Urban commons is presented as a challenge of collaborative governance. This study delivers a normative perspective to analyse and evaluate processes and outcomes of the governance of urban commons. It demonstrates the development and application of the perspective in action research on Amsterdam’s Zero Waste Lab case, as a way to better understand successful and failing institutions in a concrete practice and to design interventions for improvement. Consequently, the (im)plausibility of collective action in urban communities and the participation of public actors present dilemmas for urban commons. The study specifically synthesises urban commons and collaborative governance scholarship and relates also in general to the transition towards co-creation in governing the city, e.g. in public administration or planning.
This paper addresses the design dilemmas that arise when distributed ledger technologies (DLT) are to be applied in the governance of artificial material commons. DLTs, such as blockchain, are often presented as enabling technologies for self-governing communities, provided by their consensus mechanisms, transparent administration, and incentives for collaboration and cooperation. Yet, these affordances may also undermine public values such as privacy and displace human agency in governance procedures. In this paper, the conflicts regarding the governance of communities which collectively manage and produce a commons are discussed through the case of a fictional energy community. Three mechanisms are identified in this process: tracking use of and contributions to the commons; managing resources, and negotiating the underlying rule sets and user rights. Our effort is aimed at contributing to the HCI community by introducing a framework of three mechanisms and six design dilemmas that can aid in balancing conflicting values in the design of local platforms for commons-based resource management.
Physical activity provides substantial health benefits yet physical inactivity is one of the most challenging problems of these days. Development in mHealth and eHealth applications, such as wearable technology, create vast opportunities but are still insufficiently used to promote sustainable physical activity. To enhance the development of such products, participation and cooperation of professionals with different knowledge and expertise is required. We developed a board game called COMMONS to enhance interdisciplinary collaboration in the design of health-related wearable technologies. In this paper we present the design process of COMMONS, results of the play sessions and discuss the future development of COMMONS and the possible implications within the field of Human-Computer Interaction.
Agriculture; Macro-Micro-Macro perspective; Public goods and Public bads; Collective action; Commons; Opposite concerns; Farmers and Peasants; Anthropology
In april 2020 is de ontwerp-structuurvisie van het Centraal Innovation District 2040 besproken in de gemeenteraad. Deze structuurvisie is opgesteld vóór de coronauitbraak. Maar de coronauitbraak laat zien dat de wijze waarop we tot voor kort over de inrichting van steden hebben nagedacht, wellicht niet meer van deze tijd is. De ‘1,5 meter samenleving’ leidt er toe dat mensen elkaar minder vaak ontmoeten. Het risico bestaat dan ook dat (sociale) eenzaamheid in steden toeneemt. Uit onderzoek blijkt dat inwoners van Den Haag vaker dan inwoners van andere grote steden gevoelens van eenzaamheid ervaren. Het organiseren van ontmoeting in de openbare ruimte is dan ook van belang in het tegengaan van sociale eenzaamheid. Aangezien de verwachting is dat de huidige pandemie niet de laatste zal zijn, is het belangrijk om na te denken over de vraag hoe pandemieproof de structuurvisie voor het CID is. De focus van de challenge is op de vraag welke aanpassingen in de huidige structuurvisie noodzakelijk zijn, gegeven de fysieke afstand, en hoe de gebouwde omgeving juist nu ontmoeting (op afstand) kan stimuleren. Voor deze challenge zullen studenten vanuit verschillende opleidingen van de Universiteit Leiden, De Haagse Hogeschool en InHolland aan de slag gaan met die vraag, waarbij ze tijdens 4 workshops nadenken over herontwerp van een afgebakend gebied binnen het CID. Ze vertrekken daarbij vanuit het idee van architecture of the commons: hoe gebruikt een individu de ruimte waar hij/zij dagelijks gebruik van maakt? De opzet van de workshops maakt het mogelijk om op afstand te ontwerpen, waarbij studenten met uiteenlopende achtergronden aan de workshops deel zullen nemen. Het project is een voorbereiding op toekomstige (interdisciplinaire) challenges die voor studenten van verschillende kennisinstellingen georganiseerd gaan worden. In deze workshops doen studenten aanbevelingen die vervolgens in een document en via een website worden gevisualiseerd en gepresenteerd.
MKB-bedrijven op het gebied van architectuur, gebiedsontwikkeling, ontwerp, digital design en technologie-ontwikkeling zien een nieuwe ‘markt’ ontstaan in de toenemende interesse voor de stedelijke commons. Dat zijn lokale gemeenschappen waarin mensen resources zoals energie, mobiliteit of woonruimte met elkaar delen en beheren, op een duurzame en pro-sociale manier. MKB-bedrijven zien kansen om in co-creatie met deze leefgemeenschappen nieuwe diensten en producten te ontwikkelen waarmee bewoners hun hulpbronnen gemeenschappelijk kunnen managen. MKB-bedrijven zien de ontwikkeling van stedelijke commons daarnaast als mogelijke oplossing voor urgente maatschappelijke vraagstukken en missies op het gebied van inclusieve woningbouw, duurzaamheid en de energietransitie. Voor het goed functioneren van de commons is een heldere articulatie en implementatie van hun onderliggende (maatschappelijke) waarden essentieel. Dit vraagt van MKB-bedrijven een zoektocht naar nieuwe manieren van gebieds- en technologie-ontwikkeling in samenwerking met bewoners. Een specifiek probleem daarbij betreft het vertalen van de commons-waarden naar een technologisch systeem dat het gezamenlijk beheer van hulpbronnen mogelijk maakt. Hiervoor wordt veel verwacht van digitale platformen en distributed ledgers technologies zoals de blockchain. Dit zijn databases die precies bijhouden wie wat bijdraagt en gebruikt. Ze koppelen zo’n boekhouding ook aan rechten, plichten en reputaties van de deelnemers. Bij de inrichting van zo’n systeem moeten ontwerpers steeds keuzes maken en rekening houden met spanningen tussen bijvoorbeeld privacy en transparantie, of individuele en collectieve belangen. In dit ontwerpproces stuiten MKBs op een kennishiaat. Hoe kunnen de onderliggende (maatschappelijke) waarden van commons-gemeenschappen 1) worden gearticuleerd en 2) vertaald naar een ontwerp voor de organisatie van een stedelijke commons met behulp van digitale platformen? Dit onderzoek verkent deze vragen in een fieldlab in Amersfoort, op twee ‘transfersites’ in Amsterdam en Birmingham, en met community of practice partners. Samen met hen worden een set design-principes en richtlijnen ontwikkeld voor het ontwerp van DLTs voor de stedelijke commons.
