This project studies whether a redesigned baccalaureate nursing curriculum in a University of Applied Sciences in the Netherlands can stimulate positive interest for the field of community care. In many Western countries, healthcare is changing from institutional care delivery to caring for patients in their own homes. Problematic is that most nursing students orientate on a career in the hospital and they do not see community care as an attractive option, due to a limited and often mistaken view of the field. Their career choices lead to increasing shortages in the labour market, which in many Western countries is a societal problem urgently needing attention. Providing students with a curriculum with more elements of community nursing could help them build a more positive perception of the field, leading to more students choosing this area as a career.The curriculum-redesign was based on quantitative and qualitative research about first-year students’ perceptions, placement preferences and underlying assumptions on the field. First, a cross-sectional multicentre survey study (n = 1058) was conducted using the SCOPE (Scale on COmmunity care PErceptions) questionnaire. The findings confirm the hospital’s popularity, with community care being perceived as a ‘low-status-field’ with many elderly patients and few challenges. Students’ perceptions of community care appear to be at odds with things they consider important for their placement (i.e., opportunities for advancement and enjoyable relationships with patients).To better understand the factors underlying the perceptions, a focus group study with first-year students at the start of their programme (n = 16) was performed.This led to formulation of eight redesign themes, namely:(1) variety and diversity,(2) challenges,(3) improving people's health,(4) collaboration,(5) role models,(6) patient- or environment-based perceptions,(7) self-efficacy, and(8) immediate vicinity.First-year students have clear ideas about what they see as important in a placement, but their perceptions do not always appear to be realistic.To remedy these misperceptions, recommendations for curriculum redesign strategies were formulated. Curriculum designers can more prominently highlight the complexity of community nursing in the theory part of the curriculum. As many students strive for challenges, in-depth knowledge about community nursing can be presented about aspects that students lacking experience in the field are not aware of (e.g., working in an interprofessional network). In the courses, patient cases can be presented that do not fit the stereotypical views of community care commonly held. Also, as role models are influential, it is important that students collaborate with mentors in the field with an appropriate level of education, who can act as a source of inspiration, but who also create a structured and supporting learning environment. Finally, it is useful to organise meetings where political developments and labour market issues in healthcare are discussed. This can potentially increase awareness of these topics and contribute to well-informed career decisions. These strategies can potentially foster a more optimistic and realistic career outlook on the community care field.
This project studies whether a redesigned baccalaureate nursing curriculum in a University of Applied Sciences in the Netherlands can stimulate positive interest for the field of community care. In many Western countries, healthcare is changing from institutional care delivery to caring for patients in their own homes. Problematic is that most nursing students orientate on a career in the hospital and they do not see community care as an attractive option, due to a limited and often mistaken view of the field. Their career choices lead to increasing shortages in the labour market, which in many Western countries is a societal problem urgently needing attention. Providing students with a curriculum with more elements of community nursing could help them build a more positive perception of the field, leading to more students choosing this area as a career.The curriculum-redesign was based on quantitative and qualitative research about first-year students’ perceptions, placement preferences and underlying assumptions on the field. First, a cross-sectional multicentre survey study (n = 1058) was conducted using the SCOPE (Scale on COmmunity care PErceptions) questionnaire. The findings confirm the hospital’s popularity, with community care being perceived as a ‘low-status-field’ with many elderly patients and few challenges. Students’ perceptions of community care appear to be at odds with things they consider important for their placement (i.e., opportunities for advancement and enjoyable relationships with patients).To better understand the factors underlying the perceptions, a focus group study with first-year students at the start of their programme (n = 16) was performed.This led to formulation of eight redesign themes, namely:(1) variety and diversity,(2) challenges,(3) improving people's health,(4) collaboration,(5) role models,(6) patient- or environment-based perceptions,(7) self-efficacy, and(8) immediate vicinity.First-year students have clear ideas about what they see as important in a placement, but their perceptions do not always appear to be realistic.To remedy these misperceptions, recommendations for curriculum redesign strategies were formulated. Curriculum designers can more prominently highlight the complexity of community nursing in the theory part of the curriculum. As many students strive for challenges, in-depth knowledge about community nursing can be presented about aspects that students lacking experience in the field are not aware of (e.g., working in an interprofessional network). In the courses, patient cases can be presented that do not fit the stereotypical views of community care commonly held. Also, as role models are influential, it is important that students collaborate with mentors in the field with an appropriate level of education, who can act as a source of inspiration, but who also create a structured and supporting learning environment. Finally, it is useful to organise meetings where political developments and labour market issues in healthcare are discussed. This can potentially increase awareness of these topics and contribute to well-informed career decisions. These strategies can potentially foster a more optimistic and realistic career outlook on the community care field.
Full text via link Curricula in higher education are constantly subject to change, especially those curricula that educate people in the dynamic field of energy and sustainability. The aim of this paper is to describe the process of developing a new curriculum in energy engineering called Advanced Energy Technology at the HU University of Applied Sciences Utrecht
LINK
Het verhaal van je levenTerminale kankerpatiënten worstelen naast hun ziekte vaak met een veelheid aan tegenstrijdige emoties. Het AMC en HKU onderzoeken samen hoe het ervaren en maken van kunst kan helpen bij het hervinden van zingeving. Looptijd: juli 2018 – juli 2023Waar moet je het zoeken als je weet dat je leven binnenkort eindigt omdat je ongeneeslijk ziek bent? Zo’n onverwacht einde brengt veel en verschillende emoties met zich mee. Patiënten verliezen vaak een gevoel van zingeving. Goed om daarover te praten, maar soms is het makkelijker om via artistieke verbeelding te zoeken naar houvast. Twee oncologen uit het AMC klopten aan bij de HKU om die mogelijkheid te verkennen. Nirav Christophe en Henny Dörr, beiden werkzaam in het HKU-lectoraat Performatieve Maakprocessen, zetten samen met hen het onderzoek ‘In Search of Stories’ op. Gesteund door KWF Kankerbestrijding draaien zij nu een vijfjarige pilot die zich richt op het stimuleren van interactie tussen teksten, kunst en iemands eigen verhaal.TransdisciplinairIn een gefaseerd traject koppelen Henny en Nirav terminale kankerpatiënten aan een kunstenaar die bij ze past. Die kunstenaars – van schrijver en beeldend kunstenaar tot theatermaker en muzikant – hebben dan al een intensief trainingstraject gevolgd om zich voor te bereiden op de samenwerking met ernstig zieke mensen, hun familieleden en zorgprofessionals. “We geven ze handvatten om transdisciplinair te werken,” aldus Nirav. De geestelijke verzorgers doen ook mee aan de training, zodat experts uit verschillende domeinen elkaar weten te vinden. “De kunstenaar moet samen met de patiënt iets in co-creatie gaan maken, zonder het creatieve proces te laten sturen door het feit dat iemand ‘zielig’ is. Ze moeten leren omgaan met alle emoties, en die er in het werk allemaal laten zijn. Het gebeurt ook dat mensen gedurende het maakproces sterven, dat is iets om rekening mee te houden. Overigens stopt het creatieve proces van de kunstenaar daarmee meestal niet, dat is mooi maar ook verwarrend.”ZintuiglijkDe kunstenaar gaat samen met de patiënt een soort Zomergasten-programma aan, waarin de ervaring van de patiënt centraal staat. Het begint met het kiezen van een betekenisvol verhaal uit de wereldliteratuur en daar worden steeds meer persoonlijke ervaringen aan toegevoegd, om gaandeweg een eigen verhaal te kunnen construeren. Dat kan letterlijk een boek zijn vol verhalen, gedichten, e-mails en foto’s, zoals een van de deelnemers net gemaakt heeft met een schrijfster. Een ander maakte samen met een beeldend kunstenaar een grote steen voor in de tuin die van binnenuit verlicht wordt. Een derde ging met een textielontwerper op zoek naar een gevoel van geborgenheid: het werd een zachte jas met een patchwork van haar leven, waarin ze een fotoshoot deed voor haar familie. Zintuiglijke ervaringen zijn een belangrijk onderdeel van het maakproces, iets wat in dit project nadrukkelijk wordt toegevoegd aan de gangbare psychische steun via gesprekken.Mixed impactHet doel van ‘In Search of Stories’ is meervoudig. Voor de mensen die weten dat ze gaan sterven is het streven een betere kwaliteit van het leven dat hen nog rest. Het project biedt een creatief handvat om hun eigen levensverhaal te duiden en nieuwe zingeving te vinden. Dat een van de deelnemers stopte met chemo om zich helemaal aan het kunstwerk te kunnen wijden, zegt al iets over de impact. Maar er is ook een artistieke opbrengst: de eerste werken worden begin volgend jaar tentoongesteld in een museum. En ondertussen brengen de onderzoekers van de HKU in kaart hoe transdisciplinaire co-creatie werkt en hoe je dat in het curriculum van academies zou kunnen opnemen. Nirav: “Uiteindelijk zullen we kunstenaars steeds meer gaan opleiden voor dit soort praktijken. We verzamelen nu ingrediënten voor onderwijsinnovatie én zorginnovatie. Na afronding van de pilot volgende zomer gaan we daarover meer publiceren. Daar hoort natuurlijk een voorstel voor opschaling bij. Het zou fantastisch zijn als er straks een ziekenhuis is dat deze methode structureel kan aanbieden.”SamenwerkingspartnersUniversity Medical Centre Amsterdam, Maastricht University Medical Centre, Amsta, Spaarne Gasthuis Haarlem, Radboud University Nijmegen, HKU Utrecht University of the Arts, KWF Kanker Bestrijding, Stichting Geneeskunst, Stichting voor Patiënten met Kanker aan het SpijsverteringskanaalDocentonderzoekers HKUNirav Christophe, Henny Dörr, Marloeke van der Vlugt, Ruud Lanfermeijer, Daniela Moosmann, Tjallien Walma van der Molen, Marcel Dolman, Falk HübnerOndersteund doorKWF Kankerbestrijding
Wil je als docententeam meer zicht krijgen op het gehele toetsprogramma? Wil je kritisch kijken naar mogelijke verbeterpunten? Of ben je bezig met herontwerp? Met KIT2.0 kijk je als opleidingsteam vanuit de principes van programmatisch toetsen naar de inrichting van de opleiding.Doel Met KIT2.0 willen we opleidingsteams helpen om kritisch naar het curriculum en het toetsprogramma te kijken. Dit doen we aan de hand van vijf kwaliteitscriteria: fitness for purpose, validiteit, leerfunctie, beslisfunctie en condities. Resultaten Op de website van KIT2.0 vind je informatie en filmpjes met verdere uitleg. Via de website kun je ook (gratis) inloggen en zelf aan slag met KIT2.0. Op de website www.husite.nl/toetsing vind je informatie en praktijkvoorbeelden over programmatisch toetsen Blog over interview met Liesbeth Baartman over KIT2.0. Korte uitleg van dr. Liesbeth Baartman (2017) programmatisch toetsen. Toetsbijeenkomst Hogeschool van Rotterdam. Keynote van dr. Liesbeth Baartman (2017) met een inleiding over toetsprogramma’s. Fontys Toetscongres. Baartman, L.K.J., Kloppenburg, R., & Prins, F.J. (2017). Kwaliteit van toetsprogramma’s. In H. van Berkel, A. Bax, & D. Joosten-ten-Brinke (Red.). Toetsen in het Hoger Onderwijs, pp.38-49. Bohn Stafleu van Loghum Van der Vleuten, C.P.M., Schuwirth, L.T.W., Driessen, E., Dijkstra, J., Tigelaar, D., Baartman, L.K.J., & Van Tartwijk, J. (2012). A model for programmatic assessment fit for purposes. Medical Teacher, 34, 205-214. Dronkers, J., de Kwant, E., Kruitwagen, C., & Baartman, L. (2017). Kwantitatieve analyse van een toetsprogramma. Examens, 3, augustus. Looptijd 01 september 2018 - 01 september 2020 Aanpak KIT2.0 is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek naar programmatisch toetsen. De oorsprong van KIT2.0 ligt in de promotieonderzoeken van dr. Liesbeth Baartman en dr. Raymond Kloppenburg (waaruit KIT1.0 voortkwam). KIT2.0 is ontwikkeld op basis van nieuwste inzichten in de wetenschappelijk literatuur over programmatisch toetsen én 10 jaar praktijkervaringen. KIT2.0 is ontwikkeld in valideringsrondes met opleidingen en wetenschappers. Meedoen? Wil je als opleiding meedoen aan het onderzoek naar KIT2.0? Neem dan contact op met Liesbeth Baartman. We werken aan de evaluatie en verbetering van KIT2.0 op basis van praktijkervaringen.
Wil je als docententeam meer zicht krijgen op het gehele toetsprogramma? Wil je kritisch kijken naar mogelijke verbeterpunten? Of ben je bezig met herontwerp? Met KIT2.0 kijk je als opleidingsteam vanuit de principes van programmatisch toetsen naar de inrichting van de opleiding.Doel Met KIT2.0 willen we opleidingsteams helpen om kritisch naar het curriculum en het toetsprogramma te kijken. Dit doen we aan de hand van vijf kwaliteitscriteria: fitness for purpose, validiteit, leerfunctie, beslisfunctie en condities. Resultaten Op de website van KIT2.0 vind je informatie en filmpjes met verdere uitleg. Via de website kun je ook (gratis) inloggen en zelf aan slag met KIT2.0. Op de website www.husite.nl/toetsing vind je informatie en praktijkvoorbeelden over programmatisch toetsen Blog over interview met Liesbeth Baartman over KIT2.0. Korte uitleg van dr. Liesbeth Baartman (2017) programmatisch toetsen. Toetsbijeenkomst Hogeschool van Rotterdam. Keynote van dr. Liesbeth Baartman (2017) met een inleiding over toetsprogramma’s. Fontys Toetscongres. Baartman, L.K.J., Kloppenburg, R., & Prins, F.J. (2017). Kwaliteit van toetsprogramma’s. In H. van Berkel, A. Bax, & D. Joosten-ten-Brinke (Red.). Toetsen in het Hoger Onderwijs, pp.38-49. Bohn Stafleu van Loghum Van der Vleuten, C.P.M., Schuwirth, L.T.W., Driessen, E., Dijkstra, J., Tigelaar, D., Baartman, L.K.J., & Van Tartwijk, J. (2012). A model for programmatic assessment fit for purposes. Medical Teacher, 34, 205-214. Dronkers, J., de Kwant, E., Kruitwagen, C., & Baartman, L. (2017). Kwantitatieve analyse van een toetsprogramma. Examens, 3, augustus. Looptijd 01 september 2018 - 01 september 2020 Aanpak KIT2.0 is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek naar programmatisch toetsen. De oorsprong van KIT2.0 ligt in de promotieonderzoeken van dr. Liesbeth Baartman en dr. Raymond Kloppenburg (waaruit KIT1.0 voortkwam). KIT2.0 is ontwikkeld op basis van nieuwste inzichten in de wetenschappelijk literatuur over programmatisch toetsen én 10 jaar praktijkervaringen. KIT2.0 is ontwikkeld in valideringsrondes met opleidingen en wetenschappers. Meedoen? Wil je als opleiding meedoen aan het onderzoek naar KIT2.0? Neem dan contact op met Liesbeth Baartman. We werken aan de evaluatie en verbetering van KIT2.0 op basis van praktijkervaringen.
