Vrijwel geruisloos is begin 2023 voor de kosten van het Belgische elektriciteitsnet voor kleinverbruikers een nieuw tariefsysteem ingevoerd. Huishoudens met een hoog piekverbruik betalen nu meer dan huishoudens die minder netcapaciteit benutten. Belgische huishoudens worden aldus gestimuleerd slim om te gaan met de schaarse netcapaciteit.
LINK
Bij de terugkeer uit de BV kan een lijfrente worden omgezet in een FOR als deze lijfrente is ontstaan uit de omzetting van de FOR in een lijfrente. De Belastingdienst is van mening dat dit alleen geldt voor de oorspronkelijke FOR. De wettekst lijkt ook ruimte te bieden voor de oprenting van het oorspronkelijke bedrag. Mede door het feit dat de gefacilieerde terugkeer uit de BV niet veel wordt gebruikt, is er nog geen duidelijkheid omtrent de uitleg van deze bepaling
Eind 2009 publiceerden Ghislain Verstraete en Rik Pinxten een bundel essays onder de titel 'Doe-het-zelfdemocratie'. Een boek over 'mensen en hun rol in de samenleving' (Verstraete & Pinxten, 2009). Uit de titel wordt al duidelijk dat Verstraete en Pinxten een pleidooi houden voor nieuwe vormen van actief burgerschap. Gedaan met consumentisme en leunen op de overheid. Leve de actieve burger die de handen uit de mouwen steekt en zijn steentje bijdraagt aan de samenleving. Het boek bevat zeven hoofdstukken waarin telkens de burger als producent op een bepaald terrein beschreven wordt. Helaas ontbreekt een hoofdstuk over de zorgende mens: de burger die zorg draagt voor zichzelf maar vooral voor andere 'kwetsbare' burgers. In deze tekst willen we een aanzet geven tot zo'n hoofdstuk over de mens als zorger. We doen dat door de recente ontwikkelingen in de Nederlandse sociale sector te beschrijven en meer specifiek de Wet maatschappelijke ondersteuning. Na een korte toelichting en update over deze wet komen we terecht bij het werk van Hans Achterhuis. Elders in dit nummer van ALERT komt hij ook aan bod, onder meer naar aanleiding van zijn boek over geweld. Wij komen bij Achterhuis terecht omwille van zijn werk over utopieën (Achterhuis, 1998, 2010). Bij het overzien van de Wmo en de eerste jaren werking van het nieuwe sociaal beleid dringt zich immers snel de vraag op of er geen sprake is van een bundel beleidsutopieën. Maar ook de vraag of dat erg is, en of het wel te vermijden is.
Gemeenten willen weten hoe zij ervoor kunnen zorgen dat huishoudens blijvend hun afval scheiden in diverse fracties zoals papier, gft en plastic. Het gaat daarbij zowel om het verhogen van de hoeveelheid afval die gescheiden wordt, als het verlagen van de vervuiling van de gescheiden fracties. Er is al veel onderzoek verricht naar gedragsfactoren rond afvalscheiding. Toch bestaan er nog belangrijke hiaten in deze kennis, onder meer omtrent automatisch gedrag dat gedachteloos plaatsvindt. De afgelopen jaren is de aandacht vooral uitgegaan naar zogenaamde nudges die vrij geruisloos het gedrag ombuigen, zonder iets te veranderen aan de onderliggende motivatie. Mensen passen onbewust hun gedrag aan. Hierdoor blijken gedragsveranderingen niet altijd structureel verankerd te worden, omdat onderliggende waarden en motivatie niet veranderen. Een alternatief vormen interventies die het gewoontegedrag onderbreken en mensen laten reflecteren op hun gedrag (rational overrides). Door mensen te confronteren met hun eigen (milieuonvriendelijke) gedrag en te laten zien dat ze met ander gedrag een verschil kunnen maken, kan de onderliggende motivatie versterkt worden. BASSTA richt zich op deze rational overrides. Deze worden ontworpen en getest in nauwe samenwerking tussen industrieel ontwerpers en gedragspsychologen van de HvA, samen met betrokken partners. Eerst op kleine schaal en later met veldtests in geselecteerde wijken van de deelnemende gemeenten Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Alphen a/d Rijn en Almere. Dit leidt uiteindelijk tot een overzicht van interventies, en hoe deze in de praktijk toegepast kunnen worden ter verbetering van de afvalscheiding. Het interdisciplinaire onderzoek richt zich op hoogbouw en gestapelde bouw, waar het verbeteren van afvalscheiding extra lastig blijkt te zijn door de beperkte ruimte voor afvalbakken en de afstand tot inzamelpunten buiten de woning. Het onderzoek wordt uitgevoerd met genoemde gemeenten, publieke instellingen op het gebied van afval (ROVA, Rijkswaterstaat, NVRD, MilieuCentraal, VVM) en gespecialiseerde adviseurs (Giraf Results, De Afvalspiegel).
