Inulin is a soluble dietary fibre, also classified as a prebiotic, extracted from chicory roots. The present study aimed to determine the effect of consumption of native chicory inulin on the stool frequency of middle-aged to older adults (40–75 years old) with uncomfortably but not clinically relevant low stool frequency, specified as two to four days without bowel movements per week. Two randomised, double blind, placebo-controlled crossover trials were conducted using similar protocols in differing populations. Trial A was conducted in Amsterdam, The Netherlands and subsequently Trial B was conducted in Newcastle, United Kingdom. Both trials involved supplementation for 5 weeks with 10 g per day of inulin or placebo, a washout period of 2 weeks, and then crossed over to receive the other treatment. In Trial B, faecal gut microbiota composition was assessed using 16S rRNA gene sequencing. In Trial A, which 10 volunteers completed, the stool frequency was significantly increased to an average 4.9 ± 0.23 (SEM) times per week during inulin periods versus 3.6 ± 0.25 in the periods with placebo (p = 0.01). In contrast, in Trial B which 20 volunteers completed, there was no significant effect of the inulin on stool frequency (7.5 ± 2.1 times per week with inulin, 8.1 ± 3.0 with placebo, p = 0.35). However, many subjects in Trial B had a stool frequency >5 per week also for the placebo period, in breach of the inclusion criteria. Combining the data of 16 low stool frequency subjects from Trials A and B showed a significant effect of inulin to increase stool frequency from 4.1 to 5.0 per week (p = 0.032). Regarding secondary outcomes, stool consistency was significantly softer with inulin treatment compared to placebo periods, it increased 0.29 on the Bristol stool scale (p = 0.008) when data from all subjects of Trials A and B were combined. No other differences in bowel habit parameters due to inulin consumption were significant. None of the differences in specific bacterial abundance, alpha or beta diversity were significant, however the trends were in directions consistent with published studies on other types of inulin. We conclude that 10 g per day of native chicory inulin can increase stool frequency in subjects with low stool frequency.
MULTIFILE
Inulin is a soluble dietary fibre, also classified as a prebiotic, extracted from chicory roots. The present study aimed to determine the effect of consumption of native chicory inulin on the stool frequency of middle-aged to older adults (40–75 years old) with uncomfortably but not clinically relevant low stool frequency, specified as two to four days without bowel movements per week. Two randomised, double blind, placebo-controlled crossover trials were conducted using similar protocols in differing populations. Trial A was conducted in Amsterdam, The Netherlands and subsequently Trial B was conducted in Newcastle, United Kingdom. Both trials involved supplementation for 5 weeks with 10 g per day of inulin or placebo, a washout period of 2 weeks, and then crossed over to receive the other treatment. In Trial B, faecal gut microbiota composition was assessed using 16S rRNA gene sequencing. In Trial A, which 10 volunteers completed, the stool frequency was significantly increased to an average 4.9 ± 0.23 (SEM) times per week during inulin periods versus 3.6 ± 0.25 in the periods with placebo (p = 0.01). In contrast, in Trial B which 20 volunteers completed, there was no significant effect of the inulin on stool frequency (7.5 ± 2.1 times per week with inulin, 8.1 ± 3.0 with placebo, p = 0.35). However, many subjects in Trial B had a stool frequency >5 per week also for the placebo period, in breach of the inclusion criteria. Combining the data of 16 low stool frequency subjects from Trials A and B showed a significant effect of inulin to increase stool frequency from 4.1 to 5.0 per week (p = 0.032). Regarding secondary outcomes, stool consistency was significantly softer with inulin treatment compared to placebo periods, it increased 0.29 on the Bristol stool scale (p = 0.008) when data from all subjects of Trials A and B were combined. No other differences in bowel habit parameters due to inulin consumption were significant. None of the differences in specific bacterial abundance, alpha or beta diversity were significant, however the trends were in directions consistent with published studies on other types of inulin. We conclude that 10 g per day of native chicory inulin can increase stool frequency in subjects with low stool frequency.
MULTIFILE
This study theorizes on the sociomateriality of food in authority-building processes of partial organizations by exploring alternative food networks (AFNs). Through the construction of arenas for food provisioning, AFNs represent grassroots collectives that deliberately differentiate their practices from mainstream forms of food provisioning. Based on a sequential mixed-methods analysis of 24 AFNs, where an inductive chronological analysis is followed by a qualitative comparative analysis (QCA), we found that the entanglements between participants’ food provisioning practices and food itself shape how authority emerges in AFNs. Food generates biological, physiological and social struggles for AFN participants who, in turn, respond by embracing or avoiding them. As an outcome, most AFNs tend to bureaucratize over time according to four identified patterns while a few idiosyncratically build a more shared basis of authority. We conclude that the sociomateriality of food plays an important yet indirect role in understanding why and how food provisioning arenas re-organize and forge their forms of authority over time. Pascucci, S., Dentoni, D., Clements, J., Poldner, K., & Gartner, W. B. (2021). Forging Forms of Authority through the Sociomateriality of Food in Partial Organizations. Organization Studies, 42(2), 301-326. https://doi.org/10.1177/0170840620980232
Aandoeningen die te maken hebben met slijtage, zoals degeneratieve kraakbeen defecten, zullen steeds meer voorkomen vanwege de ouder wordende generatie. Momenteel zijn alleen al in Nederland 1,5 miljoen mensen die lijden aan een dergelijke aandoening. Kraakbeen is van zichzelf niet in staat om te genezen. Met dit project werken we naar een mogelijkheid om defecten te verhelpen met 3D-bioprinten.
De glastuinbouw in Nederland is wereldwijd toonaangevend en loopt voorop in automatisering en data-gedreven bedrijfsvoering. Voor de data-gedreven teelt wordt, naast het monitoren van de kas-parameters ook het monitoren van gewasparameters steeds meer gevraagd. De sector is daarbij vooral geïnteresseerd in niet-destructieve, contactloze en persoonsonafhankelijk monitoring van gewassen. Optische sensortechnologie, zoals spectrale afbeeldingstechnologie, kan veel waardevolle informatie opleveren over de staat van een gewas of vrucht, bijvoorbeeld over het suikergehalte, maar ook de aanwezigheid van plantziektes of insecten. Echter is dit vaak een te kostbare oplossing voor zowel de technologiebedrijven die oplossingen leveren als voor de telers zelf. In dit project onderzoeken wij de mogelijkheid om spectrale beeldvorming tegen lagere kosten te realiseren. Het beoogde resultaat is een prototype van een instrument dat tegen lage kosten met spectrale beeldvorming een of meerdere gewaseigenschappen kan kwantificeren. Realisatie van dit prototype heeft een sterke Fotonica-component (expertise Haagse Hogeschool) maakt gebruik van Machine Learning (expertise perClass) en is bedoeld voor toepassing op scout robots in de glastuinbouw (expertise Mythronics). Een betaalbare oplossing betekent in potentie voor de teler een betere controle over kwaliteit van het gewas en automatisering voor detectie van ziekte-uitbraken. Bij een succesvol prototype kan deze innovatie leiden tot betere voedselkwaliteit en minder verspilling in de glastuinbouw.
Het aantal dierlijke graverijen in fysieke infrastructuren, waaronder waterkeringen, spoordijken en autowegen, neemt de laatste jaren hard toe. Dit komt door exponentiële groei van de bever die in Nederland een beschermde status heeft. Waterschappen geven aan dat de inspectie en detectie van graverijen door bevers geen gemakkelijke opgave is. De gevolgen voor de veiligheid van primaire waterkeringen en spoordijken kunnen aanzienlijk zijn. Om grip te krijgen op graverijen, zijn tot op heden verschillende aanpakken gehanteerd van lopen door watergangen in waadpakken met prikstokken t/m de inzet van GPR, camera- en sonartechnologie alsook getrainde speurhonden. Tot op heden is er nog geen oplossing gevonden voor ongewenste graverijen door bevers. Met dit onderzoeksproject wordt nieuwe technologische kennis ontwikkeld en toegevoegd aan de state-of-the-art op het gebied van detectie van beveractiviteiten (graverijen). In dit project wordt een robot platform (hardware/software) ontwikkeld dat beverschades aan kritieke publieke infrastructuren kan detecteren en monitoren. Hiervoor zijn robuuste technologieën nodig die gangenstelsels/kamers kunnen waarnemen (perceptie), zelfstandig in kaart kunnen brengen (autonome navigatie). Daarnaast moeten operators (veldwerkers) het robot platform eenvoudig kunnen toepassen in hun dagelijkse gebruik (mens-robot interactie). Het consortium bestaat uit publiek partijen (waterschappen, Rijkswaterstaat, provincies), prorail technologieontwikkelaars en dienstleveranciers (MKBs, ander privaat partijen), onderzoeksgroepen van Saxion (lectoraten SMART en TCI), opleidingen en overkoepelende innovatie boosters. Zij zetten kennis en capaciteit in om antwoord te geven op de centrale onderzoeksvraag: “Welke bestaande navigatie- en perceptietechnologieën kunnen binnen een periode van 2 jaar worden doorontwikkeld tot de realisatie en inzet van een gebruiksvriendelijk beverbeheer robotplatform waarmee ongewenste beveractiviteiten vroegtijdig kunnen worden gedetecteerd en herstelmaatregelen effectief kunnen worden ingezet?” Opbrengsten van het project dragen bij aan duurzaam beverbeheer, preventieve detectie en kosteneffectieve inzet van maatregelen die nadien op basis van de verschillende detectiemethoden kunnen worden ontwikkeld. Daarnaast vindt borging van (technologische) kennis plaats in alle deelnemende partijen en opleidingen.
