Dienst van SURF
© 2025 SURF
1e alinea column: Wat is de les van Haren? Ik denk dat de les is dat Nederland zich niet kan verdedigen tegen dit soort agressie. En ik denk dat de agressor ook deze conclusie heeft getrokken .
LINK
The project X-TEAM D2D (Extended ATM for Door-to-Door Travel) has been funded by SESAR JU in 2020 and completed its activities in 2022, pursuing and accomplishing the definition, development and initial assessment of a Concept of Operations (ConOps) for the seamless integration of ATM and air transport into an overall intermodal network, including other available transportation means (surface, water), to support the door-to-door connectivity, in up to 4 hours, between any location in Europe. The project addressed the ATM and air transport, including Urban Air Mobility (UAM), integration in the overall transport network serving urban and extended urban (up to regional level) mobility, specifically identifying and considering the transportation and passengers service scenarios expected for the near, medium and long-term future, i.e. for the project baseline (2025), intermediate (2035) and final (2050) time horizons. In this paper, the main outcomes from the project activities are summarized, with particular emphasis on the studies about the definition of future scenarios and use cases for the integration of the vertical transport with the surface transport towards integrated intermodal transport system and about identification of the barriers towards this goal. In addition, an outline is provided on the specific ConOps for the integration of ATM in intermodal transport infrastructure (i.e. the part of the overall ConOps devoted to integration of different transportation means) and on the specific ConOps for the integration of ATM in intermodal service to passengers (i.e. the specific component of the ConOps devoted to design of a unique service to passengers). Finally, the main outcomes are summarized from the validation of the proposed ConOps through dedicated simulations.
The project X-TEAM D2D (extended ATM for door-to-door travel) has been funded by SESAR JU in the framework of the research activities devoted to the investigation of integration of Air Traffic Management (ATM) and aviation into a wider transport system able to support the implementation of the door-to-door (D2D) travel concept. The project defines a concept for the seamless integration of ATM and Air Transport into an intermodal network, including other available transportation means, such as surface and waterways, to contribute to the 4 h door-to-door connectivity targeted by the European Commission in the ACARE SRIA FlightPath 2050 goals. In particular, the project focused on the design of a concept of operations for urban and extended urban (up to regional) integrated mobility, taking into account the evolution of transportation and passengers service scenarios for the next decades, according to baseline (2025), intermediate (2035) and final target (2050) time horizons. The designed ConOps encompassed both the transportation platforms integration concepts and the innovative seamless Mobility as a Service, integrating emerging technologies, such as Urban Air Mobility (e.g., electric vertical take-off and landing vehicles) and new mobility forms (e.g., micromobility vehicles) into the intermodal traffic network, including Air Traffic Management (ATM) and Unmanned Traffic Management (UTM). The developed concept has been evaluated against existing KPAs and KPIs, implementing both qualitative and quantitative performance assessment approaches, while also considering specific performance metrics related to transport integration efficiency from the passenger point of view, being the proposed solution designed to be centered around the passenger needs. The aim of this paper is to provide a description of the activities carried out in the project and to present at high level the related outcomes.
In tijden van toenemende culturele diversiteit en arbeidsonzekerheid hebben jongeren in Nederlandse en Duitse stadswijken grote behoefte aan richting met betrekking tot hun toekomstige leven. Ouders en leraren lijken zelf vaak te worden overweldigd door de snel veranderende wereld waarin ze leven. Naast deze veranderingen neemt het gebruik van sociale media sterk toe, waardoor de al bestaande generatiekloof nog groter wordt. Deze ontwikkelingen hebben grote gevolgen voor de levensloopperspectieven van jongeren en leiden er vaak toe dat ze meer dan ooit richting zoeken bij hun leeftijdgenoten. In plaats van dit te zien als een problematische situatie, is dit project erop gericht de netwerken van jongeren te gebruiken als bron voor verbetering van de stadswijken. Het basisidee is jonge adolescenten (in de leeftijd van 12-14 jaar) te empoweren via bepaalde leeftijdgenoten die al gerespecteerd, verantwoordelijk en stabiel in het leven staan. Deze ‘homies’ (vier Nederlandse en vier Duitse jongeren) worden getraind en begeleid door experts op het gebied van oplossingsgericht denken en inspirerende communicatie. Daarna gaan de homies aan de slag in hun eigen wijk, waar ze drie maanden actief zullen zijn. De meeste communicatie met hun leeftijdgenoten zal verlopen via mobiele communicatie en sociale medianetwerken. In het begeleidende onderzoek wordt een analyse gemaakt van de leefsituatie van jongeren in de geselecteerde wijken voor en na de tussenkomst van de homies. De homies houden zelf een (mobiel) dagboek bij dat inzicht zal bieden in hoe zij zelf de veranderingen bij de jongeren in hun wijk zien.
Mensen die moeite hebben met lezen en schrijven (laaggeletterden) zijn ondervertegenwoordigd in onderzoek, waardoor een belangrijke onderzoekspopulatie ontbreekt. Dit is een probleem, omdat zorgbeleid dan onvoldoende op hun behoeften wordt aangepast. Laaggeletterden hebben vaak een lage sociaal economische positie (SEP). Mensen met een lage SEP leven gemiddeld 4 jaar korter en 15 jaar in minder goed ervaren gezondheid vergeleken met mensen met een hoge SEP. Om laaggeletterden te betrekken in onderzoek, is het o.a. nodig om onderzoek toegankelijker te maken. Dit project draagt hieraan bij door de ontwikkeling van een toolbox voor toegankelijke (proefpersonen)informatie (pif) en toestemmingsverklaringen. We ontwikkelen in co-creatie met de doelgroep toegankelijke audiovisuele materialen die breed ingezet kunnen worden door (gezondheids)onderzoekers van (zorggerelateerde) instanties/bedrijven én kennisinstellingen voor de werving voor en informatieverstrekking over onderzoek. In de multidisciplinaire samenwerking met onze partners YURR.studio, Pharos, Stichting ABC, Stichting Crowdience, de HAN-Sterkplaats en de Academische Werkplaats Sterker op eigen benen (AW-SOEB) van Radboudumc stellen we de behoeften van de doelgroep centraal. Middels creatieve sessies en gebruikerservaringen wordt in een iteratief ontwerpende onderzoeksaanpak toegewerkt naar diverse ontwerpen van informatiebrieven en toestemmingsverklaringen, waarbij de visuele communicatie dragend is. Het ontwikkelproces biedt kennisontwikkeling en hands-on praktijkvoorbeelden voor designers en grafisch vormgevers in het toegankelijk maken van informatie. Als laaggeletterden beter bereikt worden d.m.v. de pif-toolbox, kunnen de inzichten van deze groep worden meegenomen. Dit zorgt voor een minder scheef beeld in onderzoek, waardoor (gezondheids)beleid zich beter kan richten op kwetsbare doelgroepen. Hiermee wordt een bijdrage geleverd aan het verkleinen van gezondheidsverschillen.
Patiëntdata uit vragenlijsten, fysieke testen en ‘wearables’ hebben veel potentie om fysiotherapie-behandelingen te personaliseren (zogeheten ‘datagedragen’ zorg) en gedeelde besluitvorming tussen fysiotherapeut en patiënt te faciliteren. Hiermee kan fysiotherapie mogelijk doelmatiger en effectiever worden. Veel fysiotherapeuten en hun patiënten zien echter nauwelijks meerwaarde in het verzamelen van patiëntdata, maar vooral toegenomen administratieve last. In de bestaande landelijke databases krijgen fysiotherapeuten en hun patiënten de door hen zelf verzamelde patiëntdata via een online dashboard weliswaar teruggekoppeld, maar op een weinig betekenisvolle manier doordat het dashboard primair gericht is op wensen van externe partijen (zoals zorgverzekeraars). Door gebruik te maken van technologische innovaties zoals gepersonaliseerde datavisualisaties op basis van geavanceerde data science analyses kunnen patiëntdata betekenisvoller teruggekoppeld en ingezet worden. Wij zetten technologie dus in om ‘datagedragen’, gepersonaliseerde zorg, in dit geval binnen de fysiotherapie, een stap dichterbij te brengen. De kennis opgedaan in de project is tevens relevant voor andere zorgberoepen. In dit KIEM-project worden eerst wensen van eindgebruikers, bestaande succesvolle datavisualisaties en de hiervoor vereiste data science analyses geïnventariseerd (werkpakket 1: inventarisatie). Op basis hiervan worden meerdere prototypes van inzichtelijke datavisualisaties ontwikkeld (bijvoorbeeld visualisatie van patiëntscores in vergelijking met (beoogde) normscores, of van voorspelling van verwacht herstel op basis van data van vergelijkbare eerdere patiënten). Middels focusgroepinterviews met fysiotherapeuten en patiënten worden hieruit de meest kansrijke (maximaal 5) prototypes geselecteerd. Voor deze geselecteerde prototypes worden vervolgens de vereiste data-analyses ontwikkeld die de datavisualisaties op de dashboards van de landelijke databases mogelijk maken (werkpakket 2: prototypes en data-analyses). In kleine pilots worden deze datavisualisaties door eindgebruikers toegepast in de praktijk om te bepalen of ze daadwerkelijk aan hun wensen voldoen (werkpakket 3: pilots). Uit dit 1-jarige project kan een groot vervolgonderzoek ‘ontkiemen’ naar het effect van betekenisvolle datavisualisaties op de uitkomsten van zorg.