Background: In face-to-face therapy for eating disorders, therapeutic alliance (TA) is an important predictor of symptomreduction and treatment completion. To date, however, little is known about TA during web-based cognitive behavioral therapy(web-CBT) and its association with symptom reduction, treatment completion, and the perspectives of patients versus therapists.Objective: This study aimed to investigate TA ratings measured at interim and after treatment, separately for patients andtherapists; the degree of agreement between therapists and patients (treatment completers and noncompleters) for TA ratings;and associations between patient and therapist TA ratings and both eating disorder pathology and treatment completion.Methods: A secondary analysis was performed on randomized controlled trial data of a web-CBT intervention for eatingdisorders. Participants were 170 females with bulimia nervosa (n=33), binge eating disorder (n=68), or eating disorder nototherwise specified (n=69); the mean age was 39.6 (SD 11.5) years. TA was operationalized using the Helping AllianceQuestionnaire (HAQ). Paired t tests were conducted to assess the change in TA from interim to after treatment. Intraclasscorrelations were calculated to determine cross-informant agreement with regard to HAQ scores between patients and therapists.A total of 2 stepwise regressive procedures (at interim and after treatment) were used to examine which HAQ scores predictedeating disorder pathology and therapy completion.Results: For treatment completers (128/170, 75.3%), the HAQ-total scores and HAQ-Helpfulness scores for both patients andtherapists improved significantly from interim to post treatment. For noncompleters (42/170, 24.7%), all HAQ scores decreasedsignificantly. For all HAQ scales, the agreement between patients and therapists was poor. However, the agreement was slightlybetter after treatment than at interim. Higher patient scores on the helpfulness subscale of the HAQ at interim and after treatmentwere associated with less eating disorder psychopathology. A positive association was found between the HAQ-total patientscores at interim and treatment completion. Finally, posttreatment HAQ-total patient scores and posttreatment HAQ-Helpfulnessscores of therapists were positively associated with treatment completion.Conclusions: Our study showed that TA in web-CBT is predictive of eating disorder pathology and treatment completion. Ofparticular importance is patients’ confidence in their abilities as measured with the HAQ-Helpfulness subscale when predictingposttreatment eating disorder pathology and treatment completion.
MULTIFILE
Background: In face-to-face therapy for eating disorders, therapeutic alliance (TA) is an important predictor of symptomreduction and treatment completion. To date, however, little is known about TA during web-based cognitive behavioral therapy(web-CBT) and its association with symptom reduction, treatment completion, and the perspectives of patients versus therapists.Objective: This study aimed to investigate TA ratings measured at interim and after treatment, separately for patients andtherapists; the degree of agreement between therapists and patients (treatment completers and noncompleters) for TA ratings;and associations between patient and therapist TA ratings and both eating disorder pathology and treatment completion.Methods: A secondary analysis was performed on randomized controlled trial data of a web-CBT intervention for eatingdisorders. Participants were 170 females with bulimia nervosa (n=33), binge eating disorder (n=68), or eating disorder nototherwise specified (n=69); the mean age was 39.6 (SD 11.5) years. TA was operationalized using the Helping AllianceQuestionnaire (HAQ). Paired t tests were conducted to assess the change in TA from interim to after treatment. Intraclasscorrelations were calculated to determine cross-informant agreement with regard to HAQ scores between patients and therapists.A total of 2 stepwise regressive procedures (at interim and after treatment) were used to examine which HAQ scores predictedeating disorder pathology and therapy completion.Results: For treatment completers (128/170, 75.3%), the HAQ-total scores and HAQ-Helpfulness scores for both patients andtherapists improved significantly from interim to post treatment. For noncompleters (42/170, 24.7%), all HAQ scores decreasedsignificantly. For all HAQ scales, the agreement between patients and therapists was poor. However, the agreement was slightlybetter after treatment than at interim. Higher patient scores on the helpfulness subscale of the HAQ at interim and after treatmentwere associated with less eating disorder psychopathology. A positive association was found between the HAQ-total patientscores at interim and treatment completion. Finally, posttreatment HAQ-total patient scores and posttreatment HAQ-Helpfulnessscores of therapists were positively associated with treatment completion.Conclusions: Our study showed that TA in web-CBT is predictive of eating disorder pathology and treatment completion. Ofparticular importance is patients’ confidence in their abilities as measured with the HAQ-Helpfulness subscale when predictingposttreatment eating disorder pathology and treatment completion.
MULTIFILE
Op basis waarvan worden in je organisatie HR-beslissingen genomen? Op basis van eigen cijfers of van best practices bij andere organisaties? Op basis van gefundeerde argumenten, of eenvoudigweg door hoger management, waarbij je je eigen organisatie-expertise aan de kant zet? Beslisculturen in organisaties kunnen heel fact free of meer evidence-based zijn. In een fact-freecultuur heeft HR Analytics als zevende zintuig geen schijn van kans. Cijfers kunnen als moeilijkdoenerij worden gezien of zelfs een bedreiging vormen voor stakeholders die cijfers enkel beschouwen als een middel om af te rekenen met het bestaande beleid. Of cijfers zijn een ritueel geworden: niemand vraagt zich meer af wat ze eigenlijk betekenen. In een evidence-basedcultuur worden belangrijke beslismomenten serieus genomen. Op die momenten is er de kans om de kwaliteit van de beslissing te verrijken met analytische inzichten – naast informatie die andere zintuigen kunnen aanleveren. HR Analytics kan hier haar meerwaarde doen gelden. Maar de HR Analyticspraktijk is weerbarstig. Zelfs als het belang en de uitvoering van HR Analytics goed ingebed zijn, betekent dat niet automatisch dat analytische inzichten de HR-beleidsvoering altijd bereiken en invloed uitoefenen.
‘Dit artikel is 5000 keer bekeken, 3000 keer hebben lezers doorgeklikt en gemiddeld besteedden ze drie minuten aan het artikel.’ De hedendaagse nieuwsruimte is gedataficeerd geraakt. Niet langer is het gissen of lezers een artikel gelezen hebben, maar geven data glashelder inzicht in de waardering van het publiek. Wat is het effect daarvan op de journalistiek? Volgens Lucas van Houtert, hoofdredacteur Brabants Dagblad, kan de journalistiek met inzet van data eindelijk de lezer laten terugpraten. “Tot nog toe wisten we niets van de lezer. Met inzet van data weten we wat hij interessant vindt en kunnen we beter inspelen op behoeften.” “Met inzage uit de data kunnen mediabedrijven content bijsturen en vooral ook gerichter aanpassen aan de diverse publieken en platformen,” vindt ook Rutger Verhoeven, oprichter van smartocto.com. SmartOcto is een analyticstool die met de inzet van slimme notificaties mediabedrijven adviseert over het verbeteren van de kwaliteit en het verhogen van de journalistieke impact. Hoewel Van Houtert en Verhoeven enthousiast zijn over de inzet van data, zijn veel redacties nog huiverig voor het gebruik van data-analyses als redactioneel sturingsmechanisme. “Journalisten zijn gewend om op het eigen kompas te varen. Nu krijgen ze opeens ook feedback vanuit de data, dat is wennen,” aldus Verhoeven. Ook binnen het academische veld wordt er kritisch gekeken naar de invoering van dashboards in de journalistiek. Het zou kunnen resulteren in cijferblindheid en ten koste gaan van de kwaliteit. Er lijkt een tweespalt te zijn in de professionele opvatting van dashboards door journalisten die er gebruik van maken enerzijds en waarschuwende signalen vanuit het academische discours en diezelfde professionals anderzijds. In dit onderzoek nemen we die tweedeling als uitgangspunt en onderzoeken we vanuit de praktijk welke rol het dashboard kan spelen in de journalistiek.
