Risk assessment instruments are widely used to predict risk of adverse outcomes, such as violence or victimization, and to allocate resources for managing these risks among individuals involved in criminal justice and forensic mental health services. For risk assessment instruments to reach their full potential, they must be implemented with fidelity. A lack of information on administration fidelity hinders transparency about the implementation quality, as well as the interpretation of negative or inconclusive findings from predictive validity studies. The present study focuses on adherence, a dimension of fidelity. Adherence denotes the extent to which the risk assessment is completed according to the instrument’s guidelines. We developed an adherence measure, tailored to the ShortTerm Assessment of Risk and Treatability: Adolescent Version (START:AV), an evidence-based risk assessment instrument for adolescents. With the START:AV Adherence Rating Scale, we explored the degree to which 11 key features of the instrument were adhered to in 306 START:AVs forms, completed by 17 different evaluators in a Dutch residential youth care facility over a two-year period. Good to excellent interrater reliability was found for all adherence items. We identified differences in adherence scores on the various START:AV features, as well as significant improvement in adherence for those who attended a START:AV refresher workshop. Outcomes of risk assessment instruments potentially impact decision-making, for example, whether a youth’s secure placement should be extended. Therefore, we recommend fidelity monitoring to ensure the risk assessment practice was delivered as intended.
Motivational interviewing (MI) may be an effective intervention to improve medication adherence in patients with schizophrenia. However, for this patient group, mixed results have been found in randomized controlled trials. Furthermore, the process of becoming (more) motivated for long-term medication adherence in patients with schizophrenia is largely unexplored
BACKGROUND: Blended face-to-face and web-based treatment is a promising way to deliver smoking cessation treatment. Since adherence has been shown to be an indicator of treatment acceptability and a determinant for effectiveness, we explored and compared adherence and predictors of adherence to blended and face-to-face alone smoking cessation treatments with similar content and intensity. OBJECTIVE: The objectives of this study were (1) to compare adherence to a blended smoking cessation treatment with adherence to a face-to-face treatment; (2) to compare adherence within the blended treatment to its face-to-face mode and web mode; and (3) to determine baseline predictors of adherence to both treatments as well as (4) the predictors to both modes of the blended treatment. METHODS: We calculated the total duration of treatment exposure for patients (N=292) of a Dutch outpatient smoking cessation clinic who were randomly assigned either to the blended smoking cessation treatment (n=130) or to a face-to-face treatment with identical components (n=162). For both treatments (blended and face-to-face) and for the two modes of delivery within the blended treatment (face-to-face vs web mode), adherence levels (ie, treatment time) were compared and the predictors of adherence were identified within 33 demographic, smoking-related, and health-related patient characteristics. RESULTS: We found no significant difference in adherence between the blended and the face-to-face treatments. Participants in the blended treatment group spent an average of 246 minutes in treatment (median 106.7% of intended treatment time, IQR 150%-355%) and participants in the face-to-face group spent 238 minutes (median 103.3% of intended treatment time, IQR 150%-330%). Within the blended group, adherence to the face-to-face mode was twice as high as that to the web mode. Participants in the blended group spent an average of 198 minutes (SD 120) in face-to-face mode (152% of the intended treatment time) and 75 minutes (SD 53) in web mode (75% of the intended treatment time). Higher age was the only characteristic consistently found to uniquely predict higher adherence in both the blended and face-to-face groups. For the face-to-face group, more social support for smoking cessation was also predictive of higher adherence. The variability in adherence explained by these predictors was rather low (blended R2=0.049; face-to-face R2=0.076). Within the blended group, living without children predicted higher adherence to the face-to-face mode (R2=0.034), independent of age. Higher adherence to the web mode of the blended treatment was predicted by a combination of an extrinsic motivation to quit, a less negative attitude toward quitting, and less health complaints (R2=0.164). CONCLUSIONS: This study represents one of the first attempts to thoroughly compare adherence and predictors of adherence of a blended smoking cessation treatment to an equivalent face-to-face treatment. Interestingly, although the overall adherence to both treatments appeared to be high, adherence within the blended treatment was much higher for the face-to-face mode than for the web mode. This supports the idea that in blended treatment, one mode of delivery can compensate for the weaknesses of the other. Higher age was found to be a common predictor of adherence to the treatments. The low variance in adherence predicted by the characteristics examined in this study suggests that other variables such as provider-related health system factors and time-varying patient characteristics should be explored in future research. TRIAL REGISTRATION: Netherlands Trial Register NTR5113; http://www.trialregister.nl/trialreg/admin/rctview.asp?TC=5113.
Veel patiënten gebruiken hun medicijnen nog niet optimaal. Ondanks het groeiende aantal interventies en innovaties om de therapietrouw te bevorderen, lukt het maar mondjesmaat om deze ook grootschalig toe te passen in de dagelijkse praktijk. Het Make-It consortium, wat staat voor Medication Adherence Knowledge, Expertise and Implementation Taskforce, houdt zich sinds 1 juli 2019 bezig met de vraag hoe de therapietrouw in de praktijk verbeterd kan worden. Hiertoe begeleidt het consortium proeftuinen die, met subsidie uit de ZonMw STIP ronde laagdrempelige therapietrouw, interventies in de dagelijkse praktijk willen implementeren.Doel Patiënten die chronisch medicatie gebruiken helpen hun medicijnen optimaal te gebruiken. Resultaten Kennis over de implementatie van interventies en innovaties, succesfactoren en knelpunten hiervan, een verbeterde therapietrouw bij patiënten. Looptijd 01 januari 2019 - 01 juli 2025 Aanpak Tijdens het onderzoeksproject worden verschillende interventies, om de therapietrouw in de praktijk te bevorderen, getest. De interventies die succesvol blijken, zullen geïmplementeerd worden in de zorg die geleverd wordt door de deelnemende proeftuinen. Update: Vier proeftuinen hebben in 2020 subsidie gekregen van ZonMw om hun project uit te voeren. De proeftuinen bestaan uit zorgverbanden uit Amsterdam, Almere, Amersfoort en Utrecht. Alle vier zijn zij voorlopers op het gebied van innovatieve zorgprojecten. Momenteel zijn de vier proeftuinen bezig met de afronding van de implementatie van de door hun gekozen interventies. In 2022 hebben vier nieuwe proeftuinen subsidie gekregen voor de laatste ronde van de STIP Call van ZonMw. Dit zijn zorgverbanden uit de Nederlandse Antillen, Friesland, Vleuten en Limburg. Deze proeftuinen zullen in het najaar van 2022 starten met de implementatie van de interventies die zij gekozen hebben.
Veel patiënten gebruiken hun medicijnen nog niet optimaal. Ondanks het groeiende aantal interventies en innovaties om de therapietrouw te bevorderen, lukt het maar mondjesmaat om deze ook grootschalig toe te passen in de dagelijkse praktijk. Het Make-It consortium, wat staat voor Medication Adherence Knowledge, Expertise and Implementation Taskforce, houdt zich sinds 1 juli 2019 bezig met de vraag hoe de therapietrouw in de praktijk verbeterd kan worden. Hiertoe begeleidt het consortium proeftuinen die, met subsidie uit de ZonMw STIP ronde laagdrempelige therapietrouw, interventies in de dagelijkse praktijk willen implementeren.Doel Patiënten die chronisch medicatie gebruiken helpen hun medicijnen optimaal te gebruiken. Resultaten Kennis over de implementatie van interventies en innovaties, succesfactoren en knelpunten hiervan, een verbeterde therapietrouw bij patiënten. Looptijd 01 januari 2019 - 01 juli 2025 Aanpak Tijdens het onderzoeksproject worden verschillende interventies, om de therapietrouw in de praktijk te bevorderen, getest. De interventies die succesvol blijken, zullen geïmplementeerd worden in de zorg die geleverd wordt door de deelnemende proeftuinen. Update: Vier proeftuinen hebben in 2020 subsidie gekregen van ZonMw om hun project uit te voeren. De proeftuinen bestaan uit zorgverbanden uit Amsterdam, Almere, Amersfoort en Utrecht. Alle vier zijn zij voorlopers op het gebied van innovatieve zorgprojecten. Momenteel zijn de vier proeftuinen bezig met de afronding van de implementatie van de door hun gekozen interventies. In 2022 hebben vier nieuwe proeftuinen subsidie gekregen voor de laatste ronde van de STIP Call van ZonMw. Dit zijn zorgverbanden uit de Nederlandse Antillen, Friesland, Vleuten en Limburg. Deze proeftuinen zullen in het najaar van 2022 starten met de implementatie van de interventies die zij gekozen hebben.
Veel patiënten gebruiken hun medicijnen nog niet optimaal. Ondanks het groeiende aantal interventies en innovaties om de therapietrouw te bevorderen, lukt het maar mondjesmaat om deze ook grootschalig toe te passen in de dagelijkse praktijk. Het Make-It consortium, wat staat voor Medication Adherence Knowledge, Expertise and Implementation Taskforce, houdt zich sinds 1 juli 2019 bezig met de vraag hoe de therapietrouw in de praktijk verbeterd kan worden. Hiertoe begeleidt het consortium proeftuinen die, met subsidie uit de ZonMw STIP ronde laagdrempelige therapietrouw, interventies in de dagelijkse praktijk willen implementeren.
