In het boek wordt beschreven hoe plattelandsjongeren in Brabant omgaan met de uitdagingen van de reconstructie van het platteland en hoe zij een balans zoeken tussen hun toekomstdromen en de realiteit van economische en sociale problemen. Achtereenvolgens wordt inzicht gegeven in de toekomstdromen van jonge boeren, de beleving van de reconstructieplannen met betrekking tot het platteland, de keuzes en strategieen van agrarische bedrijfsopvolgers, de rol van het onderwijs bij de competentieontwikkeling voor de nieuwe uitdagingen, de leefbaarheid van plattelandsgemeenten en de toekomstmogelijkheden van jonge mkb-ers op het platteland. Het boek laat zien dat er naast een groep goed opgeleide 'moderniseringswinnaars' een groep jongeren is die - mede ten gevolge van de keuzes die hun ouders in het verleden maakten - de aansluiting dreigen te missen met de plannen en ambities van de reconstructie.
Ook uit internationaal wetenschappelijk onderzoek blijkt dat er verschillen zijn tussen ouderen in de stad en op het platteland [3-5]. In de rijke delen van de Europese Unie hebben ouderen in de landelijke gebieden een hogere levenstevredenheid dan in de stad. Mensen lijken tevreden in een dorp, wellicht omdat het verwachtingspatroon geringer is. Als het op veroudering aankomt, biedt de hogere dichtheid van de stad een grotere nabijheid tot allerlei diensten die de kwaliteit van leven van ouderen vergroten. Door specifieke economische factoren kunnen deze diensten niet in dezelfde mate worden aangeboden in landelijke gebieden [6]. Woonomstandigheden, zo blijkt uit onderzoek [7], zijn beter voor onze ouderen in de stad dan op het platteland, hoewel de verschillen niet zo uitgesproken groot zijn. En dan heb je nog de gesegregeerde woonwijken voor ouderen, zoals in de Verenigde Staten. Denk daarbij aan Sun City Arizona en The Villages in Florida [8, 9]. Deze wijken bieden een eenheidsworst en zonderen ouderen af in een cocon van geboden comfort, waarbij zij verdwijnen uit het reguliere straatbeeld van omliggende steden. Een in vrijheid gekozen gevangenschap. Een echte seniorvriendelijke stad is een generatievriendelijke stad zoals u wilt, waar niet alleen ruimte is voor één generatie, maar voor alle generaties: van wieg tot graf.
In dit rapport wordt beschreven hoe ETFI in 2015 samen met Jam Visual Thinking een project gestart zijn om de bouwstenen voor een strategienota aan te dragen. De gemeente Emmen heeft Stenden ETFI gevraagd de bouwstenen voor de nieuwe strategienota aan te dragen en een begin te maken met de politiek-bestuurlijke dialoog. Die bouwstenen dienen zich inhoudelijk vooral te richten op: • De ontwikkeling van de arbeidsmarkt en sociale structuur in de gemeente; • De economische positionering van de gemeente (industrie, techniek, logistiek, toerisme en recreatie).
