Zoekresultaten

Effect of avatar-owner resemblance on experience in immersive virtual environments

Enhancing Service Interactions with Conversational Agents

In de afgelopen jaren hebben technologische ontwikkelingen de aard van dienstverlening ingrijpend veranderd (Huang & Rust, 2018). Technologie wordt steeds vaker ingezet om menselijke servicemedewerkers te vervangen of te ondersteunen (Larivière et al., 2017; Wirtz et al., 2018). Dit stelt dienstverleners in staat om meer klanten te bedienen met minder werknemers, waardoor de operationele efficiëntie toeneemt (Beatson et al., 2007). Deze operationele efficiëntie leidt weer tot lagere kosten en een groter concurrentievermogen. Ook voor klanten kan de inzet van technologie voordelen hebben, zoals betere toegankelijkheid en consistentie, tijd- en kostenbesparing en (de perceptie van) meer controle over het serviceproces (Curran & Meuter, 2005). Mede vanwege deze beoogde voordelen is de inzet van technologie in service-interacties de afgelopen twee decennia exponentieel gegroeid. De inzet van zogenaamde conversational agents is een van de belangrijkste manieren waarop dienstverleners technologie kunnen inzetten om menselijke servicemedewerkers te ondersteunen of vervangen (Gartner, 2021). Conversational agents zijn geautomatiseerde gesprekspartners die menselijk communicatief gedrag nabootsen (Laranjo et al., 2018; Schuetzler et al., 2018). Er bestaan grofweg drie soorten conversational agents: chatbots, avatars, en robots. Chatbots zijn applicaties die geen virtuele of fysieke belichaming hebben en voornamelijk communiceren via gesproken of geschreven verbale communicatie (Araujo, 2018;Dale, 2016). Avatars hebben een virtuele belichaming, waardoor ze ook non-verbale signalen kunnen gebruiken om te communiceren, zoals glimlachen en knikken (Cassell, 2000). Robots, ten slotte, hebben een fysieke belichaming, waardoor ze ook fysiek contact kunnen hebben met gebruikers (Fink, 2012). Conversational agents onderscheiden zich door hun vermogen om menselijk gedrag te vertonen in service-interacties, maar op de vraag ‘hoe menselijk is wenselijk?’ bestaat nog geen eenduidig antwoord. Conversational agents als sociale actoren Om succesvol te zijn als dienstverlener, is kwalitatief hoogwaardige interactie tussen servicemedewerkers en klanten van cruciaal belang (Palmatier et al., 2006). Dit komt omdat klanten hun percepties van een servicemedewerker (bijv. vriendelijkheid, bekwaamheid) ontlenen aan diens uiterlijk en verbale en non verbale gedrag (Nickson et al., 2005; Specht et al., 2007; Sundaram & Webster, 2000). Deze klantpercepties beïnvloeden belangrijke aspecten van de relatie tussen klanten en dienstverleners, zoals vertrouwen en betrokkenheid, die op hun beurt intentie tot gebruik, mond-tot-mondreclame, loyaliteit en samenwerking beïnvloeden (Hennig-Thurau, 2004; Palmatier et al., 2006).Er is groeiend bewijs dat de uiterlijke kenmerken en communicatieve gedragingen (hierna: menselijke communicatieve gedragingen) die percepties van klanten positief beïnvloeden, ook effectief zijn wanneer ze worden toegepast door conversational agents (B.R. Duffy, 2003; Holtgraves et al., 2007). Het zogenaamde ‘Computers Als Sociale Actoren’ (CASA paradigma vertrekt vanuit de aanname dat mensen de neiging hebben om onbewust sociale regels en gedragingen toe te passen in interacties met computers, ondanks het feit dat ze weten dat deze computers levenloos zijn (Nass et al., 1994). Dit kan verder worden verklaard door het fenomeen antropomorfisme (Epley et al., 2007; Novak & Hoffman, 2019). Antropomorfisme houdt in dat de aanwezigheid van mensachtige kenmerken of gedragingen in niet-menselijke agenten, onbewust cognitieve schema's voor menselijke interactie activeert (Aggarwal & McGill, 2007; M.K. Lee et al., 2010). Door computers te antropomorfiseren komen mensen tegemoet aan hun eigen behoefte aan sociale verbinding en begrip van de sociale omgeving (Epley et al., 2007; Waytz et al., 2010). Dit heeft echter ook tot gevolg dat mensen cognitieve schema’s voor sociale perceptie toepassen op conversational agents.

Spelmechanismes voor karakterontwikkeling

Dit artikel vergelijkt de typische spelmechanismen voor karakterontwikkeling in twee game genres: role‐playing games en action‐adventure games. Voor beide genres zijn avatars en hun ontwikkeling belangrijk. Maar, zoals zal blijken, gebruiken beide genres heel ander type spelregels en geven hierdoor een geheel andere invulling aan karakterontwikkeling in games.

Interaction fields: intuitive sketch-based steering behaviors for crowd simulation.

The real-time simulation of human crowds has many applications. In a typical crowd simulation, each person ('agent') in the crowd moves towards a goal while adhering to local constraints. Many algorithms exist for specific local ‘steering’ tasks such as collision avoidance or group behavior. However, these do not easily extend to completely new types of behavior, such as circling around another agent or hiding behind an obstacle. They also tend to focus purely on an agent's velocity without explicitly controlling its orientation. This paper presents a novel sketch-based method for modelling and simulating many steering behaviors for agents in a crowd. Central to this is the concept of an interaction field (IF): a vector field that describes the velocities or orientations that agents should use around a given ‘source’ agent or obstacle. An IF can also change dynamically according to parameters, such as the walking speed of the source agent. IFs can be easily combined with other aspects of crowd simulation, such as collision avoidance. Using an implementation of IFs in a real-time crowd simulation framework, we demonstrate the capabilities of IFs in various scenarios. This includes game-like scenarios where the crowd responds to a user-controlled avatar. We also present an interactive tool that computes an IF based on input sketches. This IF editor lets users intuitively and quickly design new types of behavior, without the need for programming extra behavioral rules. We thoroughly evaluate the efficacy of the IF editor through a user study, which demonstrates that our method enables non-expert users to easily enrich any agent-based crowd simulation with new agent interactions.

How real do you see yourself in VR? The effect of user-avatar resemblance on virtual reality experiences and behaviour

Online evaluation of text-to-sign translation by deaf end users

We present a number of methodological recommendations concerning the online evaluation of avatars for text-to-sign translation, focusing on the structure, format and length of the questionnaire, as well as methods for eliciting and faithfully transcribing responses.