In dit hoofdstuk worden drie problemen geschetst waarvoor het integraal jeugdbeleid een oplossing moet bieden: vooruitkomen, beschermen en meedoen. De gekozen infrastructurele oplossingen (CJG’s en brede scholen bv) blijken vanuit historisch oogpunt weinig vernieuwend en wekken de suggestie dat deze vraagstukken definitief oplosbaar zijn. Dit is niet zo. Meer passend zouden zijn: professionele bescheidenheid en pedagogische bevlogenheid.
