OBJECTIVE: To reach consensus on the most important biopsychosocial factors that influence functional capacity results in patients with chronic nonspecific musculoskeletal pain, arranged in the framework of the International Classification of Functioning, Disability and Health.DESIGN: Three-round, internet-based Delphi survey.SETTING: Not applicable.PARTICIPANTS: Participants were scientists, clinicians, and patients familiar with functional capacity testing. Scientists were invited through purposive sampling based on the number of relevant publications in peer-reviewed journals. The scientists recruited clinicians and patients through snowball sampling.INTERVENTIONS: Not applicable.MAIN OUTCOME MEASURES: Consensus was reached if at least moderate influence (25%) was achieved and an interquartile range of no more than 1 point was reached.RESULTS: Thirty-three scientists, 21 clinicians, and 21 patients from 9 countries participated. Participants reached consensus on 6 factors that can influence the outcome of the lifting test, having a median of severe influence (50%-95%): catastrophic thoughts and fear, patient adherence to "doctor's orders," internal and external motivation, muscle power, chronic pain behavior, and avoidance behavior. Motivation, chronic pain behavior, and sensation of pain were the top 3 factors affecting postural tolerance and repetitive movement functional capacity tests. Furthermore, participants reported 28 factors having a median of moderate influence (25%-49%) that could influence the outcome of lifting, postural tolerance, and repetitive movement tests.CONCLUSIONS: Overall, chronic pain behavior, motivation, and sensation of pain are the main factors that can influence functional capacity results. We recommend that scientists and clinicians, respectively, consider the most important factors when planning future studies and when interpreting functional capacity test results.
LINK
OBJECTIVE: To reach consensus on the most important biopsychosocial factors that influence functional capacity results in patients with chronic nonspecific musculoskeletal pain, arranged in the framework of the International Classification of Functioning, Disability and Health.DESIGN: Three-round, internet-based Delphi survey.SETTING: Not applicable.PARTICIPANTS: Participants were scientists, clinicians, and patients familiar with functional capacity testing. Scientists were invited through purposive sampling based on the number of relevant publications in peer-reviewed journals. The scientists recruited clinicians and patients through snowball sampling.INTERVENTIONS: Not applicable.MAIN OUTCOME MEASURES: Consensus was reached if at least moderate influence (25%) was achieved and an interquartile range of no more than 1 point was reached.RESULTS: Thirty-three scientists, 21 clinicians, and 21 patients from 9 countries participated. Participants reached consensus on 6 factors that can influence the outcome of the lifting test, having a median of severe influence (50%-95%): catastrophic thoughts and fear, patient adherence to "doctor's orders," internal and external motivation, muscle power, chronic pain behavior, and avoidance behavior. Motivation, chronic pain behavior, and sensation of pain were the top 3 factors affecting postural tolerance and repetitive movement functional capacity tests. Furthermore, participants reported 28 factors having a median of moderate influence (25%-49%) that could influence the outcome of lifting, postural tolerance, and repetitive movement tests.CONCLUSIONS: Overall, chronic pain behavior, motivation, and sensation of pain are the main factors that can influence functional capacity results. We recommend that scientists and clinicians, respectively, consider the most important factors when planning future studies and when interpreting functional capacity test results.
LINK
Musculoskeletal pain is caused by risk factors for acquiring pain and prognostic factors for the persistence of prolonged pain and is the number one causal reason for restricted participation at work. Many studies have been performed on the reasons for acquiring and the continuance of musculoskeletal pain, however, a comprehensive overview does not exist. Musculoskeletal pain may result in a reduction of the ability to perform physical work.To determine whether a person’s functional capacity is high enough to performwork, standardized functional capacity tests can be executed. One example offunctional capacity tests is to measure lifting capacity. These tests are defined as an evaluation of the capacity of activities that is used to make recommendations for participation in work while considering the person’s body functions and structures, environmental factors, personal factors and health status. How many of the latter components that should be taken into account are unclear. The results of this study can support health care professionals providing care to patients in the field of work participation by making informed decisions during diagnostic procedures.
Low back pain is the leading cause of disability worldwide and a significant contributor to work incapacity. Although effective therapeutic options are scarce, exercises supervised by a physiotherapist have shown to be effective. However, the effects found in research studies tend to be small, likely due to the heterogeneous nature of patients' complaints and movement limitations. Personalized treatment is necessary as a 'one-size-fits-all' approach is not sufficient. High-tech solutions consisting of motions sensors supported by artificial intelligence will facilitate physiotherapists to achieve this goal. To date, physiotherapists use questionnaires and physical examinations, which provide subjective results and therefore limited support for treatment decisions. Objective measurement data obtained by motion sensors can help to determine abnormal movement patterns. This information may be crucial in evaluating the prognosis and designing the physiotherapy treatment plan. The proposed study is a small cohort study (n=30) that involves low back pain patients visiting a physiotherapist and performing simple movement tasks such as walking and repeated forward bending. The movements will be recorded using sensors that estimate orientation from accelerations, angular velocities and magnetometer data. Participants complete questionnaires about their pain and functioning before and after treatment. Artificial analysis techniques will be used to link the sensor and questionnaire data to identify clinically relevant subgroups based on movement patterns, and to determine if there are differences in prognosis between these subgroups that serve as a starting point of personalized treatments. This pilot study aims to investigate the potential benefits of using motion sensors to personalize the treatment of low back pain. It serves as a foundation for future research into the use of motion sensors in the treatment of low back pain and other musculoskeletal or neurological movement disorders.
De zorg voor de 1.6 miljoen mensen met chronische musculoskeletale pijn in Nederland kan en moet beter. Hoewel fysio- en oefentherapeuten een belangrijke rol hebben in het herstel van mensen met chronische musculoskeletale pijn is de biomedische aanpak die veelal wordt gekozen niet in lijn met de nieuwste wetenschappelijke inzichten en praktijkrichtlijnen. Veel eerstelijns zorgverleners voelen zich op dit moment incompetent bij het integreren van biopsychosociale factoren in diagnostiek en behandeling bij deze patiëntengroep. Daarom is de vraag uit de beroepspraktijk: Hoe kunnen fysio- en oefentherapeuten in de eerste lijn beter in staat worden gesteld om mensen te herkennen die beperkt zijn door chronische pijn, een inschatting te maken van de complexiteit van de klachten, en te behandelen vanuit een biopsychosociale visie? Het project is opgedeeld in drie fasen. Al eerste zullen bestaande eerstelijns biopsychosociale Beweegzorg interventies in kaart worden gebracht met behulp een scoping review. Het doel hiervan is om kennishiaten te identificeren, maar ook om een set van kennis en vaardigheden op te stellen die essentieel is voor een effectieve behandeling. De tweede fase zal bestaan uit het ontwikkelen van een compleet scholingsprogramma, inclusief ondersteunende materialen zoals richtlijnen, vragenlijsten, oefeningen en intervisie-structuren. Dit totaalpakket stelt fysiotherapeuten in staat om een state-of-the-art biopsychosociale interventie vorm te geven die aansluit op de specifieke hulpvraag en de persoonlijke context patiënten. In de derde fase zal deze aanpak worden getest in een feasibility studie, met als doel om inzicht te krijgen in de haalbaarheid van het scholingsprogramma en de biopsychosociaal georiënteerde interventies. Met behulp van dit project zal er een beweging worden gemaakt in de richting van eerstelijns Beweegzorg op maat, die inhoudelijk aansluit op de tweede- en derdelijns behandelprincipes. Daarnaast is het de ambitie van dit consortium om de inzichten uit dit project breed te verspreiden over aankomende en huidige zorgprofessionals.
Aanleiding Hoe effectief zijn de chronische pijnprogramma's, vooral op de lage termijn? Die vraag leeft bij een aantal revalidatiecentra in Nederland. De revalidatiecentra behandelen patiënten met chronische musculoskeletale pijn. Veel van de patiënten hebben of krijgen te maken met persoonlijk en maatschappelijk disfunctioneren. Programma's zijn met name gericht op het beïnvloeden en veranderen van het gedrag van patiënten, zodat ze in hun dagelijks leven beter met de pijn om kunnen gaan. Zelfmanagement speelt daarbij een belangrijke rol. Echter, patiënten met chronische pijnklachten zijn lang niet altijd trouw aan hun therapie en gaan ook niet altijd goed om met een terugval. Hulpverleners in chronische-pijnbehandelteams van revalidatiecentra en ziekenhuizen constateren dat een deel van hun patiënten zelfmanagement niet volledig kunnen bestendigen in het dagelijks leven. Doelstellingen Vanuit de beroepspraktijk is de volgende vraag geformuleerd: wat is het langetermijneffect van een chronische-pijnprogramma en zijn er strategieën te ontwikkelen om een eventuele terugval te voorkomen? Deze vraag is leidend in het RAAK-project SOLACE. Het start met een onderzoek naar het langetermijneffect van een revalidatieprogramma en meet de terugval van patiënten die een programma hebben gevolgd. Daarna worden strategieën ontwikkeld die gericht zijn op gedragsbehoud. Professionals, onderzoekers, studenten en docenten werken hierbij nauw samen. Om de effectiviteit van de strategieën in de praktijk te testen, wordt een pilot uitgevoerd. Boogde resultaten Het SOLACE-project verbindt het onderwijs- en onderzoeksveld met de beroepspraktijk door het samen ontwikkelen van strategieën die het vermogen tot zelfmanagement van patiënten met chronische pijn vergroten. Verspreiding van de opgedane kennis en ervaring vindt plaats via de verschillende projectpartners en hun netwerken. Denk aan intercollegiaal overleg, stages en fysiotherapeutische en pijngenootschappen. Daarnaast zullen de resultaten geïmplementeerd worden in het onderwijs van het Instituut voor Bewegingsstudies van de Hogeschool Utrecht.
