Are the so-called “new” business models focused on “sharing” actually promoting new behaviour or are they simply using old behaviour of the provider/consumer in a new technological environment? Are the new tech companies in the sharing economy with their “new” business models grabbing too much power, unnoticeably?
This chapter discusses the sharing economy in the Netherlands, focussing on shared mobility and gig work platforms. The Netherlands has been known as one of the pioneers in the sharing economy. Local initiatives emerged at the beginning of the 2010s. International players such as Uber, UberPop, and Airbnb followed soon after. Initially, the sharing economy was greeted with a sense of optimism, as it was thought to contribute to social cohesion and sustainability. Over the last few years, the debate has shifted to the question of how public values can be safeguarded or stimulated. In this regard, shared mobility is hoped to contribute to more sustainable transport. In the gig economy, scholars and labour representatives fear a further flexibilisation of labour; others see opportunities for economic growth.
Introduction: The Netherlands has been known as one of the pioneers in the sharing economy. At the beginning of the 2010s, many local initiatives such as Peerby (borrow tools and other things from your neighbours), SnappCar (p2p car-sharing), and Thuisafgehaald (cook for your neighbours) launched that enabled consumers to share underused resources or provide services to each other. This was accompanied by a wide interest from the Dutch media, zooming in on the perceived social and environmental benefits of these platforms. Commercial platforms such as Uber, UberPop and Airbnb followed soon after. After their entrance to the market, the societal debate about the impact of these platforms also started to include the negative consequences. Early on, universities and national research and policy institutes took part in these discussions by providing definitions, frameworks, and analyses. In the last few years, the attention has shifted from the sharing economy to the much broader defined platform economy.
MULTIFILE
The valorization of biowaste, by exploiting side stream compounds as feedstock for the sustainable production of bio-based materials, is a key step towards a more circular economy. In this regard, chitin is as an abundant resource which is accessible as a waste compound of the seafood industry. From a commercial perspective, chitin is chemically converted into chitosan, which has multiple industrial applications. Although the potential of chitin has long been established, the majority of seafood waste containing chitin is still left unused. In addition, current processes which convert chitin into chitosan are sub-optimal and have a significant impact on the environment. As a result, there is a need for the development of innovative methods producing bio-based products from chitin. This project wants to contribute to these challenges by performing a feasibility study which demonstrates the microbial bioconversion of chitin to polyhydroxyalkanoates (PHAs). Specifically, the consortium will attempt to cultivate and engineer a recently discovered bacterium Chi5, so that it becomes able to directly produce PHAs from chitin present in solid shrimp shell waste. If successful, this project will provide a proof-of-concept for a versatile microbial production platform which can contribute to: i) the valorization of biowaste from the seafood industry, ii) the efficient utilization of chitin as feedstock, iii) the sustainable and (potentially low-cost) production of PHAs. The project consortium is composed of: i) Van Belzen B.V., a Dutch shrimp trading company which are highly interested in the valorization of their waste streams, hereby making their business model more profitable and sustainable. ii) AMIBM, which have recently isolated and characterized the Chi5 marine-based chitinolytic bacterium and iii) Zuyd, which will link aforementioned partners with students in creating a novel collaboration which will stimulate the development of students and the translation of academic knowledge to a feasible application technology for SME’s.
In 2050 moet Nederland van het kabinet zijn getransformeerd tot een ‘circulaire economie’. Dat is een economisch en sociaal systeem waarin productie van grondstoffen en diensten duurzaam is georganiseerd, met respect voor mens en milieu. Tot nog toe is het meeste onderzoek hiernaar technologisch en logistiek van aard. Met welke technologieën kunnen reststoffen worden verwerkt, en hoe kunnen de verschillende stof- en energiestromen op elkaar worden aangesloten? MKB-bedrijven die deze technologieën ontwikkelen, realiseren zich dat er nu een volgende stap nodig is: de vertaling van een technologisch systeem naar sociale en economische processen die deelname aan de circulaire economie aantrekkelijk maken voor burgers en bedrijven. Nieuwe technologieën als online marktplaatsen en sociale netwerken (platformisering) en blockchain maken deze stap mogelijk. Ook MKB-bedrijven die betrokken zijn bij gebiedsontwikkeling (‘placemaking’) hebben een toenemende belangstelling voor deze ontwikkelingen. Buurten kunnen namelijk socialer, duurzamer en efficiënter worden ontwikkeld als bewoners en bedrijven meer met elkaar samenwerken, hulpbronnen delen en gezamenlijk duurzame energie produceren. Daardoor dalen de ontwikkelkosten en ontstaat mogelijk een hogere kwaliteit van leven. Dit onderzoek verkent de vraag hoe lokale platformen voor de circulaire economie kunnen worden ontworpen zodat ze aantrekkelijk worden voor deelname van burgers en bedrijven. Het onderzoek richt zich specifiek op het vraagstuk van waardentransparantie. Welke onderliggende economische en sociale waarden moeten een rol krijgen in het ontwerp van lokale platformen voor de circulaire economie? Hoe kunnen deze waarden inzichtelijk gemaakt worden, met als uiteindelijk doel om buurten duurzamer en leefbaarder te maken? Met een research-through-design aanpak verkent dit onderzoek de mogelijkheden voor MKB-bedrijven om aan te haken bij deze ontwikkelingen en bij te dragen aan sociale transformatie op het gebied van duurzaamheid. Dit resulteert in een aantal tools, scenario’s en design-principes die MKB bedrijven toe kunnen passen bij de verdere ontwikkeling van lokale platformen voor de circulaire economie.
Het doel van dit interdisciplinaire SIA KIEM project Fluïde Eigenschap in de Creatieve Industrie is te onderzoeken of en hoe gedeelde vormen van eigenaarschap in de creatieve industrie kunnen bijdragen aan het creëren van een democratischer en duurzamer economie, waarin ook het MKB kan participeren in digitale innovatie. Het project geeft een overzicht van beschikbare vormen van (gedeeld) eigenaarschap, hun werking en hoe deze creatieve professionals kunnen ondersteunen bij de transitie naar de platformeconomie. Dit wordt toegepast op een concrete case, dat van een digitale breimachine. Naast het leveren van een goede praktijk, moet het project leiden tot een groter internationaal onderzoeksvoorstel over Fluid Ownership in the Creative Industry, dat dieper ingaat op de beschikbare eigendomsoplossingen en hoe deze waarde zullen creëren voor de creatieve professional.
