Dienst van SURF
© 2025 SURF
The recreational use of nitrous oxide (N2O; laughing gas) has largely expanded in recent years. Although incidental use of nitrous oxide hardly causes any health damage, problematic or heavy use of nitrous oxide can lead to serious adverse effects. Amsterdam care centres noticed that Moroccan–Dutch young adults reported neurological symptoms, including severe paralysis, as a result of problematic nitrous oxide use. In this qualitative exploratory study, thirteen young adult Moroccan–Dutch excessive nitrous oxide users were interviewed. The determinants of problematic nitrous oxide use in this ethnic group are discussed, including their low treatment demand with respect to nitrous oxide abuse related medical–psychological problems. Motives for using nitrous oxide are to relieve boredom, to seek out relaxation with friends and to suppress psychosocial stress and negative thoughts. Other motives are depression, discrimination and conflict with friends or parents. The taboo culture surrounding substance use—mistrust, shame and macho culture—frustrates timely medical/psychological treatment of Moroccan–Dutch problematic nitrous oxide users. It is recommended to use influencers in media campaigns with the aim to decrease the risks of heavy nitrous oxide use and improve treatment access. Outreach youth workers can also play an important role in motivating socially isolated users to seek medical and or psychological help.
Het recreatieve gebruik van lachgas heeft de laatste jaren een grote vlucht genomen. Hoewel incidenteel lachgasgebruik nauwelijks gezondheidsschade geeft, kan langdurig of excessief lachgasgebruik tot neurologische schade leiden. Het viel Amsterdamse zorgcentra en behandelaren op dat met name jonge Marokkaanse en Turkse Nederlanders in stadsdeel Amsterdam Nieuw-West zich meldden met neurologische symptomen, waaronder ernstige verlammingsverschijnselen na problematisch lachgasgebruik. Middels interviews met dertien jonge Marokkaans-Nederlandse gebruikers (19-28 jaar) worden de determinanten van hun problematisch lachgasgebruik belicht, inclusief de relatief lage medisch-psychische zorgvraag bij deze groep gebruikers. Van hen waren zeven jongeren (poly-)klinisch in behandeling voor hun problematische gebruik. De overige zes jongeren waren niet in behandeling, maar gebruikten wel ten minste elke week lachgas.Uit de interviews blijkt dat lachgas wordt gebruikt uit verveling en om psychosociale stress en negatieve gedachten te onderdrukken. Lachgas lijkt een panacee dat verlichting biedt. Andere motieven zijn depressie, discriminatie en conflicten met vrienden of ouders. Door de (taboe)cultuur rond middelengebruik, het wantrouwen, schaamte en machocultuur bij deze groep gebruikers bereikt de hulpverlening pas laat de Marokkaans-Nederlandse problematische lachgasgebruiker. De conclusie is dat het aanbeveling verdient om influencers in te zetten bij campagnes, gericht op de risico’s en behandeling van fors lachgasgebruik. Ook het ‘jongerenwerk’ kan een belangrijke rol spelen in het motiveren van sociaal geïsoleerde gebruikers om medisch-psychische hulp te zoeken.