Visual research has historically been productive in foregrounding marginalised voices through photovoice as alternative to the written and oral forms of participation that dominate public participation. Photovoice projects have however been slow to leverage digital and spatial technologies for reworking the method in ways that enable geospatial analysis and collect structured metadata that can be used in workshops to bring different groups together around unpacking urban problems. The Urban Belonging project contributes to this by testing a new application, UB App, in an empirical study of how participants from seven marginalised communities in Copenhagen experience the city, including ethnic minorities, deaf, homeless, physically disabled, mentally vulnerable, LGBTQ+, and expats in Denmark. From a dataset of 1459 geolocated photos, co-interpreted by participants, the project first unpacks community-specific patterns in how the city creates experiences of belonging for different groups. Second, it examines how participants experience places differently, producing multilayered representations of conflicting viewpoints on belonging. The project hereby brings GIS and digital methods capabilities into photovoice and opens new epistemological flexibilities in the method, making it possible to move between; qualitative and quantitative analysis; bottom-up and top-down lenses on data; and demographic and post-demographic ways or organising participation.
Getting students to reflect critically is considered hard to achieve. This should be addressed because critical reflection is crucial for students to prepare for their professional lives in a complex world. We examined the research method Photovoice to raise critical reflection in students. Traditionally, this is achieved in a social, reflective process of discussing self-made photos. However, the process of taking photos is performed individually, therefore not fully contributing to critical reflection. In the research presented here, mobile technologies were used in Photovoice assignments to turn photo taking into a social, reflective process of taking and sharing. Students’ general attitude towards this approach was examined, as well as towards specific aspects related to anonymity and influence of and on peers.
Critical reflection, addressing students’ attitude, beliefs and values related to pressing topics in the world, plays a crucial role in developing ethical sensitiveness and critical design literacy in design education. Critical reflection is provoked by discussing self-made photos, as is demonstrated in the research method Photovoice. This paper considers Photovoice in design education for its ability to foster learning through self-guided critical reflective interactions with peers based on self-made photos. Research on how to support this is lacking. This paper addresses this gap by studying students engaging in self-guided Photovoice assignments. Results consist of adapted steps for Photovoice in education and illustrate potential as well as boundaries of self-guided Photovoice through students’ quotes and photomaps. Also, five frames of interpretation, suggested by students engaged in self-guided Photovoice, contribute to previous knowledge and may inspire the design education community to start experimenting with Photovoice in course work. The final aim is to support students in critical reflection, a crucial skill for responsible design professionals.
MULTIFILE
Worldwide, a third of all adults is suffering from feelings of loneliness, with a peak at young adulthood (15-25 years old). Loneliness has serious consequences for mental and physical health and should therefore be urgently addressed. However, existing interventions targeting loneliness mainly focus on older adults [1], and rarely consider the physical living environment, while studies prove that the physical environment (e.g. amenities, green, walkability, liveliness) has a significant impact on loneliness. Collaboration between the psychosocial and physical domains is key, to gain insight into the mechanisms and pathways linking characteristics of the physical living environment and loneliness among young adults and which spatial interventions are effective in managing loneliness. The main research questions are thus: how are physical environment and loneliness related, and which interventions should be implemented? The I BELONG proposal aims to build a European consortium that will address these questions. WP1 encompasses collaboration and networking activities that will form the basis for future collaboration, for instance a European research grant application. WP2 will provide insight in the pathways linking spatial attributes and loneliness. This will be achieved by doing a systematic literature review, a photovoice and interview study to collect data on specific locations that affect young people’s experiences with loneliness, and Group Model Building with experts. Building on this, WP3 aims to co-create spatial interventions with partners and young adults, and test ‘proof of concept’ interventions with virtual environments among young adults. WP3 will result in a spatial intervention toolkit. This project has both societal and scientific impact, as it will provide knowledge on pathways between physical environment characteristics and feelings of loneliness among young people, evidence of what spatial interventions work, and design guidelines that can be used in urban design and management that can contribute to managing loneliness and related health risks.
De online wereld is voor jongeren een vanzelfsprekend onderdeel van hun leefwereld. De meeste jongeren hebben baat bij de online leefwereld: hun cognitieve en sociale vaardigheden nemen toe, en hun vriendschappen en zelfvertrouwen worden gestimuleerd. Een kleine groep (5 tot 10 procent) vertoont online risicogedrag of raakt verslaafd aan sociale media. Deze groep jongeren heeft begeleiding nodig bij het opgroeien in de online leefwereld. Jongerenwerkers zijn sociaal werk professionals die jongeren in kwetsbare situaties (10-23 jaar) begeleiden bij het volwassen worden in de samenleving. Vanuit de leefwereld van jongeren dragen zij bij aan het versterken van de persoonlijke ontwikkeling en participatie en het verminderen van risicogedrag, problemen en uitval van jongeren. Nu de online wereld voor jongeren een vanzelfsprekend onderdeel is van hun leefwereld wordt het voor het jongerenwerk noodzakelijk om ook online te werken. Wat ontbreekt is kennis en handelingsperspectieven voor hoe het jongerenwerk in de online leefwereld jongeren kan vinden, volgen en begeleiden. Hieraan ten grondslag ligt een meer fundamentele vraag. Omdat de leefwereld van jongeren het vertrekpunt van het jongerenwerk vormt, is het jongerenwerk van oudsher gepositioneerd in het vrije tijdsdomein. In de online leefwereld van jongeren vervaagt het onderscheid tussen de opvoeddomeinen thuis, school/werk, vrije tijd waardoor er onduidelijkheid is over de rol van het jongerenwerk in de online leefwereld van jongeren. Dit project beoogt duidelijkheid te creëren over de rol van het jongerenwerk in de online leefwereld van jongeren en in co-creatie met jongeren, jongerenwerkers, studenten en docenten drie methodieken te ontwikkelen (‘Online als vindplaats’, ‘Signaleren online’, en ‘Begeleiden online’). We onderzoeken hoe jongerenwerkers door het vinden, volgen en begeleiden van jongeren in de online leefwereld bij kunnen dragen aan de persoonlijke ontwikkeling en maatschappelijke participatie van jongeren in kwetsbare situaties. Belangrijkste eindproduct is een handboek “Jongerenwerk in de online leefwereld van jongeren”.
Het onderwijs binnen het Instituut Social Work is gericht op gepersonaliseerd leren, waarbij een leerteam van studenten uitgangspunt is voor het leerproces. Bij Instituut Social Work is het leerteam het hart van de opleiding. Wat de doorwerking is en hoe het leerteam bijdraagt aan het leren van studenten wordt in beeld gebracht.Doel In oktober 2021 is een onderzoek gestart naar de doorwerking van het leren en werken in leerteams bij Instituut Social Work. Samen met het leerteamplatform worden de inzichten en ervaringen rondom (het leren van) leerteams in kaart gebracht., Deze beschrijving dient als basis voor het ontwikkelen van een cyclische evaluatie-methodiek die breder toepasbaar is binnen het Instituut. Resultaten Een beschrijving van opgedane ervaringen rondom leerteams als hart van de opleiding Een prototype van een customer-journey voor leerteambegeleiders Een visualisatie van studentervaringen met behulp van de Photovoice-methode (Dataverzamelingsmethode, waarbij foto's gemaakt door deelnemers worden gebruikt om hen te laten vertellen over hun ervaringen en beleving van) Looptijd 01 oktober 2021 - 01 juli 2022 Aanpak Het onderzoek is een beschrijvend onderzoek met elementen van actie-onderzoek. Deskresearch geeft sturing aan een customer-jouney voor leerteambegeleiders en diepte-interviews aan de hand van beeldmateriaal door studenten.
