Background: Experienced assessors show good intra-rater reproducibility (within-session and between-session agreement and reliability) when using an algometer to determine pressure pain thresholds (PPT). However, it is unknown whether novice assessors perform equally well. This study aimed to determine within and between-session agreement and reliability of PPT measurements performed by novice assessors and explored whether these parameters differed per assessor and algometer type.Methods: Ten novice assessors measured PPTs over four test locations (tibialis anterior muscle, rectus femoris muscle, extensor carpi radialis brevis muscle and paraspinal muscles C5-C6) in 178 healthy participants, using either a Somedic Type II digital algometer (10 raters; 88 participants) or a Wagner Force Ten FDX 25 digital algometer (nine raters; 90 participants). Prior to the experiment, the novice assessors practiced PPTs for 3 h per algometer. Each assessor measured a different subsample of ~9 participants. For both the individual assessor and for all assessors combined (i.e., the group representing novice assessors), the standard error of measurement (SEM) and coefficient of variation (CV) were calculated to reflect within and between-session agreement. Reliability was assessed using intraclass correlation coefficients (ICC1,1).Results: Within-session agreement expressed as SEM ranged from 42 to 74 kPa, depending on the test location and device. Between-session agreement, expressed as SEM, ranged from 36 to 76 kPa and the CV ranged from 9-16% per body location. Individual assessors differed from the mean group results, ranging from -55 to +32 kPa or from -9.5 to +6.6 percentage points. Reliability was good to excellent (ICC1,1: 0.87 to 0.95). Results were similar for both types of algometers.Conclusions: Following 3 h of algometer practice, there were slight differences between assessors, but reproducibility in determining PPTs was overall good.
De eerste uitgave van deze publicatie is in 1991 samengesteld onder auspiciën van de werkgroep "Kwaliteitsborgingsaspecten bij de vervaardiging van gelaste constructie" ressorterend onder de stuurgroep van het NIL Collectieve Onderzoeksproject "Lassen in de Ketel- en Apparatenbouw". In 2009 is deze publicatie aangepast aan de huidige stand der techniek. De inhoud van deze publicatie gaat in op de verschillende normen ten aanzien van kwaliteitsborging en de warmtehuishouding bij het lassen. Tevens wordt getracht informatie te verschaffen met betrekking tot het hoe en waarom van de "variabelen" die staan vermeld op de lasmethodebeschrijving. Dit laatst genoemde document zal in belangrijkheid gaan toenemen als instrument bij een verantwoord kwaliteitsbeleid. Bij gelaste constructies wordt uitgegaan van een minimum wanddikte van 3 mm.
In het dagelijks leven hebben we voortdurend met verschillende plastics te maken. Overal om ons heen komen we plastics tegen. Denk bijvoorbeeld aan verpakkingsmaterialen, flessen, flacons, kratten, tapijten en plastic draagtassen. Een leven zonder kunststoffen is in onze huidige maatschappij vrijwel ondenkbaar geworden. In 2014 werd er volgens Plastics Europe [1] wereldwijd maar liefst 311.000.000 ton aan kunststoffen geproduceerd, in 1950 was dit nog slechts 1.700.000 ton. Vanaf 1950 stijgt de wereldwijde productie van kunststoffen met gemiddeld 9% per jaar. Bij de huidige productiecapaciteit komt dit volgens Plastics Europe neer op gemiddeld 40 kg/jaar per hoofd van de wereldbevolking! Naar verwachting zal het gebruik van plastics verder toenemen naar gemiddeld 87 kg/jaar per hoofd van de wereldbevolking in het jaar 2050. In Nederland ligt het verbruik momenteel op gemiddeld 126 kg per inwoner. Maar volgens prognoses van VLEEM (Very Long Term Energy Environment Model) [2] zal dit groeien naar gemiddeld 220 kg per inwoner in 2050!! De toenemende vraag naar plastics wordt mede veroorzaakt omdat plastics op zich een gemakkelijk te verwerken materiaal is. Plastics zijn relatief goedkoop, hebben een lage specifieke dichtheid (t.o.v. bijvoorbeeld metalen), en zijn snel en gemakkelijk verwerkbaar.
