefoons (levensduur van gemiddeld 2,5 jaar) met de eisen aan moderne ADAS met dezelfde sensoren (levensduur tot 20 jaar). De centrale vraag luidt daarom: Wat is de mogelijke impact van veroudering van ADAS op de economische levensduur van voertuigen en welke lessen kunnen we leren uit de onderliggende ontwerpprincipes van ADAS en Smartphones? De vraag wordt beantwoord door (i) literatuuronderzoek naar de veroudering van ADAS (ii) Interviews met ontwerpers van ADAS, leveranciers van retro-fit systemen en ontwerpers van mobiele telefoons en (iii) vergelijkend rij-onderzoek naar het functioneren van ADAS in auto’s van verschillende leeftijd en prijsklassen.
Het KIEM High Tech project ALIGN beoogt de verbetering van fiberoptische gyroscoop (FOG)-productie door het huidige handmatige uitlijnproces van optische fibers en de lichtbron te automatiseren. In de luchtvaart, waar precisie en betrouwbaarheid cruciaal zijn, spelen FOG’s een essentiële rol bij het meten van de oriëntatieveranderingen van vliegtuigen. Een consistente productie van de FOG’s leidt tot een betrouwbaarder en veiliger vliegtuig. Hoewel het product voldoet aan de eisen die de luchtvaart stelt, veroorzaakt de huidige productiemethode variabiliteit in sensorprestaties, en men begrijpt niet volledig waarom dit gebeurt. Het consortium bestaande uit Patria, IMS, en het lectoraat Applied Nanotechnology (ANT) van Saxion wil een proof-of-concept demonstreren voor geautomatiseerde uitlijning, met de focus op fiberdetectie en manipulatie, uitlijnalgoritmes, en stabiele prestaties van het eindproduct. Het innovatieve aspect omvat het onderzoek naar geschikte automatiseringsmethoden, rekening houdend met fixatie van de optische componenten door solderen. Huidige automatiseringsoplossingen zijn duur en zijn niet altijd geschikt voor fixatie van optische componenten bij hoge temperaturen. Het projectplan omvat verschillende activiteiten, waaronder onderzoek naar fibermanipulatie en control, vision, en integratie en verificatie. Het doel is het creëren van een werkende proof-of-concept demonstrator die voldoet aan de gestelde eisen van het productieproces en het eindproduct. De kennis uit dit project wordt opgenomen in onderwijsmodules van verschillende opleidingen, en kan een opmaat zijn voor een vervolgproject in het RAAK MKB programma. Het consortium beoogt de kritische stappen in fiberoptische uitlijning te begrijpen en een geautomatiseerde oplossing te ontwikkelen voor consistente FOG-productie. Het project draagt niet alleen bij aan de luchtvaartindustrie maar heeft ook bredere toepassingen, zoals bij de uitlijning van photonic integrated circuits, waardoor het een waardevolle bijdrage levert aan de ontwikkeling van geavanceerde productieprocessen in de optische fibers-industrie.
Various companies in diagnostic testing struggle with the same “valley of death” challenge. In order to further develop their sensing application, they rely on the technological readiness of easy and reproducible read-out systems. Photonic chips can be very sensitive sensors and can be made application-specific when coated with a properly chosen bio-functionalized layer. Here the challenge lies in the optical coupling of the active components (light source and detector) to the (disposable) photonic sensor chip. For the technology to be commercially viable, the price of the disposable photonic sensor chip should be as low as possible. The coupling of light from the source to the photonic sensor chip and back to the detectors requires a positioning accuracy of less than 1 micrometer, which is a tremendous challenge. In this research proposal, we want to investigate which of the six degrees of freedom (three translational and three rotational) are the most crucial when aligning photonic sensor chips with the external active components. Knowing these degrees of freedom and their respective range we can develop and test an automated alignment tool which can realize photonic sensor chip alignment reproducibly and fully autonomously. The consortium with expertise and contributions in the value chain of photonics interfacing, system and mechanical engineering will investigate a two-step solution. This solution comprises a passive pre-alignment step (a mechanical stop determines the position), followed by an active alignment step (an algorithm moves the source to the optimal position with respect to the chip). The results will be integrated into a demonstrator that performs an automated procedure that aligns a passive photonic chip with a terminal that contains the active components. The demonstrator is successful if adequate optical coupling of the passive photonic chip with the external active components is realized fully automatically, without the need of operator intervention.
