The combination of self-tracking and persuasive eCoaching in healthy lifestyle interventions is a promising approach. The objective of this study is to map the key components of existing healthy lifestyle interventions combining self-tracking and persuasive eCoaching using the scoping review methodology in accordance with the York methodological framework by Arksey and O’Malley. Seven studies were included in this preliminary scoping review. Components related to persuasive eCoaching applied only in effective interventions were reduction of complex behavior into small steps, providing positive motivational feedback by praise and providing reliable information to show expertise. Concerning self-tracking, it did not seem to matter if more action was required by the participant to obtain personal data. The first results of this study indicate the necessity to identify the needs and problems of the specific target group of the interventions, due to differences found between various groups of users. In addition to objective data on lifestyle and health behavior, other factors need to be taken into account, such as the context of use, daily experiences, and feelings of the users.
The combination of self-tracking and persuasive eCoaching in healthy lifestyle interventions is a promising approach. The objective of this study is to map the key components of existing healthy lifestyle interventions combining self-tracking and persuasive eCoaching using the scoping review methodology in accordance with the York methodological framework by Arksey and O’Malley. Seven studies were included in this preliminary scoping review. Components related to persuasive eCoaching applied only in effective interventions were reduction of complex behavior into small steps, providing positive motivational feedback by praise and providing reliable information to show expertise. Concerning self-tracking, it did not seem to matter if more action was required by the participant to obtain personal data. The first results of this study indicate the necessity to identify the needs and problems of the specific target group of the interventions, due to differences found between various groups of users. In addition to objective data on lifestyle and health behavior, other factors need to be taken into account, such as the context of use, daily experiences, and feelings of the users.
Intelligent environments can offer support to people with early-stage dementia, who often experience problems with maintaining their circadian rhythm. The focus of this work is developing a prototype of an Intelligent Environment for assisting these people with their daily rhythm while living independently at home. Following the four phases of the Empathic Design Framework (Explore, Translate, Process, and Validate), the needs of people with dementia and their caregivers were incorporated into the design. In the exploration phase, a need assessment took place using focus groups (N=12), observations (N=10), and expert interviews (N=27). Then, to determine the requirements for a prototype of an intelligent environment, the second phase, Translate, used three co-creation sessions with different stakeholder groups. In these sessions, Mind Maps (N=55) and Idea Generation Cards (N=35) were used. These resulted in a set of 10 requirements on the following topics: context-awareness, pattern recognition, adaptation, support, personalization, autonomy, modularity, dementia proof interaction, costs, data, and privacy. Finally, in the third phase, the requirements were applied to a real-life prototype by a multidisciplinary design team of researchers, (E-Health) tech companies, designers, software engineers with representatives of eight organizations. The prototype serves as a basis for further development of Intelligent Environments to enable people with dementia to live longer independently at home.
Coachingsgeprekken rond spiritueel – ritueel geladen handelen in de residentiele jeugdhulp. Vraagstukken rond jeugd, gezin en opvoeding zijn blijvend actueel. De vraag hoe het leven van jongeren eruit ziet en hoe zij voor hun leven en rol in de maatschappij worden gevormd, is daarbij wezenlijk. In mijn promotieonderzoek heb ik verslag gedaan van het dagelijks leven van adolescenten in de residentiele jeugdhulp en de rol van pedagogische medewerkers daarbij (Vierwind, 2019). Het perspectief van waaruit dat gebeurt is dat van de ritual studies. Naast dagelijkse- en overgangsrituelen worden in dit onderzoek ‘rituelen met een spirituele dimensie’ blootgelegd. De jongeren vertellen in de interviews hoe zij in situaties van tegenslag en verdriet overgaan tot spirituele handelingen waaraan zij moed en kracht ontlenen. Eerder onderzoek toont dat de adolescentietijd, onafhankelijk van eigen al of niet spirituele opvoeding, voor meerdere jongeren een periode van spiritueel ontwaken is. Religie en spiritualiteit blijken als coping mechanisme een bron van veerkracht. Een van de bevindingen in mijn onderzoek is dat pedagogisch medewerkers zeggen dat zij weten dat jongeren bij tegenslag en verdriet spirituele handelingen verrichten, maar daarbij expliciet benoemen dat ze in mentorgesprekken daar niet op afstemmen. Als een reden daarvoor wordt genoemd dat dit niet aansluit bij de eigen visie en levensrichting. Deze bevinding sluit aan bij eerder onderzoek waarin wordt geconcludeerd dat het kunnen hanteren van de eigen voorkeurstijl door pedagogisch medewerkers blijvend aandacht vraagt. Ook de door jongeren in eerder onderzoek uitgesproken behoefte om met hun begeleiders ‘echte gesprekken’ te kunnen hebben, is in dit verband noemenswaardig. Het hier voorgestelde onderzoek richt zich op de vraag hoe pedagogisch medewerkers in mentorgesprekken die binnen de residentiele jeugdhulp worden gevoerd kunnen afstemmen op het spiritueel handelen van jongeren. De resultaten van dit onderzoek zijn ook voor aanpalende beroepsgroepen van belang (Verpleegkunde, Onderwijs, Theologie).
