The concept of the Daily Urban System (DUS) has gained relevance over the past decades as the entity to examine and explain the functionality of the urban landscape. Daily Urban Systems are usually defined and measured by the strength of commuter or shopper flows between the nodes of the system. It is important to realize that these Daily Urban Systems are the accumulated pattern of individuals making frequent, recurring trips to other localities than their own. Understanding the microeconomic decisions behind these spatial interactions will help in assessing the functional and spatial structure of DUS. In this paper is explored how, based on Dutch empirical data, the individual household’s spatial interactions shape the daily urban system and how the destination of these interactions correlates with personal and spatial variables and motives for interaction. The results show that the occurrence of non-local spatial interactions can be explained by the size-based Christallerian hierarchy of the localities of residence, but that it is the regional population – or market potential – that explains and moderates the sorting of households and the intensity and direction of their spatial interactions in the DUS, matching agglomeration theory.
What is this publication about?In this publication on ‘New urban economies’, we search for answers and insights to a key question: how can cities foster economic development and develop ‘new urban economies’. And, importantly, how can they do that:◗ in concertation with different urban stakeholders, ◗ responding adequately to key challenges and developments beyond their control, ◗ building on the cities’ own identity, industries and competences, ◗ in a sustainable way, ◗ and without compromising weaker groups.
Ook uit internationaal wetenschappelijk onderzoek blijkt dat er verschillen zijn tussen ouderen in de stad en op het platteland [3-5]. In de rijke delen van de Europese Unie hebben ouderen in de landelijke gebieden een hogere levenstevredenheid dan in de stad. Mensen lijken tevreden in een dorp, wellicht omdat het verwachtingspatroon geringer is. Als het op veroudering aankomt, biedt de hogere dichtheid van de stad een grotere nabijheid tot allerlei diensten die de kwaliteit van leven van ouderen vergroten. Door specifieke economische factoren kunnen deze diensten niet in dezelfde mate worden aangeboden in landelijke gebieden [6]. Woonomstandigheden, zo blijkt uit onderzoek [7], zijn beter voor onze ouderen in de stad dan op het platteland, hoewel de verschillen niet zo uitgesproken groot zijn. En dan heb je nog de gesegregeerde woonwijken voor ouderen, zoals in de Verenigde Staten. Denk daarbij aan Sun City Arizona en The Villages in Florida [8, 9]. Deze wijken bieden een eenheidsworst en zonderen ouderen af in een cocon van geboden comfort, waarbij zij verdwijnen uit het reguliere straatbeeld van omliggende steden. Een in vrijheid gekozen gevangenschap. Een echte seniorvriendelijke stad is een generatievriendelijke stad zoals u wilt, waar niet alleen ruimte is voor één generatie, maar voor alle generaties: van wieg tot graf.
