Breast cancer is the most prevalent form of cancer that affects women worldwide, posing a significant burden on public health. While advancements in early detection and improved treatments have led to a remarkable 90% five-year survival rate and an 83% ten-year survival rate, this has also resulted in more prophylactic mastectomies being performed. Despite advancements in breast-conserving techniques, immunotherapy, and hormone therapy, many women still undergo mastectomies as part of their cancer treatment. In all cases, this results in scarring, and additional side effects from treatment modalities may arise. The loss of a breast can profoundly impact health-related quality of life (HRQoL). Although HRQoL has improved greatly during the recent years, systematic and local therapy having side effects is not uncommon, and this needs more attention.
Breast cancer is the most prevalent form of cancer that affects women worldwide, posing a significant burden on public health. While advancements in early detection and improved treatments have led to a remarkable 90% five-year survival rate and an 83% ten-year survival rate, this has also resulted in more prophylactic mastectomies being performed. Despite advancements in breast-conserving techniques, immunotherapy, and hormone therapy, many women still undergo mastectomies as part of their cancer treatment. In all cases, this results in scarring, and additional side effects from treatment modalities may arise. The loss of a breast can profoundly impact health-related quality of life (HRQoL). Although HRQoL has improved greatly during the recent years, systematic and local therapy having side effects is not uncommon, and this needs more attention.
Internationaal onderzoek laat zien dat ingrijpende jeugdervaringen, ook wel Adverse Childhood Experiences (ACE’s) genoemd, een sleutelrol spelen in de ontwikkeling van jeugdigen en hun (latere) psychische en fysieke gezondheid (o.a. Felitti et al., 1998; McLaughlin, 2016). Jeugdigen met verstandelijke beperkingen en hun ouders zijn helaas sterk ondervertegenwoordigd in internationaal onderzoek naar ACE’s, terwijl het belangrijk is dat de huidige inzichten ook kunnen bijdragen aan de verbetering van hun gezondheid en welzijn (o.a. Keesler, 2014; Northway, 2017). Uit verschillende studies blijkt namelijk dat mensen met een verstandelijke beperking vaker geestelijke en fysieke gezondheidsproblemen hebben (Northway, 2017). Daarnaast blijkt dat zij vaker worden blootgesteld aan een groter aantal ingrijpende levensgebeurtenissen (o.a. Emerson, 2015; Mason-Roberts et al., 2018) en dat deze blootstelling gerelateerd is aan een verhoogd risico op geestelijke gezondheidsproblemen (zie Vervoort-Schel et al., 2018 voor verwijzingen). De premisse van de ACE’s-studies is dat het voorkomen of verminderen van ingrijpende jeugdervaringen een positieve invloed heeft op gezondheid en welzijn in het leven (Northway, 2017). Het is veelbelovend om daar verder onderzoek naar te doen.
