Welcome to the fourth special issue of the Pervasive Labour Union zine, Urgent Publishing Debris. In May 2019, the Making Public: Urgent Publishing Conference took place. Among others, it asked the following questions:-"How to realize sustainable, high-quality alternatives within this domain of post-digital publishing?"-"How can designers, developers, artists, writers and publishers intervene in the public debate and counter misinformation in a meaningful and relevant way?"-"What are new publishing strategies for our current media landscape?"-"How to design for urgency without succumbing to an accelerated hype cycle?"The presentations, debates and conversations have all been officially documented in blogposts on the Institute of Network Cultures website, videos and pictures. But what about the notes, the pictures, the recordings and the tweets of the conference's visitors? What do they have to tell us about how each person experienced the conference? This special issue aims to provide new readings of the event by creating remixes of the official archival sources with the 'unofficial' debris circulating around it.In order to facilitate the navigation between articles, making connections visible where they might have only been implicit, the editors have decided to define eleven overarching topics (Social/Community, Activism, Post-truth, New forms, Authorship/Makers, Speed, Positioning, Locality, Relationality, Authoritarianism, Parasite). Each of the topics was attributed a colour and the source material is highlighted accordingly.Furthermore, each remix has a dispersed editors' note, wherein each editor reflects in more detail on the program, how it connects to the conference's topic and how it might answer any of the aforementioned questions.
MULTIFILE
Het is de globale adoptie van de Nederlandse Verzuiling, waarbinnen de ‘eigen waarheid’ van informatie bepaald werd op basis van het geloof (normen, waarden en dogma’s) van de maatschappelijke ‘zuil’ waartoe men behoorde. Het isolationisme van de huidige geloven gaat gevolgen hebben voor het denken over informatie. Voor mij zal het woord van het jaar 2017 ‘informatie-isolationisme’ zijn.
Dit onderzoeksproject heeft als doel om na te gaan wat de gevolgen zijn van het ge-bruik van door algoritmes gestuurde tools op de onafhankelijkheid, objectiviteit, be-trouwbaarheid en transparantie van de journalistiek en hoe het bewustzijn over de werking van algoritmes onder journalisten vergroot kan worden. Een van de grote problemen van de huidige journalist is de overdosis aan informatie. Terwijl nieuwsmakers voorheen, gewapend met pen en papier, met hun informanten in gesprek gingen en een overzichtelijke hoeveelheid (papieren) documenten door-spitten, is het tegenwoordig onmogelijk zicht te houden op alle beschikbare informa-tie. Het wereldwijde datavolume neemt naar verwachting exponentieel toe: wat in 2013 nog 4.4 zettabyte was, zal in 2025 gegroeid zijn naar 163 zettabyte. Maar soft-ware-tools die zoek- en selectieprocessen automatiseren, faciliteren het werk van journalisten. In afgelopen jaren zijn er ten behoeve van het journalistieke research-, redactie- en verificatieproces steeds meer digitale, geautomatiseerde en zelflerende ofwel zogenoemde AI (artificial intelligence) tools op de markt verschenen. Hoewel AI-tools en zoekmachines efficiënt zijn in het ordenen, selecteren en verifi-eren van data, zijn deze tools verre van objectief. Dit komt met name door de achter-liggende algoritmes. Die zijn niet neutraal. Vandaar deze kritische blik op de inzet van geautomatiseerde tools in de journalistiek, nodig vooral in deze zogenaamde ‘post-truth’-tijden. Door alle ophef over de verspreiding van desinformatie, staat de journa-listiek onder druk. De noodzaak van objectieve, relevante en onafhankelijke journalis-tiek is groter dan ooit. Uit gesprekken met journalisten en data-experts uit de journalistieke praktijk blijkt dat velen de werking van algoritmes niet begrijpen, laat staan dat ze door hebben hoezeer ze daardoor bij het vinden, selecteren en verifiëren van informatie gestuurd worden. Vandaar dit onderzoek: na te gaan hoe journalisten AI kunnen inzetten zonder dat het de journalistieke waarden van onafhankelijkheid, betrouwbaarheid en transparantie ondermijnt.
