From the pubisher's website: This paper aims to chart the (moral) values from a robotic industry's perspective regarding the introduction of robots in education. To our knowledge, no studies thus far have addressed this perspective in considering the moral values within this robotic domain. However, their values could conflict with the values upheld by other relevant stakeholders, such as the values of teachers, parents or children. Hence, it is crucial to take the various perspectives of relevant stakeholder's moral values into account. For this study, multiple focus group sessions (n=3) were conducted in The Netherlands with representatives (n=13) of robotic companies on their views of robots in primary education. Their perceptions in terms of opportunities and concerns, were then linked to business values reported in the extant literature. Results show that out of 26 business values, mainly six business values appeared relevant for robot tutors: 1) profitability, 2) productivity, 3 & 4) innovation and creativity, 5) competitiveness, and 6) risk orientation organization. https://doi.org/10.1109/DEVLRN.2019.8850726
Abstract: Background: There has been a rapid increase in the population of senior citizens in many countries. The shortage of caregivers is becoming a pressing concern. Robots are being deployed in an attempt to fill this gap and reduce the workload of caregivers. This study explores how healthcare robots are perceived by trainee care professionals. Methods: A total of 2365 students at different vocational levels completed a questionnaire, rating ethical statements regarding beneficence, maleficence, justice, autonomy, utility, and use intentions with regard to three different types of robots (assistive, monitoring, and companion) along with six control variables: gender, age, school year, technical skills, interest in technology, and enjoying working with computers.
Through a qualitative examination, the moral evaluations of Dutch care professionals regarding healthcare robots for eldercare in terms of biomedical ethical principles and non-utility are researched. Results showed that care professionals primarily focused on maleficence (potential harm done by the robot), deriving from diminishing human contact. Worries about potential maleficence were more pronounced from intermediate compared to higher educated professionals. However, both groups deemed companion robots more beneficiary than devices that monitor and assist, which were deemed potentially harmful physically and psychologically. The perceived utility was not related to the professionals' moral stances, countering prevailing views. Increasing patient's autonomy by applying robot care was not part of the discussion and justice as a moral evaluation was rarely mentioned. Awareness of the care professionals' point of view is important for policymakers, educational institutes, and for developers of healthcare robots to tailor designs to the wants of older adults along with the needs of the much-undervalued eldercare professionals.
Professionals van woningbouwcorporaties en gemeentes die zich bezig houden met verduurzaming hebben vragen over hergebruik van afvalhout uit hun (renovatie) projecten. De doelstelling van dit voorstel is het onderzoeken van de mogelijkheden om hout te hergebruiken door gebruik te maken van innovatieve digitale productietechnieken, en om implementatiestrategieën hiervoor te ontwikkelen voor publieke organisaties in de bouwsector, in het bijzonder woningcorporaties en gemeentes. Strategieën omvatten concrete voorstellen om a) afvalhout van woningen in te zamelen en te verwerken; b) waarde toe te voegen aan houtafvalstromen door middel van digitale productie; c) de betrokkenheid en acceptatie van huurders te vergroten bij circulaire verwerking van hout in nieuwe toepassingen; en d) goede toepassingen voor een circulaire economie te realiseren. Het project onderzoekt aard en omvang van houtafvalstromen uit woningrenovatie en identificeert de mogelijkheden voor het hergebruik van specifieke fracties daarvan voor (lokale) toepassingen. Uit voorgaande projecten blijkt dat digitale productie mogelijkheden biedt om stedelijk afval om te zetten in zinvolle circulaire producten. Digitale productie maakt de (lokale) creatie van unieke prototypen en grootschalige toepassingen mogelijk. Het onderzoek wordt uitgevoerd in vier werkpakketten. De eerste identificeert de aard van huishoudelijk houtafval (volume, houtsoort, verzamelproces) door zorgvuldig cases van Ymere en Rochdale te bestuderen. Daarnaast worden er een raamwerk van indicatoren gedefinieerd om projectresultaten te kunnen evalueren. Het tweede werkpakket onderzoekt welke toepassingen kunnen worden bedacht, gegeven de beschikbare houtfracties. In het derde werkpakket wordt een aantal case studies uitgevoerd voor concrete projecten van de deelnemende woningcorporaties. Deze applicaties hebben als doel het potentieel van digitale productie met houtafval te laten zien, rekening houdend met het perspectief van bewoners. Het biedt belangrijke inzichten in de uitvoerbaarheid van concrete toepassingen uit teruggewonnen hout. In het vierde werkpakket worden alle projectbevindingen gecombineerd in een set implementatie strategieën voor publieke organisaties in het stedelijk domein.
Even though considerable amounts of valuable wood are collected at waste collection sites, most of it remains unused and is burned: it is too labor-intensive to sort, process and upcycle useable parts. Valuable wood thus becomes worthless waste, against circular economy principles. In MoBot-Wood, waste collection organizations HVC and the municipality of Amsterdam, together with Rolan Robotics, Metabolic and AUAS investigate how waste wood can be sorted and processed at waste collection sites, using an easy-to-deploy robotic solution. In various preceding and on-going projects, AUAS and partners are exploring circular wood intake, sorting and processing using industrial robots, including processes like machine vision, 3D scanning, sawing, and milling. These projects show that harvesting waste wood is a challenging matter. Generally, the wood is only partially useable due to the presence of metal, excessive paint, deterioration by fungi and water, or other contamination and damages. To harvest useable wood thus requires intensive sorting and processing. The solution of transporting all the waste wood from collection sites to a central processing station might be too expensive and have a negative environmental impact. Considering that much of collected wood will need to be discarded, often no wood is harvested at all, due to the costs for collection and shipping. Speaking with several partners in related projects, the idea emerged to develop a mobile robotic station, which can be (temporarily) deployed at waste collection sites, to intake, sort and process wood for upcycling. In MoBot-Wood, research entails the design of such station, its deployment conditions, and a general assessment of its potential impact. The project investigates robotic sorting and processing on location as a new approach to increase the amount of valuable, useable wood harvested at waste collection sites, by avoiding material transport and reducing the volume of remaining waste.
De rol van digital technologies in business en society neemt sprongsgewijs toe. Het online ontwerpen en samenstellen van producten naar eigen behoefte neemt daarbij ook steeds nieuwe vormen aan. Naar verwachting is in 2030 klant-gestuurd maatwerk in een massaproductie-omgeving de standaard. De productspecificatie wordt automatisch verwerkt tot machinebesturingsinformatie, logistieke formats en productfolders. Van ontwerp tot assemblage en productie verloopt dit in hoge mate autonoom, gebaseerd op just-in-time-in-place principes, geborgd op basis van intrinsieke systeemkwaliteit, gevoed vanuit AI/ML-technieken en gestuurd vanuit een managementdashboard met onderliggend Enterprise Resource Planning. Deze transitie, o.a. onder de noemer ‘smart industry’, vindt wereldwijd plaats, en is een extra stimulans voor werknemers om zich te blijven bijscholen. Productie wordt steeds meer datagestuurd. Het gaat daarbij om high-mix-low-volume producten, met bijhorende productieprocessen, -aansturing en -logistiek. Deze vorm van ondernemen vergt gedegen kennis over realtime verkrijgen, verwerken, toepassen en analyseren van data. En dat vraagt om gevoelige sensoren, analyse software, robuuste processing-informatica, slimme algoritmes, handige robots en hightech mechatronica. Daar is voor het gemiddelde mkb nog een lange weg te gaan. In de Researchgroup for Digital Driven Manufacturing gaan Saxion (S) en Windesheim (W), in nauwe samenwerking met zes kernpartners, ondersteund door TechForFuture - Centre of Expertise HTSM Oost, ondernemers helpen deze uitdaging te volbrengen. We bundelen hierin kennis op gebieden van robotisering, industriële automatisering & artificial intelligence. We ontwikkelen kennis in de lectoraten Industriële Automatisering & Robotica (W), Ambient Intelligence (S) en Mechatronica (S). We versterken die kennis door cross-overs op de grensvlakken van sleuteltechnologie en praktijk te creëren. We implementeren die kennis door betrokkenheid van de Fieldlabs van T-Valley, The Garden, Perron038 en Industrial Robotics. We verankeren die kennis in meerdere bachelor- en masteropleidingen van de hogescholen, waaronder Technische Informatica, Elektrotechniek, Mechatronica, HBO-ICT, Industrieel Product Ontwerpen en Mechanical Engineering. En we dissemineren deze kennis via TechForFuture netwerk.
