Although learning analytics benefit learning, its uptake by higher educational institutions remains low. Adopting learning analytics is a complex undertaking, and higher educational institutions lack insight into how to build organizational capabilities to successfully adopt learning analytics at scale. This paper describes the ex-post evaluation of a capability model for learning analytics via a mixed-method approach. The model intends to help practitioners such as program managers, policymakers, and senior management by providing them a comprehensive overview of necessary capabilities and their operationalization. Qualitative data were collected during pluralistic walk-throughs with 26 participants at five educational institutions and a group discussion with seven learning analytics experts. Quantitative data about the model’s perceived usefulness and ease-of-use was collected via a survey (n = 23). The study’s outcomes show that the model helps practitioners to plan learning analytics adoption at their higher educational institutions. The study also shows the applicability of pluralistic walk-throughs as a method for ex-post evaluation of Design Science Research artefacts.
LINK
Educational institutions in higher education encounter different thresholds when scaling up to institution-wide learning analytics. This doctoral research focuses on designing a model of capabilities that institutions need to develop in order to remove these barriers and thus maximise the benefits of learning analytics.
Longitudinal criminological studies greatly improved our understanding of the longitudinal patterns of criminality. These studies, however, focused almost exclusively on traditional types of offending and it is therefore unclear whether results are generalizable to online types of offending. This study attempted to identify the developmental trajectories of active hackers who perform web defacements. The data for this study consisted of 2,745,311 attacks performed by 66,553 hackers and reported to Zone-H between January 2010 and March 2017. Semi-parametric group-based trajectory models were used to distinguish six different groups of hackers based on the timing and frequency of their defacements. The results demonstrated some common relationships to traditional types of crime, as a small population of defacers accounted for the majority of defacements against websites. Additionally, the methods and targeting practices of defacers differed based on the frequency with which they performed defacements generally.
‘Dit artikel is 5000 keer bekeken, 3000 keer hebben lezers doorgeklikt en gemiddeld besteedden ze drie minuten aan het artikel.’ De hedendaagse nieuwsruimte is gedataficeerd geraakt. Niet langer is het gissen of lezers een artikel gelezen hebben, maar geven data glashelder inzicht in de waardering van het publiek. Wat is het effect daarvan op de journalistiek? Volgens Lucas van Houtert, hoofdredacteur Brabants Dagblad, kan de journalistiek met inzet van data eindelijk de lezer laten terugpraten. “Tot nog toe wisten we niets van de lezer. Met inzet van data weten we wat hij interessant vindt en kunnen we beter inspelen op behoeften.” “Met inzage uit de data kunnen mediabedrijven content bijsturen en vooral ook gerichter aanpassen aan de diverse publieken en platformen,” vindt ook Rutger Verhoeven, oprichter van smartocto.com. SmartOcto is een analyticstool die met de inzet van slimme notificaties mediabedrijven adviseert over het verbeteren van de kwaliteit en het verhogen van de journalistieke impact. Hoewel Van Houtert en Verhoeven enthousiast zijn over de inzet van data, zijn veel redacties nog huiverig voor het gebruik van data-analyses als redactioneel sturingsmechanisme. “Journalisten zijn gewend om op het eigen kompas te varen. Nu krijgen ze opeens ook feedback vanuit de data, dat is wennen,” aldus Verhoeven. Ook binnen het academische veld wordt er kritisch gekeken naar de invoering van dashboards in de journalistiek. Het zou kunnen resulteren in cijferblindheid en ten koste gaan van de kwaliteit. Er lijkt een tweespalt te zijn in de professionele opvatting van dashboards door journalisten die er gebruik van maken enerzijds en waarschuwende signalen vanuit het academische discours en diezelfde professionals anderzijds. In dit onderzoek nemen we die tweedeling als uitgangspunt en onderzoeken we vanuit de praktijk welke rol het dashboard kan spelen in de journalistiek.
