Sportevenementen bieden niet alleen kansen voor stedelijke of economische ontwikkeling, maar ook voor het ontwikkelen van de lokale gemeenschap (Misener & Mason, 2006). Volgens Taks (2013) zijn het vooral de kleinere non-mega sportevenementen (NMSEs) die relevant zijn voor het creëren van een sociaal-maatschappelijke impact. Wekelijks vinden vele NMSEs plaats, terwijl er veel minder kennis over beschikbaar is dan over mega evenementen als de Olympische Spelen en het WK voetbal. In dit onderzoek wordt verkend hoe lokale evenementen als een sociale hefboom (social leverage; Chalip, 2006) kan worden benut om een bijdrage te leveren aan de lokale gemeenschap.
Sportevenementen worden veelal mede mogelijk gemaakt door bijdragen vanuit de lokale, regionale of nationale overheid. Er mag van een sportevenement dan ook worden verwacht dat het een bijdrage levert aan de lokale gemeenschap, stad, of land (Gratton, Shibli & Coleman, 2005; Dickson, Benson, & Blackman, 2011; Hiller, 2000). Steeds vaker wordt er kritisch gekeken naar de maatschappelijke bijdrage die een sportevenement genereerd. Weegt deze wel op tegen de publieke kosten? De afgelopen 30 jaar wordt er dan ook steeds meer onderzoek gedaan naar de effecten die evenementen hebben op de lokale gemeenschap (Cashman, Toohey, Darcy, Symons & Stewert, 2004). Hierbij was de focus in het verleden vooral gericht op de bijdrage aan de lokale economie, maar steeds meer worden ook de maatschappelijke bijdragen geëvalueerd (Preuss, 2007). Maar wat is de sociaal-maatschappelijke impact van evenementen en hoe kan deze optimaal worden benut, bestendigd en geëvalueerd?
