BackgroundHospital admissions are common in the last phase of life. However, palliative care and advance care planning (ACP) are provided late or not at all during hospital admission.AimTo provide insight into the perceptions of in-hospital healthcare professionals concerning current and ideal practice and roles of in-hospital palliative care and advance care planning.MethodsAn electronic cross-sectional survey was send 398 in-hospital healthcare professionals in five hospitals in the Netherlands. The survey contained 48 items on perceptions of palliative care and ACP.ResultsWe included non-specialists who completed the questions of interest, resulting in analysis of 96 questionnaires. Most respondents were nurses (74%). We found that current practice for initiating palliative care and ACP was different to what is considered ideal practice. Ideally, ACP should be initiated for almost every patient for whom no treatment options are available (96.2%), and in case of progression and severe symptoms (94.2%). The largest differences between current and ideal practice were found for patients with functional decline (Current 15.2% versus Ideal 78.5%), and patients with an estimated life expectancy <1 year (Current 32.6% versus ideal 86.1%). Respondents noted that providing palliative care requires collaboration, however, especially nurses noted barriers like a lack of inter-professional consensus.ConclusionsThe differences between current and ideal practice demonstrate that healthcare professionals are willing to improve palliative care. To do this, nurses need to increase their voice, a shared vision of palliative care and recognition of the added value of working together is needed.
MULTIFILE
BackgroundHospital admissions are common in the last phase of life. However, palliative care and advance care planning (ACP) are provided late or not at all during hospital admission.AimTo provide insight into the perceptions of in-hospital healthcare professionals concerning current and ideal practice and roles of in-hospital palliative care and advance care planning.MethodsAn electronic cross-sectional survey was send 398 in-hospital healthcare professionals in five hospitals in the Netherlands. The survey contained 48 items on perceptions of palliative care and ACP.ResultsWe included non-specialists who completed the questions of interest, resulting in analysis of 96 questionnaires. Most respondents were nurses (74%). We found that current practice for initiating palliative care and ACP was different to what is considered ideal practice. Ideally, ACP should be initiated for almost every patient for whom no treatment options are available (96.2%), and in case of progression and severe symptoms (94.2%). The largest differences between current and ideal practice were found for patients with functional decline (Current 15.2% versus Ideal 78.5%), and patients with an estimated life expectancy <1 year (Current 32.6% versus ideal 86.1%). Respondents noted that providing palliative care requires collaboration, however, especially nurses noted barriers like a lack of inter-professional consensus.ConclusionsThe differences between current and ideal practice demonstrate that healthcare professionals are willing to improve palliative care. To do this, nurses need to increase their voice, a shared vision of palliative care and recognition of the added value of working together is needed.
MULTIFILE
Background: Transmural palliative care interventions aim to identify older persons with palliative care needs and timely provide advance care planning, symptom management, and coordination of care. Nurses can have an important role in these interventions; however, their expertise is currently underused. A new transmural care pathway with a central role for the community care registered nurse in advance care planning aims to contribute to the quality of palliative care for older persons. Objective: To examine the perspectives of community nurses on the feasibility of a new transmural care pathway for advance care planning for older persons. Design: A qualitative study design using semi-structured interviews. Setting(s): Interviews were performed with community nurses of three participating homecare organizations in the Netherlands between March and May 2023. Participants: 19 community nurses. Methods: A topic guide was based on (1) challenges in advance care planning identified from the literature and (2) concepts that are important in assessing the feasibility of complex healthcare interventions provided by the Normalisation Process Theory framework. A combined inductive and deductive thematic analysis was performed. Results: Four themes were identified: views on the transmural care pathway, community nurses’ needs to fulfil their role, key points regarding implementation, and evaluation of the new practice. In general, community nurses were positive about the feasibility of the new practice as it provided a more structured work process that could facilitate interprofessional collaboration and improve the quality of palliative care. Overall, the feasibility of the new practice, from community nurses perspective, was determined by (1) clear roles and responsibilities in the transmural care pathway, (2) standardized registration of advance care planning, and (3) close involvement of community nurses in the whole implementation process. Conclusions: We highlighted important factors, from the perspectives of community nurses, that need to be considered in the implementation of a new transmural care pathway for advance care planning. A clear division of roles and responsibilities, standardized registration of advance care planning, and involvement of community nurses during the whole implementation process were mentioned as important enabling factors. This knowledge might contribute to successful implementation of a transmural care pathway that aims to enhance the quality of palliative care for older persons. Tweetable abstract: Community nurses’ perspectives on the feasibility of a transmural care pathway for advance care planning for older persons.
Jaarlijks worden in Nederland meer dan 85.000 mensen opgenomen op een Intensive Care (IC). Twintig procent van de opgenomen IC-patiënten overlijdt volgend op deze opname. Bij 90% van de patiënten die komen te overlijden op een IC moeten besluiten worden genomen rondom het beperken of beëindigen van een behandeling. Deze situatie komt dus zeer regelmatig voor en vele IC-verpleegkundigen en andere professionals krijgen hiermee te maken, evenals met de impact die dit heeft op vele patiënten en hun naasten (Curtis, 2005; Meinders 2006; Nelson, 2006). Het is dan ook maatschappelijke relevant en noodzakelijk dat er goede ‘zorg rond het levenseinde’ op de IC is. Door de toename van het aantal ernstig zieke patiënten dat wordt opgenomen op een IC, de dubbele vergrijzing, en de verbeterde medisch technologische mogelijkheden, zal het aantal zorgvragen op de IC, en daarmee het aantal beslissingen over het beperken of stoppen van medisch zinloze behandelingen naar verwachting nog meer toenemen. De zorg rond het levenseinde bij IC-patiënten is complex, en verschillende disciplines zijn hierbij betrokken, waaronder IC-verpleegkundigen. In 2014 is daarom de richtlijn ‘End-of-life care bij IC-patiënten, de verpleegkundige zorg’ ontwikkeld. Onder leiding van het Lectoraat Acute Intensieve Zorg van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen werkten professionals, docenten, onderzoekers, beroepsvereniging Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland (V&VN) IC en ervaringsdeskundigen/naasten samen aan de richtlijn. Deze richtlijn, inclusief implementatieplan en checklist) heeft betrekking op de rollen en verantwoordelijkheden van IC-verpleegkundigen tijdens zorgverlening rond het levenseinde. (http://blog.han.nl/acute-intensieve-zorg/files/2014/02/Richtlijn-EOLC-bij-IC-patiënten.pdf) In een vervolgproject zijn aanvullende aanbevelingen gedaan voor IC-verpleegkundigen ter verbetering van de zorg rond het levenseinde op de IC, gericht op patiënten en naasten met een eigen cultuur, levensbeschouwing of religie. (http://blog.han.nl/acute-intensieve-zorg/files/2009/07/Aanvulling-op-richtlijn-End-of-life-care-bij-IC-patienten-de-verpleegkundige-zorg.pdf) Uit ons onderzoek bleek dat implementatie en verdere verspreiding onder professionals positief gestimuleerd werd door samenwerking met de beroepsvereniging en het opgebouwde netwerk. Top-up is nodig voor een verdere structurele inbedding van de kennis uit de richtlijn in zowel onderwijs (initieel en vervolgonderwijs) én in de praktijk. Daarnaast zal Top-up bijdragen deze kennis beter toegankelijk te maken en te borgen en ondersteunen het precaire thema levenseinde en bijpassende zorg bespreekbaar te maken. Top-up wordt gebruikt om een kennisclip en verdiepingsopdrachten te ontwikkelen samen met toekomstige gebruikers (studenten, docenten en professionals uit praktijk) en ervaringsdeskundigen. Deze kennistool vult een hiaat om kennis laagdrempelig bekend en bespreekbaar te maken en te houden. De kennisclip sluit aan bij de gedachtegang van ‘flip-the-classroom’ en bij ontwikkelingen in onderwijsmethodieken, onderwijs op maat en op afstand, technologische mogelijkheden, nieuwe media en transitie van kennis naar onderwijs en praktijk. Gebruikers kunnen zich middels de kennisclip zelf verdiepen in de basiskennis. In het onderwijs, op afdelingen en in kennisnetwerken kan de kennisclip gebruikt worden als voorbereiding om vervolgens het gesprek aan te gaan, verdieping aan te brengen en te bespreken wat de aanbevelingen uit de richtlijn betekenen voor de eigen (toekomstige) beroepspraktijk. Het TOP-up programma zou een extra boost geven om de kennis uit het project ‘zorg voor levenseinde’ te verspreiden, te implementeren en borgen en een structurele plek te bieden in onderwijs en praktijk.
