It can be argued that many potentialities within society are left unused by organising hospitality venues based on modern planning practices. These planning practises regard the setting as a rational space which is predictable and manageable. By applying modern management principles to spaces of hospitality an important function of spaces of hospitality can be easily overlooked and that is that spaces of hospitality can be regarded as spaces which provide 'difference' for both host and guest. This difference in spaces of hospitality entails that hospitality space gives an opportunity to experiment with different futures, or in other words with different becomings. The concept of 'Urban Vitalis', which is initiated at the beginning of the twentieth century by the German philosopher Georg Simmel, and in 2006 reworked by John Pløger, illuminates this quest for difference. Through 'Urban Vitalis' human beings are recognised as self-transcendent entities, whose lives - attitudes, values, ways of acting and behaving - may change through their 'being-openness' toward life but also always influenced by the ongoing striving for being part of relational positions or intersubjectivities. The concept of 'Urban Vitalis' enthrones the quest for difference in space rather than modern managerial principles such as profitability, make-ability or controllability to study hospitality space. When curriculums of Hospitality Management Studies are reviewed, hardly any attention is given to the possibility that spaces of hospitality can be spaces which create a difference. By adopting 'Urban Vitalis', spaces of hospitality become sites of experimentation where humans should be able to experiment with new combinations, where humans can experience that the future is not a replica of the past. Through the processes which happen in spaces of hospitality and which open spaces of hospitality to difference are limited. This study can be seen in the light of the aim to create spaces of difference and focuses on home exchange space as an informal space of hospitality. These informal spaces are characterised by open ended planning processes. This research explores the home exchange experience from a participant perspective and the overall research aim is to analyse the nature of the home exchange experience in order to conceptualise the dynamics of open-ended planning processes in spaces of hospitality. In other words the practise of home exchange is used to identify processes which underlie creative becomings in spaces of hospitality. The study follows two trajectories, namely, interactively exploring literature alongside the data collection. The interactive exploration of the literature led towards an employment of the concept of the 'Assemblage' from Deleuze and Guattari (1987) in order to know hospi tality space. The Deleuzian Guattarian assemblage focuses on what space does rather than on what space represents and searches for processes which underlie the becomings. Through the concept of the assemblage, the metaphor of the Cultural Laboratory (Lèofgren, 1999) is used to explore the literature and to reach a post-structural understanding of a space of hospitality as space of experimentation. The art project by Sabrina Lindemann 'Hotel Transvaal' is used to ground this understanding. Alongside this literature review, field work has been conducted through a participative (auto) ethnographic study and a total of twenty-two home exchanges have been conducted and recorded, this data collection occurred while connecting with home exchange organisations.For analysis and representation of the methodology during the interplay between fieldwork and literature review, 'Sociological Experimentation' has been developed, its goal is to ident lead to difference. It employs three ways of knowing: the evocative, the performativity of space and the process of becoming. The evocative dimension showed the importance of an initiation by the host into the space and highlights the non-representational bodily aspects of the assemblage. The performative dimension stresses the importance of the X-thing, which represents the unknown and potential emergence of the subject into serendipitous experiences. The becoming aspect also focused on this growing and shrinking by becoming other and creating lines of flight. Through becoming other, the guest could become and the ability to (temporarily) escape the guest role by creating new configurations of bodies and sensations. Recommendations for providers of hospitality space and curriculum designers in hospitality management are to acknowledge the constructive forces in spaces of hospitality and to facilitate for X-things to enhance serendipitous experiences.
LINK
It can be argued that many potentialities within society are left unused by organising hospitality venues based on modern planning practices. These planning practises regard the setting as a rational space which is predictable and manageable. By applying modern management principles to spaces of hospitality an important function of spaces of hospitality can be easily overlooked and that is that spaces of hospitality can be regarded as spaces which provide 'difference' for both host and guest. This difference in spaces of hospitality entails that hospitality space gives an opportunity to experiment with different futures, or in other words with different becomings. The concept of 'Urban Vitalis', which is initiated at the beginning of the twentieth century by the German philosopher Georg Simmel, and in 2006 reworked by John Pløger, illuminates this quest for difference. Through 'Urban Vitalis' human beings are recognised as self-transcendent entities, whose lives - attitudes, values, ways of acting and behaving - may change through their 'being-openness' toward life but also always influenced by the ongoing striving for being part of relational positions or intersubjectivities. The concept of 'Urban Vitalis' enthrones the quest for difference in space rather than modern managerial principles such as profitability, make-ability or controllability to study hospitality space. When curriculums of Hospitality Management Studies are reviewed, hardly any attention is given to the possibility that spaces of hospitality can be spaces which create a difference. By adopting 'Urban Vitalis', spaces of hospitality become sites of experimentation where humans should be able to experiment with new combinations, where humans can experience that the future is not a replica of the past. Through the processes which happen in spaces of hospitality and which open spaces of hospitality to difference are limited. This study can be seen in the light of the aim to create spaces of difference and focuses on home exchange space as an informal space of hospitality. These informal spaces are characterised by open ended planning processes. This research explores the home exchange experience from a participant perspective and the overall research aim is to analyse the nature of the home exchange experience in order to conceptualise the dynamics of open-ended planning processes in spaces of hospitality. In other words the practise of home exchange is used to identify processes which underlie creative becomings in spaces of hospitality. The study follows two trajectories, namely, interactively exploring literature alongside the data collection. The interactive exploration of the literature led towards an employment of the concept of the 'Assemblage' from Deleuze and Guattari (1987) in order to know hospi tality space. The Deleuzian Guattarian assemblage focuses on what space does rather than on what space represents and searches for processes which underlie the becomings. Through the concept of the assemblage, the metaphor of the Cultural Laboratory (Lèofgren, 1999) is used to explore the literature and to reach a post-structural understanding of a space of hospitality as space of experimentation. The art project by Sabrina Lindemann 'Hotel Transvaal' is used to ground this understanding. Alongside this literature review, field work has been conducted through a participative (auto) ethnographic study and a total of twenty-two home exchanges have been conducted and recorded, this data collection occurred while connecting with home exchange organisations.For analysis and representation of the methodology during the interplay between fieldwork and literature review, 'Sociological Experimentation' has been developed, its goal is to ident lead to difference. It employs three ways of knowing: the evocative, the performativity of space and the process of becoming. The evocative dimension showed the importance of an initiation by the host into the space and highlights the non-representational bodily aspects of the assemblage. The performative dimension stresses the importance of the X-thing, which represents the unknown and potential emergence of the subject into serendipitous experiences. The becoming aspect also focused on this growing and shrinking by becoming other and creating lines of flight. Through becoming other, the guest could become and the ability to (temporarily) escape the guest role by creating new configurations of bodies and sensations. Recommendations for providers of hospitality space and curriculum designers in hospitality management are to acknowledge the constructive forces in spaces of hospitality and to facilitate for X-things to enhance serendipitous experiences.
LINK
We are at the start of the research group ‘Entrepreneurship in Transition’,which is an initiative of Hanze University of Applied Sciences andAlfa-college to conduct research and valorise knowledge about therelationship between entrepreneurship and education, entrepreneurialsuccess factors, retail and succession.In the research group, students of vocational education (mbo), university ofapplied sciences (hbo), staff and other partners involved, study the dynamics ofentrepreneurship in the northern region of the Netherlands. Our goal is to contribute to a sustainable social, cultural and economic healthy region through research and practises. An important parameter for the research group is the concept of explorative space. In short is this a space where people and organisations are encouraged and welcomed to explore their potentialities and find ways to actualise them. This booklet is written as a metaphorical travel journey, it shows how the research group will move in the years to come. I present the crew, the vision and the ways we work. The last months have been busy, since we have already prepared and started this shared journey. During our preparations, we have made initial choices about travel companions , potential routes, visions on the trip, and the work ahead. Naturally, theteam will make alterations, variations, and harmonisations over the course of the trip.
Massafabricage in de (MKB) maakindustrie is aan het veranderen in flexibele fabricage en assemblage van kleine series, klantspecifieke onderdelen en eindproducten. Hiervoor zijn nieuwe systemen voor het MKB nodig, waarin robots en mensen samen kunnen werken en die zich snel kunnen aanpassen aan nieuwe productieomstandigheden met lage opstartkosten. De ambitie van het project ?(G)een Moer Aan!? is om het herconfigureren van een robotsysteem voor een nieuwe taak in een productieomgeving net zo eenvoudig en snel te maken als het gebruik van een smartphone. Zo?n benadering biedt kansen om de skills van de operator te benutten. De operator kent immers zijn processen en de robot wordt zijn hulpje. Op vraag van betrokken mkb partners is de focus gelegd op een repeterende productiehandeling die in veel sectoren voorkomt en die relatief veel arbeidstijd kost: het indraaien van moeren en bouten in een object. De centrale onderzoeksvraag van het project luidt: Hoe kan een operator een robot eenvoudig, snel en veilig inleren om assemblage handelingen te verrichten voor het snel en robuust verbinden van bouten, moeren en ringen met objecten? Resultaat van dit praktijkgerichte onderzoeksproject is een algemeen bruikbare en gevalideerde ontwerpmethodiek voor de opzet van een gebruiksvriendelijke user interface van een boutmontagerobot op de werkvloer. Door slim gebruik van geïntegreerde inzet van CAD productinformatie, vision technologie en compliant (meegaand) gripping en placing wordt de robot zo veel als mogelijk vooraf automatisch geconfigureerd. Het projectconsortium dat het onderzoek gaat uitvoeren bestaat uit: " 13 bedrijven (12 mkb) actief als toeleverancier, system integrator of gebruiker op het terrein van industriële robotica (Yaskawa, ABB, Smart Robotics, Hupico, Festo, CSi, Demcon, Heemskerk Innovate, WWA, Van Schijndel Metaal, Van Beek, Tegema en Zest Innovate); " Hogescholen Fontys (penvoerder), Avans, Utrecht en NHL; " Kennisinstellingen TNO en DIFFER; " Coöperaties Brainport Industries, FEDA en Koninklijke Metaalunie; " De gemeente Eindhoven is betrokken als partner in de klankbordgroep. De gemeente ondersteunt het belang van dit project voor behoud en verbetering van arbeidsplaatsen in de maakindustrie. Er zullen circa 20 (docent)onderzoekers van de hogescholen en ongeveer 80 studenten betrokken worden bij dit project, die in de vorm van stages en afstudeeronderzoeken werken aan interessante vraagstukken direct afkomstig uit de beroepspraktijk. Naast genoemde meerwaarde voor het bedrijfsleven beoogt het project een verdere verankering van kennis en kunde in onderwijs en lectoraten en een vergroting van de kwaliteit van docenten en afstudeerders.
Augmented Reality (AR) technologie is een vorm van mens-computer interactie waar de natuurlijke visuele waarneming van de mens wordt aangevuld met computer-gegenereerde informatie, zoals virtuele 3D modellen, aanwijzingen en teksten. Binnen het MKB in de maakindustrie is er grote interesse voor AR. Diverse maakbedrijven zijn geïnteresseerd in de mogelijkheden om met AR hun medewerkers te ondersteunen en/of te trainen en daarmee hun assemblageprocessen efficiënter uit te voeren, met een hogere kwaliteit en op een veilige manier. In dit project willen we het MKB ondersteunen met onderzoek naar mogelijkheden om AR in te zetten in assemblageprocessen. De technische mogelijkheden van AR ontwikkelen zich snel. Er zijn echter de nodige vragen bij de managers van MKB bedrijven: wat zijn huidige en toekomstige mogelijkheden van AR in de assemblage van producten? Wat betekent dit voor de inrichting en organisatie van de assemblage? Hoe ervaren werknemers ondersteuning met AR? In dit RAAK project zal met vijf inhoudelijke werkpakketten antwoord gegeven worden op deze vragen. Resultaten van het project zijn: (i) een aanpak voor het identificeren van kansen van AR in huidige assemblagesituaties, (ii) een aanpak voor het specificeren van een werkplek (of takenpakket) en de benodigde AR-ondersteuning, (iii) ontwerpprincipes (interface-richtlijnen) voor de ontwikkeling van AR-ondersteuning van medewerkers, (iv) een aantal demonstrators (3 of meer) die het ontwikkelen en gebruik van AR in de assemblage illustreren en (v) een (strategische) Roadmapping Methodologie voor het ontwikkelen van AR ondersteunde assemblage binnen een bedrijf. Hiermee wordt duidelijk hoe keuzes in de markt, de inrichting, de besturing en de organisatie van een bedrijf samenhangen met de keuze voor AR-technologie in de assemblage. De resultaten van het project zullen gebruikt worden door de bedrijfspartners in het project en breder uitgezet worden via de netwerken van de verschillende partners in het project. Resultaten zullen ook worden gebruikt in HBO-onderwijs en onderzoek. Het project sluit aan bij diverse initiatieven op het gebied van Smart Industry.
Augmented Reality (AR) technologie is een vorm van mens-computer interactie waar de natuurlijke visuele waarneming van de mens wordt aangevuld met computer-gegenereerde informatie, zoals virtuele 3D modellen, aanwijzingen en teksten). Dit KIEM onderzoek exploreert de mogelijkheid van AR bij het assembleren van fysieke producten. Deze exploratie betreft: • de complexiteit van het voortraject: het analyseren van assemblageprocessen, het vaststellen van assemblagetaken die ondersteuning behoeven en het specificeren van de aard van de gewenste ondersteuning; • vaststellen van variabelen die bepalend zijn voor de business case van het gebruik van AR; • een verkenning van de technische complexiteit van het ontwikkelen van een AR applicatie, met gebruikmaking van de Microsoft Hololens; • een initiële effectmeting waarin, in het Usability Laboratorium van de HAN, gekeken wordt hoe een operator omgaat met de additionele informatie vanuit AR. Het onderzoek bestaat uit een praktijkstudie waar reeds technologie aanwezig is voor AR (bij Lankhorst BV) en een studie binnen de HAN, gebaseerd op een complexe assemblageproblematiek bij ARA B.V. Resultaten worden gepresenteerd voor een bredere groep MKB assemblagebedrijven. Kennis opgedaan uit bovengenoemde punten, en de gaps in de verkregen kennis, vormen vervolgens de basis van een omvangrijker project. Hierbij wordt gedacht aan een RAAK MKB project.
