Dit artikel is een reflectie op twee artikelen die ook bijgevoegd zijn: - ’Gods liefde ontvangen, beantwoorden, doorgeven’ De Stadskerk in Groningen, door Arjan Zantingh - Communities in de Stadskerk Groningen, door Hans Riphagen, Elisa Lingeman en Martijn van Geilswijk De Stadskerk in Groningen is een grote, vitale gemeente binnen de traditie van de Vrije Baptisten. Ze is sterk gegroeid in de afgelopen jaren, mede door kerkelijk grensverkeer. Een van haar voorgangers, Arjan Zantingh, schetst in het eerste artikel een beeld van de gemeente, haar kernwaarden, zoektochten en uitdagingen. In een tweede artikel schrijft Hans Riphagen, docent aan het Baptistenseminarie aan de VU, samen met twee van zijn studenten over de vorming van kleinere gemeenschappen binnen de gemeente in coronatijd. Hoe blijven mensen verbonden als de centrale vieringen wegvallen? In het slotartikel reflecteren Nadine van Hierden (PThU) en Sake Stoppels (CHE) op een aantal thema’s uit de beide eerdere artikelen. Ze hebben aandacht voor onder meer het kerkelijk grensverkeer en leiderschap. Ook pleiten ze voor de erkenning van de zuigelingendoop binnen de traditie van het Baptisme.
Almere is misschien wel een van de meest geseculariseerde steden van Nederland. Daarom is de belofte die Meulmeester en de zijnen met zich meedragen opmerkelijk. Wat is dit voor een gemeente en hoe vindt ze haar weg in een stad die niet veel op lijkt te hebben met geloof en kerk? Ik concentreer me in dit reflectie-artikel op een aantal zaken die me troffen in het verhaal van Meulmeester. Achtereenvolgens sta ik stil bij het begrip ‘Missio Dei’ waarmee de praktijk van de Wegwijzer lijkt te kunnen worden aangeduid, bij het ondernemerschap dat uit het verhaal van Meulmeester naar voren springt, bij – wat we zouden kunnen noemen – de individualisering van kerkelijke gemeenten en in de vierde plaats bij de kracht van netwerkvorming. Tot slot sta ik nog kort stil bij vier andere thema’s: het gebed, de taal, de ruimte om te falen en de verhouding diaconaat-evangelisatie. Dit artikel is een reactie op het artikel 'De Wegwijzer Almere. Lessen uit 25 jaar missionair werk' van André Meulmeester. Daarom is dat artikel ook toegevoegd.
In dit onderzoek in het kader van de kenniskring ‘Surfen naar Zin’ van het lectoraat Praktische Theologie van de Fontys Hogeschool Theologie Levensbeschouwing in samenwerking met de Fontys Pabo’s is een verkenning verricht naar doeloriëntaties van Pabo-studenten. De ‘jeugd van tegenwoordig’ waar Pabo-studenten nog recentelijk deel van uitmaakten heeft een andere oriëntatie op religie en levensbeschouwelijkheid dan zo’n dertig jaar geleden. Op basis van de theoretische concepten over religieus leren van Grimmitt is onderzocht welke doelen studenten voor zichzelf en het levensbeschouwelijke onderwijs hanteren. Immers oriëntaties van studenten zijn beïnvloedend voor de wijze waarop ze levensbeschouwing aan basisschoolkinderen onderwijzen. Inzicht in de voorkeursdoeloriëntatie zou kunnen leiden tot verhoging van de expertise en innovatie van het huidige Pabo curriculum op dit gebied. De volgende indeling van doeloriëntaties is gehanteerd: het monoreligieuze model - learning in religion - , het multireligieuze model - learning about religion - en het interreligieuze model - learning from religion -. Met behulp van een schriftelijke vragenlijst zijn 120 studenten bevraagd op hun oriëntaties. Het blijkt dat de onderzoeksgroep een voorkeur heeft voor het model van ‘learning about religion’ In hoeverre dit beïnvloed wordt door persoonskenmerken, culturele diversiteit, relaties tussen religies, vindplaatsen, perspectieven en alternatieven in religieus beleven is niet significant gebleken. Naar aanleiding van dit onderzoek wordt gepleit voor een aanpassing van het curriculum van de Pabo in de richting van het ‘learning about religion’ model en voor verder onderzoek naar de doeloriëntatie van leerkrachten, ouders en kinderen in de basisschool.
