Kenniscafé: Langzaam denken De Baak en TNO ICT organiseerden op 15 november jl samen een kenniscafé waar MKB-ers een dialoog voerden aan de hand van de stelling: Innoveren moet je doen. In een café-achtige setting bespraken de deelnemers in een klein groepje aan een tafel het thema. De belangrijkste resultaten daarvan legden ze vast op het tafelkleed. Om te voorkomen dat mensen door elkaar heen praatten mocht alleen de persoon met het zogenaamde talking object (een poppetje) in de hand het woord voeren. Bij een nieuwe ronde wisselde iedereen van tafel, behalve één vaste persoon per tafel die fungeerde als stamgast. Die lichtte zijn nieuwe gasten in over het eerdere verloop van de dialoog aan de hand van het tafelkleed. De nieuwe groep bouwde daarop voort, tot het weer tijd was voor een nieuwe ronde. Na drie rondes vertelde iedere stamgast wat zich aan zijn tafel had afgespeeld en werd de oogst aan inzichten gedeeld en verder besproken. Christiaan Stam, gespreksleider en programmamanager over deze werkvorm: ‘Tijdens een kenniscafé gaan we niet in discussie, we zoeken de dialoog. Dialoog is een vorm van langzaam denken, gericht op diepgang. Om tot een dialoog te komen hanteren we een aantal principes, zoals het stellen van krachtige vragen, op elkaar voortbouwen en het opschorten van je oordeel.’
Kenniscafé: Langzaam denken De Baak en TNO ICT organiseerden op 15 november jl samen een kenniscafé waar MKB-ers een dialoog voerden aan de hand van de stelling: Innoveren moet je doen. In een café-achtige setting bespraken de deelnemers in een klein groepje aan een tafel het thema. De belangrijkste resultaten daarvan legden ze vast op het tafelkleed. Om te voorkomen dat mensen door elkaar heen praatten mocht alleen de persoon met het zogenaamde talking object (een poppetje) in de hand het woord voeren. Bij een nieuwe ronde wisselde iedereen van tafel, behalve één vaste persoon per tafel die fungeerde als stamgast. Die lichtte zijn nieuwe gasten in over het eerdere verloop van de dialoog aan de hand van het tafelkleed. De nieuwe groep bouwde daarop voort, tot het weer tijd was voor een nieuwe ronde. Na drie rondes vertelde iedere stamgast wat zich aan zijn tafel had afgespeeld en werd de oogst aan inzichten gedeeld en verder besproken. Christiaan Stam, gespreksleider en programmamanager over deze werkvorm: ‘Tijdens een kenniscafé gaan we niet in discussie, we zoeken de dialoog. Dialoog is een vorm van langzaam denken, gericht op diepgang. Om tot een dialoog te komen hanteren we een aantal principes, zoals het stellen van krachtige vragen, op elkaar voortbouwen en het opschorten van je oordeel.’
Boekbespeking van Sherrie Turkle, 2011, Alone Together: Why We Expect More from Technology and Less from Each Other. New York: Basic Books. Mails, sms’jes, instant messages, tweets, Skype, voicemails, Facebookberichten – via smartphones en andere apparaten zijn we vrijwel non-stop in contact met vrienden en anderen. Via chatboxen en games ontmoeten we nieuwe vrienden en voor wie graag nog meer contact wil zijn er de elektronische apparaten die graag met ons willen praten. In Amerikaanse verzorgingshuizen kletsen sociable robots lekker aan tegen demente bejaarden. Het Japanse hotel Ohnoya biedt tweepersoonskamers aan voor alleenstaande mannen en hun digitale vriendin, inclusief dubbel gedekte dinertafels. In Nederland (en elders) speelden kinderen reeds eind jaren negentig met robothuisdieren als Furby en Tamagotchi, en laat de nieuwste iPhone-knuffel Talking Carl na een aai over zijn buikje graag merken hoezeer hij is gesteld op zijn relatie met jou.
