In 2017, BBC released a video revealing that Jodie Whittaker would be the actor to play the thirteenth Doctor in the 2018 season of Doctor Who (1963–), the popular BBC television series. The “reveal” that a woman had been cast in the role of the Doctor prompted an overwhelming backlash and fierce online discussion. The same period saw a number of popular films and series cast women as leads. The intense discussion that the reveal generated indicates that televisual representations of gender continue to matter greatly to viewers. The question is how? Fan comments posted below the reveal video on YouTube suggest that viewing publics are less engaged in a controversy over feminism than bewildered by gender categories becoming unstable. Notably, once the series aired, discussion about the Doctor’s gender died down. Seeing the Doctor addressed as “Ma’am,” it turned out, was not what upset viewers.
Geen samenvatting beschikbaar
When physicians and nurses are looking at the same patient, they may not see the same picture. If assuming that the clinical reasoning of both professions is alike and ignoring possible differences, aspects essential for care can be overlooked. Understanding the multifaceted concept of clinical reasoning of both professions may provide insight into the nature and purpose of their practices and benefit patient care, education and research. We aimed to identify, compare and contrast the documented features of clinical reasoning of physicians and nurses through the lens of layered analysis and to conduct a simultaneous concept analysis. The protocol of this systematic integrative review was published doi: 10.1136/bmjopen-2021-049862. A comprehensive search was performed in four databases (PubMed, CINAHL, Psychinfo, and Web of Science) from 30th March 2020 to 27th May 2020. A total of 69 Empirical and theoretical journal articles about clinical reasoning of practitioners were included: 27 nursing, 37 medical, and five combining both perspectives. Two reviewers screened the identified papers for eligibility and assessed the quality of the methodologically diverse articles. We used an onion model, based on three layers: Philosophy, Principles, and Techniques to extract and organize the data. Commonalities and differences were identified on professional paradigms, theories, intentions, content, antecedents, attributes, outcomes, and contextual factors. The detected philosophical differences were located on a care-cure and subjective-objective continuum. We observed four principle contrasts: a broad or narrow focus, consideration of the patient as such or of the patient and his relatives, hypotheses to explain or to understand, and argumentation based on causality or association. In the technical layer a difference in the professional concepts of diagnosis and the degree of patient involvement in the reasoning process were perceived. Clinical reasoning can be analysed by breaking it down into layers, and the onion model resulted in detailed features. Subsequently insight was obtained in the differences between nursing and medical reasoning. The origin of these differences is in the philosophical layer (professional paradigms, intentions). This review can be used as a first step toward gaining a better understanding and collaboration in patient care, education and research across the nursing and medical professions.
MULTIFILE
Mensen die niet zelfstandig kunnen leven, zoals ouderen en mensen met een ernstige psychische aandoening, hebben vaak intensieve en langdurige zorg nodig, waaronder thuisverpleging en begeleid wonen. Voor deze zorgafhankelijke mensen is het lastig om een mondzorgverlener te raadplegen, terwijl deze groep een grotere kans heeft op het krijgen van mondziekten, zoals cariës, tandvleesaandoeningen en/of mondkanker: de behoefte aan preventieve en curatieve mondzorg is dus groot. Zowel de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) als het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) vinden het belangrijk dat de zorg rondom de patiënt effectief georganiseerd wordt. Digitale technologieën die (mond)zorg op afstand (buiten de klinische omgeving) mogelijk maken kunnen de toegang tot zorg vergroten, de zorg doelmatiger organiseren, interprofessionele communicatie verbeteren, mondziekten tijdig detecteren en de (mond)gezondheid verbeteren. Ondanks alle voordelen en het ruime aanbod van digitale technologieën ter verbetering van de mondzorg, zijn digitale technologieën om (mond)zorg op afstand te leveren nauwelijks in Nederland geïmplementeerd. De centrale onderzoeksvraag voor de onderzoeksactiviteiten luidt: “Hoe kunnen digitale technologieën om mondzorg op afstand te leveren binnen de Nederlandse geestelijke gezondheidszorg en ouderenzorg effectief worden geïmplementeerd?” Om dit te onderzoeken voert de postdoc een literatuuronderzoek uit om effectieve digitale technologieën die mondzorg op afstand leveren te inventariseren. Vervolgens voert de postdoc een kwalitatief onderzoek uit onder potentiële gebruikers (zoals (mond)zorgverleners, cliënten en mantelzorgers) en deskundigen om de opvattingen over de toepasbaarheid van nieuwe digitale technologieën binnen geestelijke gezondheidszorg en ouderenzorg te onderzoeken. De bevindingen van het postdoctoraal onderzoek worden in een adviesrapport en wetenschappelijk publicaties verwerkt. Het adviesrapport voorkomend uit het onderzoek wordt ter consultatie aan verschillende beroepsorganisaties aangeboden.
