Door ruimte een bepaalde vorm te geven en op een bepaalde manier in te richten, kunnen mensen in die ruimte een door hen gewenste sfeer creëren. In een klassiek vakgebied als architectuur en een jong interdisciplinair vakgebied als facility management wordt kennis ontwikkeld om die beoogde sfeer ook daadwerkelijk te kunnen realiseren, bijvoorbeeld voor organisaties en bedrijven. Huiselijkheid is daarbij een populair thema. Maar wat maakt een ruimte eigenlijk huiselijk? En hoe verhoudt die huiselijke sfeer zich tot het werk van mensen?
De huidige architectuur in de Nederlandse gezondheidszorg is doorgaans tijdloos, saai en onaantrekkelijk. We doen ons best, maar het is niet goed genoeg. Het opschalen van de grootte en het verfijnen van budgettaire en bureaucratische systemen hebben geen goed gedaan. De zorginstellingen zijn te veel gericht op het reduceren van kosten en het vermarkten van hun producten. Het gebouw werd een zorgfabriek. De menselijke maat is verdwenen, het gebouw lijkt ontzield. Toch is bouw een uitgelezen kans om maatschappelijk verantwoorde organisatievernieuwing te entameren. Een moment waarop de betekenis van architectuur en menselijke activiteiten kunnen convergeren en leiden tot betekenisvolle maatschappelijke innovaties. Maar de realiteit van alledag is dat de structuur en de technologie van de gezondheidszorgons in hun wurggreep hebben. Hoe bevrijden wij ons uit deze schijnbaar uitzichtloze ontwerpspiraal? Eenverbinding met de diversiteit aan gebruikers en grote rijkdom aan perspectieven kunnen helpen om de kwaliteit van zorgfaciliteiten grondig te verbeteren.
