De publicatie ‘De kracht van verbinding: Loopbaanthematieken in het licht van veranderende beroepsbeelden” is modulair opgebouwd. Iedere module behandelt een stukje van de thematiek, waarbij steeds vanuit een ander perspectief wordt gekeken: vanuit kiezende jongeren, vanuit de veranderingen die plaatsvinden in de maatschappij en die ons werk beïnvloeden, vanuit de Nederlandse arbeidsmarkt, vanuit onderwijsorganisaties en vanuit arbeidsorganisaties.
De publicatie ‘De kracht van verbinding: Loopbaanthematieken in het licht van veranderende beroepsbeelden” is modulair opgebouwd. Iedere module behandelt een stukje van de thematiek, waarbij steeds vanuit een ander perspectief wordt gekeken: vanuit kiezende jongeren, vanuit de veranderingen die plaatsvinden in de maatschappij en die ons werk beïnvloeden, vanuit de Nederlandse arbeidsmarkt, vanuit onderwijsorganisaties en vanuit arbeidsorganisaties.
Het wrijft en schuurt in de samenwerking tussen ervaringsdeskundigen en professionals, blijkt uit de praktijk. Dit zou kunnen komen doordat er wederzijds onbegrip is voor elkaars kennis. Ook zijn er vooroordelen over en weer die een negatieve invloed kunnen hebben op hoe men elkaars werk waardeert. Er is nog veel te winnen in de samenwerking. Dat vraagt begrip van weerszijden en verder onderzoek naar waarom het precies zo moeizaam gaat.
LINK
De wereld heeft te maken met een steeds grotere groep ouderen met dementie, zo ook in Nederland. Deze groep heeft extra zorg en aandacht nodig, hetgeen extra druk legt op de zorg, zowel voor professionele zorg als voor de mantelzorg. Sociale robots hebben de potentie om daarin ondersteuning te bieden, bijvoorbeeld door het geven van enige structuur in de dag. We zien dan ook steeds meer verzorgingstehuizen die een sociale robot aanschaffen om dergelijke ondersteuning te implementeren. Echter, als gevolg van technologische beperkingen is de communicatie tussen robot en de oudere gebruiker vaak inadequaat. Daarbovenop is het gebruik van de robots voor zorgmedewerkers dermate complex en ontbreken heldere werkprotocollen. Om deze problemen aan te pakken heeft de creatieve industrie meer inzicht nodig in de volgende aspecten: 1) hoe de robots met bestaande technologie voldoende betrouwbaar met ouderen kunnen communiceren; 2) hoe de zorgverlener de robots efficiënt en effectief kunnen bedienen; en 3) hoe deze activiteiten zouden moeten worden opgenomen in het werkprotocol.In dit project doen we, samen met Smartrobot.Solutions, onderzoek hoe we dit kunnen realiseren. Op alle vlakken wordt dit onderzoek uitgevoerd in co-creatie met alle stakeholders: de robot-ontwerper, ouderen, professionele verzorgers (inclusief hun managers) en mantelzorgers. Doel is om een geëvalueerd prototype te ontwikkelen dat implementeerbaar is in de zorg. Kennis die we op deze wijze ontwikkelen biedt de creatieve industrie handvaten om robots te ontwerpen die daadwerkelijk een meerwaarde kan geven aan ouderen met dementie doordat ze hen op een gepersonaliseerde en effectieve wijze structuur aan de dag geeft, en waarbij de zorglast wordt vermindert. Hierdoor wordt de acceptatie en daarmee de duurzame inzet van dergelijke sociale robots gewaarborgd. Er zal daarna echter nog meer doorontwikkeling en onderzoek noodzakelijk zijn voor hun inzetbaarheid op grotere schaal. Om dit laatste te realiseren, zullen we een vervolgonderzoek schrijven.
De wereld heeft te maken met een steeds grotere groep ouderen met dementie, zo ook in Nederland. Deze groep heeft extra zorg en aandacht nodig, hetgeen extra druk legt op de zorg, zowel voor professionele zorg als voor de mantelzorg. Sociale robots hebben de potentie om daarin ondersteuning te bieden, bijvoorbeeld door het geven van enige structuur in de dag. We zien dan ook steeds meer verzorgingstehuizen die een sociale robot aanschaffen om dergelijke ondersteuning te implementeren. Echter, als gevolg van technologische beperkingen is de communicatie tussen robot en de oudere gebruiker vaak inadequaat. Daarbovenop is het gebruik van de robots voor zorgmedewerkers dermate complex en ontbreken heldere werkprotocollen. Om deze problemen aan te pakken heeft de creatieve industrie meer inzicht nodig in de volgende aspecten: 1) hoe de robots met bestaande technologie voldoende betrouwbaar met ouderen kunnen communiceren; 2) hoe de zorgverlener de robots efficiënt en effectief kunnen bedienen; en 3) hoe deze activiteiten zouden moeten worden opgenomen in het werkprotocol. In dit project doen we, samen met Smartrobot.Solutions, onderzoek hoe we dit kunnen realiseren. Op alle vlakken wordt dit onderzoek uitgevoerd in co-creatie met alle stakeholders: de robot-ontwerper, ouderen, professionele verzorgers (inclusief hun managers) en mantelzorgers. Doel is om een geëvalueerd prototype te ontwikkelen dat implementeerbaar is in de zorg. Kennis die we op deze wijze ontwikkelen biedt de creatieve industrie handvaten om robots te ontwerpen die daadwerkelijk een meerwaarde kan geven aan ouderen met dementie doordat ze hen op een gepersonaliseerde en effectieve wijze structuur aan de dag geeft, en waarbij de zorglast wordt verminderd. Hierdoor wordt de acceptatie en daarmee de duurzame inzet van dergelijke sociale robots gewaarborgd. Er zal daarna echter nog meer doorontwikkeling en onderzoek noodzakelijk zijn voor hun inzetbaarheid op grotere schaal. Om dit laatste te realiseren, zullen we een vervolgonderzoek schrijven.
