In een casestudy hebben Hugo Plaisier en Alie Wiertsema onderzocht wat er gebeurt als in een dorp de hulpvragen van een deel van de dorpsbewoners met een traditioneel Nederlandse religieuze achtergrond niet beantwoord kunnen worden door een sociaal team, juist omdat de vragen verbonden zijn met hun christelijke identiteit. Wat vraagt dit van de sociaal werker die zich niet of niet meer verbindt met een religieuze groep of kerkelijke gezindte? Hoe kan een gemeente de verantwoordelijkheid nemen voor het welzijn van deze inwoners?
Godsdienstonderwijs op school is al lang geen onomstreden vanzelfsprekendheid meer. Toch worden aan de Christelijke Hogeschool Ede jaarlijks nog altijd tientallen docenten opgeleid voor het vak van leraar godsdienst/levensbeschouwing (GL), waarvan velen al een baan hebben voordat ze zijn afgestudeerd. De opleiding bedient dan ook het hele onderwijsveld en trekt daarbij studenten van uiteenlopende levensbeschouwelijke pluimage. Studenten bereiden zich voor op de bonte praktijk van het GL-onderwijs, variërend van reformatorisch onderwijs op de ‘Biblebelt’ tot zeer plurale scholen met leerlingen van tientallen nationaliteiten en uiteenlopende religies in de grote steden. Die diversiteit is zowel de rijkdom als de uitdaging van onze opleiding (Praamsma, 2014).
Het zorgpad ‘Voeding bij kanker’ beschrijft het (logistiek) pad dat de oncologische patiënt doorloopt binnen de voedingszorg vanaf het moment dat screening op behoefte aan voedingszorg plaatsvindt en verwijzing naar de diëtist tot en met follow-up of palliatieve fase. Hierbij zijn het format en de indeling aangehouden van de IKNL-formats van (niet-)tumorspecifieke zorgpaden
