Full text beschikbaar met HU-account. Since the 2010s, various companies have begun to manufacture wearable smartwatch devices, but the current sales of these products are not impressive. This study investigates how the limitations of the smartwatch are related to perceptual discomforts. Theoretically, this study evaluates the claim that the discomfort that users appear to have with the smartwatch stem from failed remediation. Users perceive the smartwatch more as a set of functional sensors rather than a watch or smartphone. Specifically, from the remediation perspective, the authors asked how users perceive the functions of the smartwatch. This study used dynamic topic modeling for topics on the smartwatch on Reddit. This study reports that the smartwatch has failed to provide a proper way to use the remediated content that it provides. Suggestions for future studies are addressed.
LINK
Visually impaired people (VIP) can experience difficulties in navigating urban environments. They mostly depend on the environment’s infrastructure or technical solutions like smartphone apps for navigation. However apps typically use visual and audio feedback, which can be ineffective, distracting and dangerous. Haptic feedback in the form of vibrations can complement where visual and audio fall short, reducing the cognitive load.Existing research into wayfinding using haptic feedback to better support navigation for the visually impaired often relies on custom tactile actuators and the use of multiple vibration motors. Although these solutions can be effective, they are often impractical in every day life or are stigmatizing due to their unusual appearance.To address this issue we propose a more modular system that can be easily integrated in commercially available smartwatches. Based on existing research we present a tactile communication method utilizing the vibrotactile actuator of a smartwatch to provide VIP with wayfinding information that complements visual and audio feedback. Current smartwatches contain a single tactile actuator, but can still be used by focusing on navigation patterns. These patterns are based on research in personal orientation and mobility training with VIP. For example, a vibration pattern is used to represent a concept like ‘attention’, ‘left’ or ‘stairs’ directing the navigator’s attention towards audio or visual information or to the environment.In next phase of this research we will conduct several focus groups and co-creation sessions with VIP and orientation and mobility experts to further specify the requirements and test our proposed tactile method. In the future, this method could be integrated in existing navigation apps using commercially available devices to complement visual and audio information and provide VIP with additional wayfinding information via haptic feedback.
LINK
People with a visual impairment (PVI) often experience difficulties with wayfinding. Current navigation applications have limited communication channels and do not provide detailed enough information to support PVI. By transmitting wayfinding information via multimodal channels and combining these with wearables, we can provide tailored information for wayfinding and reduce the cognitive load. This study presents a framework for multimodal wayfinding communication via smartwatch. The framework consists of four modalities: audio, voice, tactile and visual. Audio and voice messages are transmitted using a bone conduction headphone, keeping the ears free to focus on the environment. With a smartwatch vibrations are directed to a sensitive part of the body (i.e., the wrist), making it easier to sense the vibrations. Icons and short textual feedback are viewed on the display of the watch, allowing for hands-free navigation.
Met ingang van 2023 krijgen alle kinderen in het primair onderwijs minimaal twee uur per week bewegingsonderwijs door een vakleerkracht. Voor de vakleerkrachten bewegingsonderwijs betekent dit een aanzienlijke uitbreiding van het aantal lesuren. Echter zijn de werkomstandigheden niet altijd optimaal, zeker niet wat akoestiek betreft. Sportaccommodaties voldoen vaak niet aan de normen voor een goede akoestiek, waardoor de leraren aan hoge geluidsniveaus worden blootgesteld. In de praktijk komen er regelmatig klachten betreffende geluidsoverlast in sportaccommodaties. Blootstelling aan hoge geluidsniveaus kan op lange termijn voor onherstelbare gehoorproblemen zorgen. Daarnaast zijn er ook secundaire effecten en hebben veel vakleerkrachten stemproblemen, vermoeidheid en concentratieverlies als gevolg van de rumoerige werksituatie. Met dit onderzoek willen we een bijdrage leveren aan het realiseren van een gezonde werkomgeving voor vakleerkrachten bewegingsonderwijs in het primair onderwijs. Preventie van beroepsslechthorendheid begint met kennis over- en bewustzijn van de risico’s die (teveel) blootstelling aan geluid met zich mee kan brengen. In dit onderzoek gaan we daarom inventariseren wat de kwaliteit van het gehoor is, wat de geluidsniveaus zijn waaraan vakleerkrachten worden blootgesteld, wat de relatie is tussen de akoestische parameters van de sportaccommodatie en de geluidsniveaus tijdens de les, hoe de geluidsniveaus inzichtelijk gemaakt kunnen worden en wat de impact van geluid is op het welbevinden, de communicatie en de didactiek van vakleerkrachten. Daarbij wordt er ook een applicatie ontwikkeld die de geluidsniveaus inzichtelijk maakt. Tenslotte brengen we de opgedane kennis en inzichten samen in voorlichtingsmateriaal voor studenten en vakleerkrachten met als doel om een gezonde werkomgeving voor de vakleerkrachten bewegingsonderwijs te realiseren.
Door de hartslag, het slaapritme of stress te meten, proberen we gedrag van mensen te voorspellen. Het meten doen we via zogenoemde 'wearables'. Deze kleine digitale apparaten, zoals een fitbit of smartwatch, doen de hele dag door metingen.Doel Ons streven is om individuen met sterk probleemgedrag zelf inzicht te geven in het moment dat hun gedrag echt een probleem dreigt te worden. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport geeft aan dat ze streven naar zelfmeting bij 75% van de chronische patiënten binnen 5 jaar. Resultaten Dit onderzoek loopt nog. Na afronding vind je hier een samenvatting van de resultaten. Looptijd 01 januari 2018 - 01 februari 2021 Aanpak In samenwerking met andere projecten verzamelen we data over niet gewenst gedrag en andere sociale relaties. Er is een ICT-platform opgezet om de inzet van 'wearables te vergroten. Verschillende partijen gebruiken het platform. Ook voor vervolgonderzoek wordt het ingezet.
Door de hartslag, het slaapritme of stress te meten, proberen we gedrag van mensen te voorspellen. Het meten doen we via zogenoemde 'wearables'. Deze kleine digitale apparaten, zoals een fitbit of smartwatch, doen de hele dag door metingen.Doel Ons streven is om individuen met sterk probleemgedrag zelf inzicht te geven in het moment dat hun gedrag echt een probleem dreigt te worden. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport geeft aan dat ze streven naar zelfmeting bij 75% van de chronische patiënten binnen 5 jaar. Resultaten Dit onderzoek loopt nog. Na afronding vind je hier een samenvatting van de resultaten. Looptijd 01 januari 2018 - 01 februari 2021 Aanpak In samenwerking met andere projecten verzamelen we data over niet gewenst gedrag en andere sociale relaties. Er is een ICT-platform opgezet om de inzet van 'wearables te vergroten. Verschillende partijen gebruiken het platform. Ook voor vervolgonderzoek wordt het ingezet.
