Closing the loop of products and materials in Product Service Systems (PSS) can be approached by designers in several ways. One promising strategy is to invoke a greater sense of ownership of the products and materials that are used within a PSS. To develop and evaluate a design tool in the context of PSS, our case study focused on a bicycle sharing service. The central question was whether and how designers can be supported with a design tool, based on psychological ownership, to involve users in closing the loop activities. We developed a PSS design tool based on psychological ownership literature and implemented it in a range of design iterations. This resulted in ten design proposals and two implemented design interventions. To evaluate the design tool, 42 project members were interviewed about their design process. The design interventions were evaluated through site visits, an interview with the bicycle repairer responsible, and nine users of the bicycle service. We conclude that a psychological ownership-based design tool shows potential to contribute to closing the resource loop by allowing end users and service provider of PSS to collaborate on repair and maintenance activities. Our evaluation resulted in suggestions for revising the psychological ownership design tool, including adding ‘Giving Feedback’ to the list of affordances, prioritizing ‘Enabling’ and ‘Simplification’ over others and recognize a reciprocal relationship between service provider and service user when closing the loop activities.
Closing the loop of products and materials in Product Service Systems (PSS) can be approached by designers in several ways. One promising strategy is to invoke a greater sense of ownership of the products and materials that are used within a PSS. To develop and evaluate a design tool in the context of PSS, our case study focused on a bicycle sharing service. The central question was whether and how designers can be supported with a design tool, based on psychological ownership, to involve users in closing the loop activities. We developed a PSS design tool based on psychological ownership literature and implemented it in a range of design iterations. This resulted in ten design proposals and two implemented design interventions. To evaluate the design tool, 42 project members were interviewed about their design process. The design interventions were evaluated through site visits, an interview with the bicycle repairer responsible, and nine users of the bicycle service. We conclude that a psychological ownership-based design tool shows potential to contribute to closing the resource loop by allowing end users and service provider of PSS to collaborate on repair and maintenance activities. Our evaluation resulted in suggestions for revising the psychological ownership design tool, including adding ‘Giving Feedback’ to the list of affordances, prioritizing ‘Enabling’ and ‘Simplification’ over others and recognize a reciprocal relationship between service provider and service user when closing the loop activities.
The number of light commercial vehicles (LCV) in cities is growing, which puts increasing pressure on the livability of cities. Freight vehicles are large contributors to polluting air and CO2 emissions and generate problems in terms of safety, noise and loss of public space. Small electric freight vehicles and cargo bikes can offer a solution, as they take less space, can maneuver easily and do not emit local pollution. There is an increasing interest in these vehicle, called light electric freight vehicles (LEFV’s), among logistic service providers in European cities. However, various technical and operational challenges impede large scale implementation. Within the two-year LEVV-LOGIC project, (2016-2018) the use of LEFV’s for city logistics is explored. The project combines expertise on logistics, vehicle design, charging infrastructure and business modelling to find the optimal concept in which LEFV’s can be a financial competitive alternative for conventional freight vehicles. This contribution to EVS30 will present the project’s first year results, showing the guideline for and the applied design of LEFV for future urban city logistics.
Beleidsmakers en educatieve instellingen voorzien van inzichten in fietsgedrag en verkeerssituaties. Dit raak publiekssubsidievoorstel presenteert een innovatief multidisciplinair project dat zich richt op leveren van deze inzichten d.m.v. geavanceerde AI technologie.
Fietsen is diepgeworteld in de Nederlandse cultuur en draagt bij aan een duurzame, gezonde en mobiele samenleving. Met de opkomst van nieuwe (elektrische) vervoersmiddelen, neemt ook de complexiteit van het verkeer toe en ontstaan er nieuwe veiligheidsuitdagingen. Om deze effectief aan te pakken, is het van groot belang om beleidsmakers en educatieve instellingen te voorzien van diepgaande inzichten in fietsgedrag en verkeerssituaties. Met dit project richten we ons op het leveren van deze inzichten door middel van geavanceerde AI-technologieën. De huidige software-oplossingen gericht op het verbeteren van de verkeersveiligheid zijn vaak beperkt in hun functionaliteit en toepassingsgebied. Ze richten zich voornamelijk op het tellen en volgen van verkeersdeelnemers, zonder de complexiteit van fietsverkeer te analyseren. Ons project onderscheidt zich door het gebruik van recente state-of-the-art AI-methoden om complexe verkeerssituaties en fietsgedrag automatisch te analyseren en te classificeren. Ons AI-gestuurde systeem maakt gebruik van Nederlandse videobeelden afkomstig van zowel statische camera's als camera's gemonteerd op fietsers. Hierdoor kunnen we onveilig fietsgedrag en risicovolle situaties herkennen en aanbevelingen doen aan beleidsmakers voor infrastructuuraanpassingen. Het implementeren van AI in opleidingen zoals ruimtelijke ordening zal leiden tot een verfrissend curriculum dat studenten future-proof opleidt. Samen werken we aan de ruimtelijke ontwikkeling van de toekomst. Bovendien kunnen de AI-tools worden gebruikt om lesmateriaal te ontwikkelen, waardoor zij beter inzicht krijgen in de factoren die bijdragen aan onveilige situaties en hoe zij hun gedrag kunnen aanpassen om het risico op ongevallen te verminderen. Het aanvragende consortium bestaat uit een multidisciplinair team van onderzoekers en studenten uit de AI, computer vision, verkeerspsychologie, verkeerskunde en ruimtelijke ontwikkeling, die samenwerken met publieke instellingen en commerciële partners aan een open-source intelligent softwaresysteem. Samengevat zal dit project niet alleen de huidige kennis over fietsgedrag en verkeersveiligheid uitbreiden, maar ook de manier waarop beleidsmakers en educatieve instellingen met deze kwesties omgaan transformeren.
De Maatschappelijke Waarde van Fietsen Elektrische fietsen worden steeds populairder, zowel voor personen als voor vracht. Moderne e-bikes worden daarnaast steeds krachtiger waardoor de benodigde spierkracht ten opzichte van de elektromotor afneemt. Hiermee wordt het verschil tussen volledig elektrisch aangedreven voertuigen en e-(bak)fietsen steeds kleiner. Twee fietsfabrikanten, Van Raam en Nijland Cycling, krijgen regelmatig vragen over het ontwikkelen van voertuigen zonder trapaandrijving. Voor deze bedrijven, met een lange traditie in fietsenbouw, is het moeilijk inschatten in hoeverre een transitie naar 100% elektrisch zal doorzetten naast de markt voor fietsen met trapondersteuning. Vandaar dat men op zoek is naar de maatschappelijke meerwaarde, nu en in de toekomst, voor trapondersteuning, zowel voor personen als voor vrachtfietsen. Ontwikkeling en innovatie op een nieuw terrein (volledig elektrische aandrijving) kan interessant zijn, maar mocht blijken dat de huidige trend van het fietsen in de toekomst zal doorzetten, dan zullen deze bedrijven zich blijven richten op de doorontwikkeling van hun bestaande productlijnen. De verwachting is dat energieverbruik en gezondheid de meerwaarde voor fietsen zullen bepalen. Het doel van dit onderzoek is daarom om beter zicht te krijgen op de vraag wat de maatschappelijke waarde van fietsen is t.o.v. volledig elektrische aandrijving en wat dit betekent voor de fietsindustrie. De centrale vraag die zal worden beantwoord is: Hoe kan de maatschappelijke meerwaarde van fietsen (voor nu en de toekomst) worden bepaald en wat is dan de specifieke bijdrage van de spierkracht in ritten op een voertuig met trap-ondersteuning. Het resultaat is een eerste indicatie van de bijdrage van fietsers aan de energieprestatie en zullen aanbevelingen worden gedaan hoe een en ander kan worden vertaald naar gezondheidsclaims en andere maatschappelijke belangen. Deze zijn van belang bij het maken van een ontwerp voor een Maatschappelijke Kosten baten Analyse voor de fiets. (woorden samenvatting: 292; projectvoorstel: 1408 (t/m hoofdstuk 7))
