Zoekresultaten

Application and performance of Kestrel sensors for assessing thermal comfort in outdoor built environments

In face of climate change and urbanization, the need for thermally comfortable outdoor urban spaces is increasing. In the design of the thermally comfortable urban spaces and decision making about interventions that enhance thermal comfort, scientists and professionals that work for cities use meteorological measurements and models. These measurements can be done by professional and accurate meteorological sensors, but also by simpler mobile instruments such as the easy-to-use Kestrel weather meters. In using these simple type of sensors, it is important to know what the performance of these sensors is for outdoor thermal comfort assessments and how they can be used by scientists and professionals in decision making about urban designs that enhance thermal comfort.To answer these questions, we carried out three experiments in the summer of 2020 in Amsterdam, in which we tested the 11 Kestrel 5400 heat stress sensors and assessed the performance of this equipment for thermal comfort studies. We concluded that Kestrel sensors can be used very well for assessing differences in air temperature and PET (Physiological Equivalent Temperature) between outdoor built environments. For both air temperature and PET, the RMSE between the 11 Kestrel sensors was 0.5 °C maximum when measuring the same conditions. However, Kestrel sensors that were placed in the sun without a wind vane mounted to the equipment showed large radiation errors. In this case, temperature differences up to 3.4 °C were observed compared to Kestrels that were shaded. The effect of a higher air temperature on the PET calculation is, however, surprisingly small. A sensitivity analysis showed that an increase of 3 °C in the air temperature results in a maximal PET reduction of 0.5 °C. We concluded that Kestrel sensors can very well be used for assessing differences between air temperatures and PET between two locations and assessing the thermal effects of urban designs, but care should be taken when air temperature measurements are carried out in the sun. We always recommend using the wind vanes to deviate from high radiant input orientations for the temperature sensor, and placing the stations next to each other at the beginning and at the end of the measurements to check whether the stations actually measure the same values. Any differences can be corrected afterwards.

Outdoor fitness in Den Haag

Achtergrond en aanleiding De gemeente Den Haag streeft naar een sportief en vitaal Den Haag, naar een stad waarin sport voor iedereen toegankelijk is en alle Hagenaars een actieve en gezonde leefstijl hebben. Goede sportvoorzieningen met voor iedereen wat wils maken onderdeel uit van deze ambitie. Een voorbeeld van zulke sportvoorzieningen zijn de Haagse ‘fitplaatsen’: openbare sportvoorzieningen met veilige en laagdrempelige fitnesstoestellen. De gemeente heeft sinds 2010 zeven fitplaatsen aangelegd. De komende jaren wil zij het aantal fitplaatsen uitbreiden en de bestaande fitplaatsen optimaliseren. Om meer inzicht te krijgen in het gebruik en de succesfactoren van de fitplaatsen heeft het lectoraat Gezonde Leefstijl in een Stimulerende Omgeving van De Haagse Hogeschool met subsidie van de gemeente Den Haag een onderzoek uitgevoerd. In het onderzoek stonden twee vragen centraal: • Door wie, hoe vaak en voor welke doeleinden worden de fitplaatsen in Den Haag gebruikt? • Wat zijn belangrijke randvoorwaarden en succesfactoren voor het gebruik van fitplaatsen? Op basis van de onderzoeksresultaten zijn aanbevelingen geformuleerd ter optimalisatie van bestaande fitplaatsen en is een stappenplan opgesteld met aandachtspunten voor nog te realiseren fitplaatsen. Aanpak In het voorjaar van 2014 zijn zeven Haagse fitplaatsen beoordeeld aan de hand van een checklist. Hierbij is o.a. gekeken naar het aantal en soort fitnesstoestellen, staat van onderhoud, verlichting, toegankelijkheid, overige faciliteiten, beschutting etc. Het ging om de volgende fitplaatsen: • De Speelweide in het Zuiderpark; • Strand van Scheveningen bij strandpaviljoen Hart Beach; • Het Ketelplein in Laak; • Diamanthorst in Mariahoeve; • Escamplaan bij korfbalvereniging Ready; • Fitplaats 55plus Vlielandsestraat in Duindorp; • Bosjes van Zanen in Benoordenhout. Het gebruik van de fitplaatsen is vervolgens op drie doordeweekse dagen en een weekenddag systematisch in kaart gebracht met behulp van de SOPARC methode (System for Observing Play and Recreation in Communities). Hierbij is in de ochtend, middag en avond een uur lang iedere vijf minuten het volgende genoteerd: aantal gebruikers, leeftijdscategorie, geslacht, etniciteit, type activiteit en intensiteit niveau van de activiteiten. In totaal hebben er 1008 (4x3x12x7) observaties plaatsgevonden. Door middel van surveyonderzoek onder 37 gebruikers en 86 niet-gebruikers van de fitplaatsen is aanvullende informatie verkregen over o.a. beweegredenen, gebruikersfrequentie, algehele mate van lichamelijke activiteit, tevredenheid over de fitplaatsen en verbeterpunten van de fitplaatsen. Tot slot hebben ook gesprekken en interviews plaatsgevonden met gebruikers, niet-gebruikers, experts en potentiële samenwerkingspartners om randvoorwaarden en succesfactoren voor het gebruik van fitplaatsen in kaart te brengen. Zo hebben er interviews plaatsgevonden met de Gelderse Sportfederatie, een (speel)toestellen leverancier (Yalp), de gemeente Den Haag, de Health Club in Den Haag en een buurtsportcoach werkzaam voor verschillende afdelingen van de gemeente Den Haag. Resultaten Fitplaats Zuiderpark is de meest succesvolle locatie van de onderzochte fitplaatsen in Den Haag. Op alle observatiemomenten was hier een aanzienlijke groep mensen actief (gemiddeld 14 per uur). Op twee andere fitplaatsen (Strand en Ketelplein) zijn af en toe actieve mensen geobserveerd, maar op de overige fitplaatsen was per uur gemiddeld minder dan 1 persoon aanwezig. Er waren hierbij nauwelijks verschillen tussen de ochtend, middag en avond. Het aantal mannelijke en vrouwelijke gebruikers was ongeveer gelijk. Het percentage volwassenen (21-55 jaar) was het hoogst (47%), gevolgd door kinderen tot 12 jaar (30%), ouderen (13%) en jongeren (10%). Het percentage gebruikers van niet-Westerse afkomst was bijna vier keer hoger dan het percentage autochtone gebruikers (78% versus 22%). De meest voorkomende beweegredenen om gebruik te maken van de fitplaatsen waren het verbeteren van gezondheid, kracht en conditie. Andere opvallende resultaten uit de enquêtes zijn: • 88% vindt de fitplaats een aanwinst voor de buurt; • 66% geeft aan veel bekenden te ontmoeten op de fitplaats; • 53% heeft nieuwe contacten opgedaan door de aanleg van de fitplaats; • 34% geeft aan meer te sporten door de aanleg van de fitplaats; • 25% sport nu op de fitplaats in plaats van het doen van een andere sportieve activiteit; • 22% vraagt andere gebruikers wel eens om plaats te maken om zelf te kunnen bewegen op de fitplaats; • 0% ondervindt meer overlast sinds de aanleg van de fitplaats. Goede bereikbaarheid, goed onderhoud, een flexibel rooster, gratis kunnen sporten, afvalbakken en bankjes vinden gebruikers erg belangrijk. Suggesties ter verbetering die gebruikers hebben gegeven, zijn: meer variatie in het aanbod van fitnesstoestellen, zwaardere toestellen, beter onderhoud, minder afval, snellere afhandeling van mankementen, sportlessen, duidelijke regels, instructieborden met oefeningen voor beginners en gevorderden en een website met aanvullende informatie. Daarnaast gaven ouderen specifiek aan behoefte te hebben aan begeleiding. Niet-gebruikers gaven aan het (te) druk te hebben, het te ver te vinden en het raar te vinden om buiten te sporten. Opvallend was ook het hoge percentage respondenten (36%) dat geen enkele fitplaats in Den Haag kende. Conclusies en aanbevelingen Het merendeel van de Haagse fitplaatsen wordt momenteel niet optimaal gebruikt. Fitplaats Zuiderpark is wel een succes. Op alle observatiemomenten was hier een aanzienlijke groep mensen actief. Het minimale gebruik van de overige fitplaatsen kan onder andere worden verklaard doordat inwoners niet van het bestaan van deze fitplaatsen afweten. Promotie is dus een belangrijke factor waarop ingespeeld zal moeten worden door o.a. informatie in wijkkrantjes en op de website van de gemeente, voorlichtingsavonden, kennismakingsbijeenkomsten en structurele groepslessen op de fitplaats. Verder spelen ligging (met name zichtbaarheid) en sfeer een grote rol. Als de fitplaats niet direct zichtbaar is vanaf de openbare weg wordt aangeraden om borden te plaatsen in de omgeving van de fitplaatsen die mensen wijzen op de ligging. Het is tevens van belang de fitplaats goed te onderhouden, mankementen snel te verhelpen en er voor te zorgen dat er geen afval rondslingert op de fitplaats. Daarnaast geven resultaten aan dat als er eenmaal gebruikers aanwezig zijn, dit een stimulerende werking kan hebben. Het is daarom van belang om, o.a. via samenwerkingen met omliggende instanties en professionals er voor te zorgen dat de fitplaatsen in beeld komen en blijven. Hierbij kan gedacht worden aan wooncentra voor ouderen, buurthuizen en scholen, maar ook aan professionals als fysiotherapeuten, buurtsportcoaches, combinatie-functionarissen en begeleiding die kan worden geboden vanuit de leveranciers van de toestellen. Deze begeleiding is met name van belang om de doelgroep ouderen naar de fitplaatsen te krijgen en te houden. Belangrijke randvoorwaarden voor een succesvolle fitplaats zijn: • Bekendheid; • Zichtbaarheid; • Goede bereikbaarheid en toegankelijkheid; • Goed onderhoud. Succesfactoren van de meest gebruikte fitplaatsen zijn daarnaast: • Promotie; • Begeleiding; • Combinatie van sporten en ontmoeten; • Variatie. De randvoorwaarden en succesfactoren die uit het onderzoek naar voren zijn gekomen, zijn verwerkt in een stappenplan met 6 stappen die van belang zijn bij het aanleggen van een fitplaats en 4 stappen die van belang zijn voor het bevorderen van het gebruik van een fitplaats. Stappenplan succesvolle fitplaats 1. Definieer de visie en ambities en leidt daar het doel vanaf. 2. Bepaal de primaire doelgroep. 3. Selecteer de optimale locatie. 4. Creëer helderheid over beschikbaar budget voor participatie, ontwerp, inrichting, onderhoud en promotie. 5. Voer een netwerkanalyse en behoeftepeiling uit. 6. Bepaal samen met de gebruikers en samenwerkingspartners de optimale inrichting. 7. Bepaal hoe het gebruik kan worden gestimuleerd. 8. Creëer eigenaarschap en investeer in een netwerk van samenwerkingspartners. 9. Schep randvoorwaarden voor de sociale veiligheid. 10. Maak een onderhouds- en beheerplan.

Built Environment Influences on Emotional State Loneliness among Young Adults during Daily Activities: An Experience Sampling Approach

Loneliness among young adults is a growing concern worldwide, posing serious health risks. While the human ecological framework explains how various factors such as socio-demographic, social, and built environment characteristics can affect this feeling, still, relatively little is known about the effect of built environment characteristics on the feelings of loneliness that young people experience in their daily life activities. This research investigates the relationship between built environment characteristics and emotional state loneliness in young adults (aged 18–25) during their daily activities. Leveraging the Experience Sampling Method, we collected data from 43 participants for 393 personal experiences during daily activities across different environmental settings. The findings of a mixed-effects regression model reveal that built environment features significantly impact emotional state loneliness. Notably, activity location accessibility, social company during activities, and walking activities all contribute to reducing loneliness. These findings can inform urban planners and municipalities to implement interventions that support youngsters’ activities and positive experiences to enhance well-being and alleviate feelings of loneliness in young adults. Specific recommendations regarding the built environment are (1) to create spaces that are accessible, (2) create spaces that are especially accessible by foot, and (3) provide housing with shared facilities for young adults rather than apartments/studios.

Indoor and outdoor heat stress reduction

Age-friendly cities in the Netherlands

The World Health Organization (WHO) strives to assist and inspire cities to become more ‘age-friendly’ through the Global Age-Friendly Cities Guide. An age-friendly city offers a supportive environment that enables residents to grow older actively within their families, neighbourhoods and civil society, and offers extensive opportunities for their participation in the community. In the attempts to make cities age-friendly, ageism may interact with these developments. The goal of this study was to investigate the extent to which features of age-friendly cities, both facilitators and hindrances, are visible in the city scape of the Dutch municipalities of The Hague and Zoetermeer and whether or not ageism is manifested explicitly or implicitly. A qualitative photoproduction study based on the Checklist of Essential Features of Age-Friendly Cities was conducted in five neighbourhoods. Both municipalities have a large number of visual age-friendly features, which are manifested in five domains of the WHO model, namely Communication and information; Housing; Transportation; Community support and health services; and Outdoor spaces and buildings. Age-stereotypes, both positive and negative, can be observed in the domain of Communication and information, especially in the depiction of third agers as winners. At the same time, older people and age-friendly features are very visible in the cityscapes of both municipalities, and this is a positive expression of the changing demographics. Original article at Sage: https://doi.org/10.1177/1420326X19857216

Playing outdoors: What do children do, where and with whom?

There is an increasing interest in outdoor play, both in research and in policy. However, in (re)designing, planning and managing the public space, there is still limited attention for children’s actual playing behavior. A lot of urban planning decisions are based on adults’ perceptions of children’s playing behavior and focus on formal play spaces, rather than on their actual behavior and on other, more informal, play places children might also use. Therefore, the purpose of this study was to explore where children play outdoors, with whom and what kind of activities they are performing there. Between February 2022 and March 2023 1,127 – mainly primary school - children were systematically observed after school in three post-war residential districts in three cities in The Netherlands. The majority of the children were between 5-8 years old (50%). Above the age of 8 years, substantially more boys (70%) than girls (30%) were playing outdoors. Most of the children (79%) were playing with other children, 8% were playing alone. The playground was the most popular play space (36% of the observed children were playing there), followed by public sports fields (14%) and sidewalks (13%). With respect to the type of activities, relaxing (21%) was the most common activity, followed by ball sports (14%), climbing or hanging (11%), swinging (10%), and riding on wheels (9%). This study showed differences in play behavior by gender, age, district and play space and stress the need for a broader definition of play, and for focusing on formal as well as informal play spaces.