Complexe vraagstukken gaan vaak over ongemakkelijke existentiële ervaringen. De bestuurskunde heeft voor die existentiële dimensie weinig aandacht. Dit artikel is een exploratie van deze existentiële dimensie in bestuur en beleid. Aan deze dimensie rechtdoen impliceert een relativering van maakbaarheid. Versterking van de rol van emoties, praktische wijsheid en professionele identiteit is nodig. Ook een andere omgang met tijd is van belang, zodat er ruimte voor vertraging ontstaat om aan existentiële ervaringen recht te doen. Deze aspecten zijn onderdeel van ambachtelijk werken.
