The development of sustainable aviation turns out to be a 30 year transition process. How to manage this transition process is a crucial for the change and success of the aviation sector in future. The foreseen solutions are mostly driven by technological innovation and improvements of procedures and regulations. The question is if these tools are sufficient to manage the innovation of an entire sector with 100 years legacy or are changes in business models, societal values and human behaviour part of the instrument mix aviation can use? New or adapted innovation models and tools are needed to use the full mix of instruments. The article explores the use of a modified Cyclic Innovation Model which is developed by researchers of TU Delft. The development of Schiphol Airport in Amsterdam and the outlook for its next 100 years is used as a case to understand the complexity of sustainable airport development.
MULTIFILE
While tourism and air transport are recovering from the impacts of the Covid pandemic, it seems timely to draw a synthetic view of future stakes combining the following topics: the greenhouse gas emissions scenarios for tourism, regarding which recent work has improved their understanding; the climatic impact of aviation, almost 60% of which is due to non-CO 2 emissions; alternative fuels (biofuels, E-fuels, hydrogen) and engine designs (fuel cells...) which are complex and controversial issues, and whose potentials should be assessed regarding their timing, environmental impacts, and their ability to meet long distance travel requirements. This paper analyses the extent to which the new options regarding fuels and engines can help decarbonize tourism and air transport. The answer is that they can partly contribute but do not render obsolete previous work on substitutions between types of tourism (short versus long distance...), between transport modes (ground transport versus air), length of stay, etc. Following this step, the paper deals with the position of aviation players and the type of arguments they use. We conclude on the necessity to make strategic choices among the options to avoid wasting investments.
MULTIFILE
Ons voorstel ‘Biobased Sustainable Aviation Fuel’, richt zich op het ontwikkelen van een nieuwe productieroute voor sustainable aviation fuels (SAFs). Hiermee wordt invulling gegeven aan de behoefte van de luchtvaartindustrie om alternatieve productieroutes voor SAF te ontwikkelen. Deze behoefte komt voort uit het verplicht bijmengen van SAF in conventionele kerosine. Ook hebben bestaande routes voor SAFs te maken met oplopende tekorten in grondstoffen. De productieroute in dit project maakt gebruik van vetzuren, waarmee een veelheid van afvalstromen kan worden verwerkt naar brandstoffen. De vetzuren uit dit project worden geproduceerd door ChainCraft uit organische reststromen via fermentatie. ChainCraft is begonnen als startup vanuit Wageningen Universiteit en heeft bewezen per jaar ongeveer 2000 ton vetzuren te kunnen produceren. Met een chemische reactie worden deze vetzuren omgezet naar ketonen. Dit wordt ketonisatie genoemd. Deze ketonen kunnen opgewerkt worden naar SAF, maar kunnen ook andere chemische toepassingen hebben, zoals het vervangen van palmolie. Het keton dat ontstaat is dus een tussenproduct waarmee verschillende markten bedient kunnen worden. Dit is van belang voor ChainCraft dat nieuwe markten voor haar vetzuren wil ontsluiten. De belangrijkste te ontwikkelen stap in deze productieroute is de verbetering en optimalisatie van de ketonisatiereactie. Dit wordt gedaan door de Hogeschool Rotterdam bij het CoE HRTech, binnen het cluster Verduurzaming Industrie en de opleiding Chemische Technologie. Bij de ketonisatiereactie ontstaat calciumhydroxide als bijproduct. Door dit terug te voeren naar het fermentatieproces kunnen de integrale proceskosten verlaagd worden en de milieu impact gereduceerd. Deze verbeterde fermentatie wordt door ChainCraft geanalyseerd. De te verwachten milieubesparing is 67% minder broeikasgasemissies ten opzichte van petrochemische kerosine. De te verwachten productiekosten zijn vergelijkbaar met gangbare SAFs. Naast ChainCraft en de Hogeschool Rotterdam wordt het voorstel gesteund door SkyNRG. SkyNRG is sinds 2010 de wereldwijde leider op het gebied van SAFs.
Since March 2013, Paul Peeters is a member of the ICAO/CAEP Working Group 3, which is responsible for setting a new fuel efficiency standard for of civil aviation. He does so for the International Coalition for Sustainable Aviation (ICSA). ICSA was established in 1998 by a group of national and international environmental NGOs as official observers. Since its inception, ICSA has contributed to CAEP’s work on technical means to reduce emissions and noise, the role of market-based measures, supporting economic and environmental analysis, modelling and forecasting, and ICAO’s carbon calculator. It has also been invited to present its views at ICAO workshops on carbon markets and bio-fuels, and has presented to the high-level Group on Internation Aviation and Climate Change (GIACC). ICSA uses the expertise within its NGO membership to formulate its co-ordinated positions. To gain the broadest level of understanding and input from environmental NGOs, ICSA communicates with, and invites comment from, other NGO networks and bodies working in related areas. ICSA’s participation in ICAO and CAEP meetings is currently provided by the Aviation Environment Federation (AEF), the International Council for Clean Transportation (ICCT) and Transport and Environment (T&E). See http://www.icsa-aviation.org
