Within the context of the Iliad project, the authors present technical challenges and the first results of having valid 3D scenes of (non-)existing offshore wind farms procedurally and automatically generated within either the Unreal or Unity game engine. The Iliad – Digital Twins of the Ocean project (EU Horizon 2020) aims to develop a ‘system of systems’ for creating cutting-edge digital twins of specific sea and ocean areas for diverse purposes related to their sustainable use and protection. One of the Iliad pilots addresses the topic of offshore floating wind farm construction or maintenance scenario testing and validation using the Unity 3D game engine. This work will speed up the development of these scenarios by procedurally and automatically creating the Unity 3D scene rather than manually (which is done at present). The main technical challenges concern the data-driven approach, in which a JSON configuration file drives the scene creation. The first results show a base wind farm running in Unreal 5.1. The final product will be able to handle environmental conditions, biological conditions, and specific human activities as input parameters.
The 3D Additivist Cookbook, devised and edited by Morehshin Allahyari & Daniel Rourke, is a free compendium of imaginative, provocative works from over 100 world-leading artists, activists and theorists. The 3D Additivist Cookbook contains .obj and .stl files for the 3D printer, as well as critical and fictional texts, templates, recipes, (im)practical designs and methodologies for living in this most contradictory of times.
MULTIFILE
Single-Use Plastics (SUPs) are at the centre of European Union Agenda aiming at reducing the plastic soup with the EU Directive 2019/904. SUPs reduction is pivotal also in the Dutch Government Agenda for the transition to a Circular Economy by 2050. Worldwide the data on SUPs use and disposal are impressive: humans use around 1.2 million plastic bottles per minute; approximately 91% of plastic is not recycled (www.earthday.org/fact-sheet-single-use-plastics/). While centralised processes of waste collection, disposal, and recycling strive to cope with such intense use of SUPs, the opportunities and constraints of establishing a networked grid of facilities enacting processes of SUPs collection and recycling with the active involvement of local community has remained unexplored. The hospitality sector is characterised by a widespread capillary network of small hospitality firms nested in neighbourhoods and rural communities. Our research group works with small hospitality firms, different stakeholders, and other research groups to prompt the transition of the hospitality sector towards a Circular Economy embracing not only the environmental and economic dimensions but also the social dimension. Hence, this project explores the knowledge and network needed to build an innovative pilot allowing to close the plastic loop within a hospitality facility by combining a 3D printing process with social inclusiveness. This will mean generating key technical and legal knowledge as well as a network of strategic experts and stakeholders to be involved in an innovative pilot setting a 3D printing process in a hospitality facility and establishing an active involvement of the local community. Such active involvement of the local inhabitants will be explored as SUPs collectors and end-users of upcycled plastics items realised with the 3D printer, as well as through opportunities of vocational training and job opportunities for citizens distant from the job market.
Hoogwaardig afvalhout van bewoners, bouwbedrijven en meubelmakers blijft momenteel ongebruikt omdat het te arbeidsintensief is om grote hoeveelheden ongelijke stukken hout van verschillende afmetingen en soorten te verwerken. Waardevol hout wordt waardeloos afval, tegen de principes van de circulaire economie in. In CW.Code werken Powerhouse Company, Bureau HUNC en Vrijpaleis samen met de HvA om te onderzoeken hoe een toegankelijke ontwerptool te ontwikkelen om upcycling en waardecreatie van afvalhout te faciliteren. In andere projecten hebben HvA en partners verschillende objecten gemaakt van afvalhout: een stoel, een receptiebalie, kleine meubels en objecten voor de openbare ruimte, vervaardigd met industriële robots. Deze objecten zijn 3D gemodelleerd met behulp van specifieke algoritmen, in de algemeen gebruikte ontwerpsoftware Rhino en Grasshopper. De projectpartners willen nu onderzoeken hoe deze algoritmen via een toegankelijke tool bruikbaar te maken voor creatieve praktijken. Deze tool integreert generatieve ontwerpalgoritmen en regelsets die rekening houden met beschikbaar afvalhout, en de ecologische, financiële en sociale impact van resulterende ontwerpen evalueren. De belangrijkste ontwerpparameters kunnen worden gemanipuleerd door ontwerpers en/of eindgebruikers, waardoor het een waardevol hulpmiddel wordt voor het co-creëren van circulaire toepassingen voor afvalhout. Dit onderzoek wordt uitgevoerd door HvA Digital Production Research Group, met bovengenoemde partners. HUNC heeft ervaring met stadsontwikkeling waarbij gebruik wordt gemaakt van lokaal gekapt afvalhout. Vrijpaleis biedt toegang tot een actieve, lokale community van makers met een sterke band met buurtbewoners. Powerhouse Company heeft ervaring in het ontwerpen met hout in de bouw. Alle drie kunnen profiteren van slimmere circulaire ontwerptools, waarbij beschikbaar materiaal, productiebeperkingen en impactevaluatie worden geïntegreerd. De tool wordt ontwikkeld en getest voor twee designcases: een binnenmeubelobject en een buitengevelelement. Bevindingen hiervan zullen leidend zijn bij de ontwikkeling van de tool. Na afronding van het project is een bètaversie gereed voor validatie door ontwerpers, bewonerscollectieven en onderzoek/onderwijs van de HvA.
Aanleiding: Voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel (door bijvoorbeeld een beroerte of dementie) is het opnieuw aanleren en uitvoeren van dagelijkse bewegingen, zoals lopen, complex. Dat deze bewegingsproblematiek vaak vergezeld gaat van cognitieve problematiek (zoals geheugenstoornissen) maakt het nog eens extra moeilijk. Therapeuten constateren dat de huidige, meestal verbale aanpak onvoldoende resultaat bij deze doelgroep oplevert. Bovendien moeten ze door de verwachte toename van het aantal cliënten en de kortere behandeltijd op zoek gaan naar betere oplossingen. Nieuwe wetenschappelijke inzichten geven aan dat impliciet (onbewust) motorisch leren juist voor deze cliënten een oplossing kan zijn. Doelstelling In dit RAAK-project onderzoekt het projectteam welke kennis therapeuten nodig hebben om de onbewuste motorische leerstrategieën 'analogieleren', 'foutloos leren' en 'observationeel leren' toe te passen. Ook kijken zij hoe therapeuten ondersteunende technologieën in kunnen zetten om het effectief en efficiënt aanleren en zelfstandig oefenen van het lopen bij cliënten na een beroerte mogelijk te maken. Het programma omvat verschillende onderzoeksmethoden (mixed methods), variërend van meer fundamenteel onderzoek in het bewegingslaboratorium tot kwalitatief onderzoek. Beoogde resultaten De concrete resultaten van dit onderzoek zijn onder andere: " leerboekje met voorbeelden en effecten voor zorgprofessionals en studenten fysiotherapie en ergotherapie; " modules voor onbewuste motorische leerstrategieën voor zorgprofessionals; " modules voor zorgprofessionals over inzet van innovatie technologieën; " workshops/leseenheden rondom (on)bewuste motorische leerstrategieën voor professionals en studenten (o.a. fysiotherapie en ergotherapie); " wetenschappelijke artikelen in een (inter)nationaal peer-reviewed tijdschrift.
