De jaarlijkse monitor in samenwerking met Bslim op basisschool de Wegwijzer. Kinderen uit groep 5 t/m groep 8 hebben een vragenlijst ingevuld met vragen over een gezonde leefstijl (bewegen, voeding etc.).Deze rapportage geeft een overzicht van de belangrijkste uitkomsten.
Almere is misschien wel een van de meest geseculariseerde steden van Nederland. Daarom is de belofte die Meulmeester en de zijnen met zich meedragen opmerkelijk. Wat is dit voor een gemeente en hoe vindt ze haar weg in een stad die niet veel op lijkt te hebben met geloof en kerk? Ik concentreer me in dit reflectie-artikel op een aantal zaken die me troffen in het verhaal van Meulmeester. Achtereenvolgens sta ik stil bij het begrip ‘Missio Dei’ waarmee de praktijk van de Wegwijzer lijkt te kunnen worden aangeduid, bij het ondernemerschap dat uit het verhaal van Meulmeester naar voren springt, bij – wat we zouden kunnen noemen – de individualisering van kerkelijke gemeenten en in de vierde plaats bij de kracht van netwerkvorming. Tot slot sta ik nog kort stil bij vier andere thema’s: het gebed, de taal, de ruimte om te falen en de verhouding diaconaat-evangelisatie. Dit artikel is een reactie op het artikel 'De Wegwijzer Almere. Lessen uit 25 jaar missionair werk' van André Meulmeester. Daarom is dat artikel ook toegevoegd.
De wegwijzer biedt gezinshuisouders en betrokkenen bij gezinshuizen praktische tips voor het omgaan met de uitdagingen die de Coronacrisis met zich meebrengt. Op basis van ervaringen van gezinshuisouders en betrokken organisaties zijn de lessen die geleerd zijn tijdens de lockdown beschreven. De informatie is gebaseerd op gegevens die zijn verzameld met een vragenlijst onder gezinshuisouders, aangevuld met interviews. Toegevoegd is een infographic waarin de wegwijzer wordt samengevat.
MULTIFILE
Wat is de waarde van wijkcultuurhuizen voor de stad Utrecht? Hoe slagen deze laagdrempelige culturele centra erin om meer mensen te laten deelnemen aan kunst en cultuur? We doen praktijkgericht onderzoek naar de voorwaarden voor succes van deze plekken.Doel De gemeente Utrecht heeft als doel om meer mensen met kunst en cultuur in de buurt in aanraking laten komen. Dit versterkt de sociale basis in de stad. Bij de gemeente Utrecht heerst een sterk gevoel dat culturele centra in de wijk belangrijk zijn voor de stad. Wij onderzoeken daarom waar de kracht zit van wijkcultuurhuizen in Utrecht. We breiden de kennis over de werkwijzen en effecten van deze plekken uit, zodat de gemeente Utrecht haar beleid hierop kan afstemmen in de periode 2018-2022. Resultaten In dit onderzoek stond de vraag centraal wat de gezamenlijke aanpak van wijkcultuurhuizen is als het gaat om bevordering van inclusieve cultuurparticipatie. Via living labs, waar ook studenten van Social Work en de master Community Development werden betrokken, zijn ontwerpprincipes voor die aanpak geformuleerd en getoetst en is een bijpassend profiel van de professional opgesteld. Het bevorderen van inclusieve cultuurparticipatie blijkt bovendien te vragen om minder instrumenteel en meer dialogisch, faciliterend en interactief cultuurbeleid. Op 11 mei '22 was de feestelijke afsluiting van het onderzoek voor onder meer wethouder, beleidsmedewerkers, professionals en deelnemers van de wijkcultuurhuizen waarbij de zogeheten ‘wegwijzer’ voor inclusieve cultuurparticipatie werd gepresenteerd. De rapportages van dit onderzoek vind je hieronder. Looptijd 01 januari 2019 - 01 december 2021 Aanpak In dit onderzoek werken we onder andere met studenten in 'living labs', waarin verschillende partijen experimenteren, co-creëren en testen in een levensechte omgeving. Het onderzoek richt zich op vijf wijkcultuurhuizen in Utrecht. De resultaten en inzichten uit het onderzoek helpen de cultuurhuizen om hun aanpak verder te ontwikkelen. Interview Trajectum Aart van der Maas in Trajectum (oktober '20): ‘De gemeente ziet de toegevoegde waarde van de wijkcultuurhuizen al lang, maar doordat ze in de wijk staan, vallen ze vaak buiten de boot. Het centrum krijgt de aandacht. Door de unieke werkwijze inzichtelijk te krijgen, kunnen zij hun positie versterken en, zo blijkt uit ons onderzoek, bijdragen aan de inclusiviteit van de stad.’
Wat is de waarde van wijkcultuurhuizen voor de stad Utrecht? Hoe slagen deze laagdrempelige culturele centra erin om meer mensen te laten deelnemen aan kunst en cultuur? We doen praktijkgericht onderzoek naar de voorwaarden voor succes van deze plekken.Doel De gemeente Utrecht heeft als doel om meer mensen met kunst en cultuur in de buurt in aanraking laten komen. Dit versterkt de sociale basis in de stad. Bij de gemeente Utrecht heerst een sterk gevoel dat culturele centra in de wijk belangrijk zijn voor de stad. Wij onderzoeken daarom waar de kracht zit van wijkcultuurhuizen in Utrecht. We breiden de kennis over de werkwijzen en effecten van deze plekken uit, zodat de gemeente Utrecht haar beleid hierop kan afstemmen in de periode 2018-2022. Resultaten In dit onderzoek stond de vraag centraal wat de gezamenlijke aanpak van wijkcultuurhuizen is als het gaat om bevordering van inclusieve cultuurparticipatie. Via living labs, waar ook studenten van Social Work en de master Community Development werden betrokken, zijn ontwerpprincipes voor die aanpak geformuleerd en getoetst en is een bijpassend profiel van de professional opgesteld. Het bevorderen van inclusieve cultuurparticipatie blijkt bovendien te vragen om minder instrumenteel en meer dialogisch, faciliterend en interactief cultuurbeleid. Op 11 mei '22 was de feestelijke afsluiting van het onderzoek voor onder meer wethouder, beleidsmedewerkers, professionals en deelnemers van de wijkcultuurhuizen waarbij de zogeheten ‘wegwijzer’ voor inclusieve cultuurparticipatie werd gepresenteerd. De rapportages van dit onderzoek vind je hieronder. Looptijd 01 januari 2019 - 01 december 2021 Aanpak In dit onderzoek werken we onder andere met studenten in 'living labs', waarin verschillende partijen experimenteren, co-creëren en testen in een levensechte omgeving. Het onderzoek richt zich op vijf wijkcultuurhuizen in Utrecht. De resultaten en inzichten uit het onderzoek helpen de cultuurhuizen om hun aanpak verder te ontwikkelen. Interview Trajectum Aart van der Maas in Trajectum (oktober '20): ‘De gemeente ziet de toegevoegde waarde van de wijkcultuurhuizen al lang, maar doordat ze in de wijk staan, vallen ze vaak buiten de boot. Het centrum krijgt de aandacht. Door de unieke werkwijze inzichtelijk te krijgen, kunnen zij hun positie versterken en, zo blijkt uit ons onderzoek, bijdragen aan de inclusiviteit van de stad.’
De leden van de vereniging Straatmeubilair willen doorgroeien naar een circulaire keten. Hoewel verschillende productgroepen binnen straatmeubilair zich goed lenen voor hergebruik, is het in praktijk brengen van hergebruik vaak nog lastig. Veelal door knelpunten met betrekking tot het beheer van straatmeubilair door overheden. De overheid is met 80% de grootste afnemer van de sector. Het oplossen van deze knelpunten vereist samenwerking tussen leden van de vereniging straatmeubilair, overheden en externe partijen. In het eerdere KIEM VANG Project Circulaire ketens in de straatmeubilairbranche is reeds een inventarisatie van de problematiek gemaakt (het WAT). Hierin is vastgesteld dat een van de problemen het vaststellen is van de mate van circulariteit van straatmeubilair en bewegwijzering. Dit vervolgproject focust op het inzicht krijgen in de mogelijkheden (het HOE) van het vaststellen van de circulaire waarde van individuele straatmeubilair en bewegwijzering producten. Indien het mogelijk is een betaalbare en betrouwbare indicator waarde per product vast te stellen is de verwachting dat dit de samenwerking bij aanbestedingsprocedure tussen (lokale) overheden en bedrijven zal verbeteren en het gezamenlijk streven de mate van circulariteit van de ketens verder te verbeteren. Het project is een samenwerking tussen Avans Hogeschool, de HR groep met 2 bedrijfsonderdelen (Bewegwijzering en Straatmeubilair), Vereniging Straatmeubilair en Vereniging bewegwijzering.
