Background. Violent criminal offenders with personality disorders (PD’s) can cause immense harm, but are often deemed untreatable. This study aimed to conduct a randomized clinical trial to test the effectiveness of long-term psychotherapy for rehabilitating offenders with PDs. Methods. We compared schema therapy (ST), an evidence-based psychotherapy for PDs, to treatment-as-usual (TAU) at eight high-security forensic hospitals in the Netherlands. Patients in both conditions received multiple treatment modalities and differed only in the individual, study-specific therapy they received. One-hundred-three male offenders with antisocial, narcissistic, borderline, or paranoid PDs, or Cluster B PD-not-otherwise specified, were assigned to 3 years of ST or TAU and assessed every 6 months. Primary outcomes were rehabilitation, involving gradual reintegration into the community, and PD symptoms. Results. Patients in both conditions showed moderate to large improvements in outcomes. ST was superior to TAU on both primary outcomes – rehabilitation (i.e. attaining supervised and unsupervised leave) and PD symptoms – and six of nine secondary outcomes, with small to moderate advantages over TAU. ST patients moved more rapidly through rehabilitation (supervised leave, treatment*time: F(5308) = 9.40, p < 0.001; unsupervised leave, treatment*- time: F(5472) = 3.45, p = 0.004), and showed faster improvements on PD scales (treatment*- time: t(1387) = −2.85, p = 0.005). Conclusions. These findings contradict pessimistic views on the treatability of violent offenders with PDs, and support the effectiveness of long-term psychotherapy for rehabilitating these patients, facilitating their re-entry into the community
IMPORTANCE People with a severe mental illness (SMI) have a life expectancy reduced by 10 to 20 years compared with the general population, primarily attributable to cardiometabolic disorders. Lifestyle interventions for people with SMI can improve health and reduce cardiometabolic risk. OBJECTIVE To evaluate the effectiveness of a group-based lifestyle intervention among people with SMI in outpatient treatment settings compared with treatment as usual (TAU). DESIGN, SETTING, AND PARTICIPANTS The Severe Mental Illness Lifestyle Evaluation (SMILE) study is a pragmatic cluster randomized clinical trial performed in 8 mental health care centers with 21 flexible assertive community treatment teams in the Netherlands. Inclusion criteria were SMI, age of 18 years or older, and body mass index (calculated as weight in kilograms divided by height in meters squared) of 27 or greater. Data were collected from January 2018 to February 2020, and data were analyzed from September 2020 to February 2023. INTERVENTIONS Weekly 2-hour group sessions for 6 months followed by monthly 2-hour group sessions for another 6 months, delivered by trained mental health care workers. The intervention targeted overall lifestyle changes, emphasizing establishing a healthy diet and promoting physical activity. TAU (control) did not include structured interventions or advice on lifestyle. MAIN OUTCOMES AND MEASURES Crude and adjusted linear mixed models and multivariable logistic regression analyses were performed. The main outcome was body weight change. Secondary outcomes included changes in body mass index, blood pressure, lipid profiles, fasting glucose level, quality of life, self-management ability, and lifestyle behaviors (physical activity and health, mental health, nutrition, and sleep). RESULTS The study population included 11 lifestyle intervention teams (126 participants) and 10 TAU teams (98 participants). Of 224 included patients, 137 (61.2%) were female, and the mean (SD) age was 47.6 (11.1) years. From baseline to 12 months, participants in the lifestyle intervention group lost 3.3 kg (95%CI, −6.2 to −0.4) more than those in the control group. In the lifestyle intervention group, people with high attendance rates lost more weight than participants with medium and low rates (mean [SD] weight loss: high, −4.9 [8.1] kg; medium, −0.2 [7.8] kg; low, 0.8 [8.3] kg). Only small or no changes were found for secondary outcomes. CONCLUSIONS AND RELEVANCE In this trial, the lifestyle intervention significantly reduced weight from baseline to 12 months in overweight and obese adults with SMI. Tailoring lifestyle interventions and increasing attendance rates might be beneficial for people with SMI. TRIAL REGISTRATION Netherlands Trial Register Identifier: NTR6837
Background: To facilitate adherence to adaptive pain management behaviors after interdisciplinary multimodal pain treatment, we developed a mobile health app (AGRIPPA app) that contains two behavior regulation strategies. Objective: The aims of this project are (1) to test the effectiveness of the AGRIPPA app on pain disability; (2) to determine the cost-effectiveness; and (3) to explore the levels of engagement and usability of app users. Methods: We will perform a multicenter randomized controlled trial with two parallel groups. Within the 12-month inclusion period, we plan to recruit 158 adult patients with chronic pain during the initial stage of their interdisciplinary treatment program in one of the 6 participating centers. Participants will be randomly assigned to the standard treatment condition or to the enhanced treatment condition in which they will receive the AGRIPPA app. Patients will be monitored from the start of the treatment program until 12 months posttreatment. In our primary analysis, we will evaluate the difference over time of pain-related disability between the two conditions. Other outcome measures will include health-related quality of life, illness perceptions, pain self-efficacy, app system usage data, productivity loss, and health care expenses. Results: The study was approved by the local Medical Research Ethics Committee in October 2019. As of March 20, 2020, we have recruited 88 patients. Conclusions: This study will be the first step in systematically evaluating the effectiveness and efficiency of the AGRIPPA app. After 3 years of development and feasibility testing, this formal evaluation will help determine to what extent the app will influence the maintenance of treatment gains over time. The outcomes of this trial will guide future decisions regarding uptake in clinical practice.
LINK
Meestal is er geen specifieke oorzaak te vinden voor nekpijn. Fysiotherapie richt zich daarom op algemene zaken, zoals spierkracht en beweeglijkheid. We onderzoeken of er effectieve behandelingen zijn voor subgroepen met niet-specifieke nekpijn. Met deze inzichten kunnen we fysiotherapie verbeteren.Doel We willen inzicht krijgen in effectieve behandelingen bij subgroepen patiënten met niet-specifieke nekpijn. Dit leidt uiteindelijk tot kostenvermindering voor de maatschappij en een sneller en beter herstel van de patiënten. Resultaten Dit onderzoek loopt nog. Na afronding vind je hier een samenvatting van alle resultaten. Tot nu toe is duidelijk geworden dat de volgende behandelingen effectief kunnen zijn bij patiënten met niet-specifieke nekpijn: Behandelingen gericht op kracht en uithoudingsvermogen. Behandelingen gericht op coördinatie met gebruik van visuele feedback. Een voorbeeld hiervan is patiënten met een laserlamp een parcours laten uitvoeren op een scherm. De resultaten van het onderzoek worden verwerkt in het bachelor- en masteronderwijs en cursussen binnen het werkveld. Looptijd 01 december 2015 - 01 december 2020 Aanpak Dit onderzoek bestaat uit verschillende delen: We onderzoeken wat er vanuit wetenschappelijk onderzoek al bekend is over de relatie tussen beperking in activiteit en een passende behandeling. We voeren een Delphi-studie uit onder deskundigen naar het behandelen van mensen met niet-specifieke nekpijn. We vragen ze naar een overeenstemming over de relatie tussen beperking in activiteit en een algemene behandeling, zoals het trainen van spierkracht. We onderzoeken of beweegoefeningen en/of manipulaties, als meest onderzochte behandelingen bij mensen met nekpijn, zo zijn beschreven dat we het kunnen hergebruiken. In de laatste studie onderzoeken we of beweegoefeningen en/of manipulaties effectief zijn in het herstellen van de beweeglijkheid. Het gaat hierbij om een subgroep van mensen met nekpijn die ook beperkt zijn in hun beweeglijkheid. Rapporten tot nu toe: The clinical reasoning process in randomized clinical trials with patients with non-specific neck pain is incomplete: A systematic review. Maissan F, Pool J, de Raaij E, Mollema J, Ostelo R, Wittink H. Musculoskelet Sci Pract. 2018 Jun;35:8-17 Clinical reasoning in unimodal interventions in patients with non-specific neck pain in daily physiotherapy practice, a Delphi study. Maissan F, Pool J, Stutterheim E, Wittink H, Ostelo R., Musculoskelet Sci Pract. 2018 Oct;37:8-16
Meestal is er geen specifieke oorzaak te vinden voor nekpijn. Fysiotherapie richt zich daarom op algemene zaken, zoals spierkracht en beweeglijkheid. We onderzoeken of er effectieve behandelingen zijn voor subgroepen met niet-specifieke nekpijn. Met deze inzichten kunnen we fysiotherapie verbeteren.Doel We willen inzicht krijgen in effectieve behandelingen bij subgroepen patiënten met niet-specifieke nekpijn. Dit leidt uiteindelijk tot kostenvermindering voor de maatschappij en een sneller en beter herstel van de patiënten. Resultaten Dit onderzoek loopt nog. Na afronding vind je hier een samenvatting van alle resultaten. Tot nu toe is duidelijk geworden dat de volgende behandelingen effectief kunnen zijn bij patiënten met niet-specifieke nekpijn: Behandelingen gericht op kracht en uithoudingsvermogen. Behandelingen gericht op coördinatie met gebruik van visuele feedback. Een voorbeeld hiervan is patiënten met een laserlamp een parcours laten uitvoeren op een scherm. De resultaten van het onderzoek worden verwerkt in het bachelor- en masteronderwijs en cursussen binnen het werkveld. Looptijd 01 december 2015 - 01 december 2020 Aanpak Dit onderzoek bestaat uit verschillende delen: We onderzoeken wat er vanuit wetenschappelijk onderzoek al bekend is over de relatie tussen beperking in activiteit en een passende behandeling. We voeren een Delphi-studie uit onder deskundigen naar het behandelen van mensen met niet-specifieke nekpijn. We vragen ze naar een overeenstemming over de relatie tussen beperking in activiteit en een algemene behandeling, zoals het trainen van spierkracht. We onderzoeken of beweegoefeningen en/of manipulaties, als meest onderzochte behandelingen bij mensen met nekpijn, zo zijn beschreven dat we het kunnen hergebruiken. In de laatste studie onderzoeken we of beweegoefeningen en/of manipulaties effectief zijn in het herstellen van de beweeglijkheid. Het gaat hierbij om een subgroep van mensen met nekpijn die ook beperkt zijn in hun beweeglijkheid. Rapporten tot nu toe: The clinical reasoning process in randomized clinical trials with patients with non-specific neck pain is incomplete: A systematic review. Maissan F, Pool J, de Raaij E, Mollema J, Ostelo R, Wittink H. Musculoskelet Sci Pract. 2018 Jun;35:8-17 Clinical reasoning in unimodal interventions in patients with non-specific neck pain in daily physiotherapy practice, a Delphi study. Maissan F, Pool J, Stutterheim E, Wittink H, Ostelo R., Musculoskelet Sci Pract. 2018 Oct;37:8-16
